De vader en de moeder hebben een affectieve relatie gehad. Zij zijn de ouders van

[de minderjarige] , geboren [in] 2019.

De vader heeft [de minderjarige] erkend en partijen zijn gezamenlijk belast met het gezag over

[de minderjarige] . [de minderjarige] stond tot aan de bestreden beschikking ingeschreven op het adres van de moeder.

Bij beschikking van 10 oktober 2019 is [de minderjarige] onder toezicht gesteld van de GI.

Sindsdien is de ondertoezichtstelling steeds verlengd, voor het laatst bij beschikking van

30 juni 2023, tot 10 juli 2024.

De moeder is met één grief in hoger beroep gekomen van de beschikking van 1 maart 2023. Deze grief beoogt het geschil in hoger beroep in volle omvang aan de orde te stellen. De moeder verzoekt het hof om bij beschikking, zoveel mogelijk uitvoerbaar bij voorraad,

de bestreden beschikking te vernietigen en, opnieuw rechtdoende, de verzoeken van de vader voor zover toegewezen alsnog af te wijzen en de gewone woon- en verblijfplaats van [de minderjarige] bij de moeder vast te stellen.

Uit de stukken en hetgeen tijdens de mondelinge behandeling bij het hof is besproken, blijkt dat het geschil tussen partijen zich vooral toespitst op de vraag op welk adres [de minderjarige] dient te worden ingeschreven in de Basisregistratie Personen (BRP). Partijen hechten hier veel waarde aan gelet op de financiële gevolgen daarvan.

Tussen partijen is niet langer in geschil dat de kinderbijslag, ongeacht de adresinschrijving, bij helfte tussen kan worden verdeeld en dat gebeurt ook. Echter, wat betreft het kindgebonden budget is de adresinschrijving wel leidend. Degene bij wie [de minderjarige] ingeschreven staat, kan namelijk, bij uitsluiting van de andere ouder, aanspraak maken op een kindgebonden budget. De moeder stelt zich op het standpunt dat zij voor [de minderjarige] , wanneer zij op het adres van de moeder staat ingeschreven, een hoger kindgebonden budget dan de vader kan ontvangen, omdat de vader al kindgebonden budget voor twee andere kinderen ( [naam1] en [naam2] ) krijgt. Dit wordt door de vader ook niet betwist. Desondanks acht de vader het in het belang van [de minderjarige] dat ze op zijn adres wordt ingeschreven, omdat de moeder niet bereid is geweest de tegemoetkomingen (kinderbijslag en kindgebonden budget) die zij aanvankelijk ontving met hem te delen. De vader kon hierdoor niet in de kosten van [de minderjarige] voorzien.

Omdat tussen partijen sprake is van gelijkwaardig co-ouderschap ziet het hof geen aanleiding om te bepalen dat [de minderjarige] haar hoofdverblijf zal hebben bij één van hen.

Dit doet immers geen recht aan de gelijkwaardige rol die de ouders in geval van co-ouderschap vervullen. Het hof vindt het daarom niet in het belang van [de minderjarige] om het hoofdverblijf bij één van haar ouders vast te stellen. Het hof zal de bestreden beschikking op het punt van de vaststelling van het hoofdverblijf van [de minderjarige] bij de vader dan ook vernietigen. Wel zal het hof gelet op het eigenlijke geschil tussen de ouders zoals beschreven in rechtsoverweging 5.3 in het belang van [de minderjarige] een beslissing nemen over de inschrijving van [de minderjarige] in de BRP. Ter zitting is uitgebreid gesproken over de vraag of de moeder bij de inschrijving van [de minderjarige] op haar adres een hoger kindgebonden budget zou ontvangen dan de vader voor [de minderjarige] zou ontvangen, omdat bij de inschrijving van één kind op een adres het kindgebonden budget voor dat kind hoger is, dan wanneer dat kind staat ingeschreven op een adres waar de ouder voor meer kinderen een kindgebonden budget ontvangt. Immers, in beginsel is het in het belang van [de minderjarige] dat de ouders, die beiden een minimum inkomen hebben, optimaal profiteren van de toeslagen. Uit een proefberekening van de Belastingdienst, waarbij het hof -bij gebrek aan inkomensgegevens van de moeder- is uitgegaan van een minimaal inkomen van de vader op basis van een uitkering op grond van de Participatiewet, blijkt ook dat de moeder meer kindgebonden budget voor [de minderjarige] zal ontvangen dan de vader, wanneer [de minderjarige] bij hem ingeschreven zou zijn. Overigens is het niet onaannemelijk dat de moeder, nu zij een Wajong-uitkering ontvangt, meer voor [de minderjarige] heeft te besteden dan de vader. Zij heeft echter nagelaten inzage te geven in haar inkomsten.

Het lag des te meer in de rede dat de moeder, wanneer zij meer geld ter beschikking heeft, de door haar ontvangen tegemoetkomingen in het belang van [de minderjarige] met de vader had gedeeld. Wat daar verder ook van zij, de moeder is daartoe niet bereid. Dat heeft zij, toen [de minderjarige] nog bij haar stond ingeschreven, niet gedaan en tijdens de mondelinge behandeling bij het hof heeft zij, in afwijking van haar toezegging in het beroepschrift, uitdrukkelijk (telefonisch aan haar advocaat) te kennen gegeven dat zij het kindgebonden budget niet met de vader wil delen. Het hof acht dit niet in het belang van [de minderjarige] . De vader, die een minimale draagkracht heeft, moet ook kunnen profiteren van het kindgebonden budget om daarmee in de kosten van [de minderjarige] te kunnen voorzien als ze bij hem verblijft.