Gerechtshof Amsterdam 29-07-2025, ECLI:NL:GHAMS:2025:1942

Klager heeft op 11 januari 2025 een beroepschrift – met bijlagen – bij het hof ingediend tegen de beslissing van de kamer voor het notariaat in het ressort Den Haag (hierna: de kamer) van 18 december 2024 tussen partijen gegeven onder bovengenoemde nummers (ECLI:NL:TNORDHA:2024:20).

Op 7 mei 2025 heeft klager op voorhand een pleitnota – met bijlagen – aan het hof en de wederpartij toegestuurd.

Notaris [geïntimeerde 1] heeft op 13 mei 2025 een verweerschrift – met bijlagen – bij het hof ingediend.

Klager heeft op meerdere data nog andere schriftelijke stukken aan het hof toegestuurd. Deze berichten van klager heeft het hof buiten beschouwing gelaten omdat het hof ze aanmerkt als een verdere reactie of schriftelijke uiteenzetting waarvoor geen toestemming is gegeven en een deel van de stukken bovendien niet tijdig (want niet tot tien dagen voorafgaand aan de mondelinge behandeling) is ingediend.

Het hof heeft van de kamer de stukken van de eerste aanleg ontvangen.

De zaak is behandeld ter openbare terechtzitting van het hof van 28 mei 2025. Klager en notaris [geïntimeerde 1] , vergezeld van zijn gemachtigde, zijn verschenen. Allen hebben het woord gevoerd; klager deels aan de hand van de genoemde pleitnota en notaris [geïntimeerde 1] aan de hand van een aan het hof overgelegde pleitnota.

Op 27 februari 2018 heeft notaris [geïntimeerde 1] een akte houdende partnerschapsvoorwaarden verleden voor klager en zijn ex-echtgenote (hierna: de ex-echtgenote). Op 5 maart 2018 zijn zij vervolgens een geregistreerd partnerschap aangegaan. Op 3 november 2020 hebben klager en de ex-echtgenote het geregistreerd partnerschap omgezet in een huwelijk.

Op 29 april 2019 hebben klager en de ex-echtgenote gezamenlijk de eigendom verkregen van een woning (hierna: de woning).

Op 23 september 2021 heeft klager een verzoekschrift tot echtscheiding ingediend bij de rechtbank Den Haag.

Bij beschikking van 4 februari 2022 in voorlopige voorziening heeft de rechtbank Den Haag bepaald dat de ex-echtgenote voor de duur van de echtscheidingsprocedure bij uitsluiting gerechtigd zal zijn tot het gebruik van de woning met inbegrip van de inboedel en dat klager alle lasten van de woning dient te voldoen, zonder nadere verrekening.

Bij beschikking van de rechtbank Den Haag van 24 november 2022 is de echtscheiding tussen klager en de ex-echtgenote uitgesproken.

Op 30 december 2022 heeft notaris [geïntimeerde 1] van de advocaat van klager het verzoek ontvangen om het concept van de verdelingsakte op te stellen, onder toezending van het getekende echtscheidingsconvenant en de beschikking van de rechtbank.

Op 18 januari 2023 is door het kantoor van de notarissen het concept van de verdelingsakte aan klager en de ex-echtgenote en hun advocaten toegestuurd.

Op 24 januari 2023 zijn klager en de ex-echtgenote op het kantoor van de notarissen verschenen. Klager werd daarbij vergezeld door zijn broer. Notaris [geïntimeerde 1] heeft vervolgens de akte van verdeling conform het getekende echtscheidingsconvenant en conform het concept gepasseerd.

Klager verwijt notaris [geïntimeerde 2] dat hij zonder nader onderzoek is afgegaan op de door notaris [geïntimeerde 1] ondertekende akte van verdeling. Door notaris [geïntimeerde 2] heeft er een onverschuldigde betaling van € 90.000,- plaatsgevonden aan de vrouw. Klager was gedwongen door de notarissen en advocaten om dit bedrag van € 90.000,- over te maken naar een depot, omdat de vrouw volgens hen een woning wilde kopen, terwijl zij daadwerkelijk ging huren. Hij is misleid. Notaris [geïntimeerde 2] heeft de berekening uit het echtscheidingsconvenant goedgekeurd zonder rekening te houden met de beleggingsleer en de schenking van de moeder van klager aan hem van € 150.000,-.

Notaris [geïntimeerde 1] had nooit de akte van verdeling mogen passeren, omdat hij op de hoogte was van de schade die de buren aan de woning hadden toegebracht (sloot uitgebreid tot een meertje vlak naast fundering van de woning van klager, waardoor souterrain van de woning onder water is gelopen en scheurvorming is ontstaan) met toestemming van de vrouw en de schenkingen die klager aan haar had gedaan. De notaris had de berekeningen bij de advocaten moeten opvragen en met de schades en de beleggingsleer rekening moeten houden. Ook is niemand op de dag van de oplevering in de woning geweest om de staat van de woning te inspecteren. Notaris [geïntimeerde 1] heeft geen checklist gebruikt. De notarissen hebben hun zorgplicht geschonden.

Klager heeft meer dan € 500.000,- schade aan zijn woning opgelopen. Klager neemt genoegen met een vergoeding van € 90.000,- inclusief 8% rente. Verder wil hij alle sleutels terug van de notarissen en het gouden servies.

Door de voorlopige voorziening is klager uit de woning gezet en heeft daardoor in zijn auto moeten verblijven. De ex-echtgenote en haar dochter hebben anderhalf jaar gratis in de woning gewoond. Zij hebben de woning geplunderd en door toedoen van de buren de tuin laten ruïneren.

Er is Wwft-fraude en verzekeringsfraude gepleegd door de notarissen en de ex-echtgenote.

Notaris [geïntimeerde 1] dreigde tijdens het passeren van de akte van verdeling dat klager moest tekenen, omdat hij anders de woning niet terug zou krijgen.

Verder verwijt klager de notarissen dat zij niet meer reageren op zijn e-mails.

In hoger beroep heeft klager in zijn onder 2.2. genoemde op voorhand gestuurde pleitnota verder naar voren gebracht dat de notarissen niet goed hebben gekeken hoe het met de taxaties is gegaan. Klager verwijt de notarissen daarnaast dat zij hebben nagelaten om de schenkingen gedaan aan de ex-echtgenote en haar stiefdochter aan klager terug te betalen.

De kamer heeft in de bestreden beslissing de klacht van klager voor zover gericht tegen notaris [geïntimeerde 1] ongegrond verklaard en voor zover gericht tegen notaris [geïntimeerde 2] niet-ontvankelijk verklaard.

In hoger beroep heeft klager de notarissen een aantal nieuwe verwijten gemaakt, hiervoor opgesomd onder 4.8. Op grond van artikel 107 lid 4 Wet op het notarisambt (hierna: Wna) geldt dat het hof een aan hem voorgelegde zaak opnieuw in volle omvang behandelt. Dit betekent dat alleen de klachten die ook in de procedure in eerste aanleg aan de orde zijn geweest in beschouwing worden genomen. Het hof is van oordeel dat de verwijten genoemd onder 4.8. moeten worden beschouwd als in hoger beroep voor het eerst opgeworpen klachten, hetgeen niet is toegestaan. De in hoger beroep nieuw geformuleerde klachtonderdelen zullen daarom niet-ontvankelijk worden verklaard.

Ter zitting in hoger beroep heeft klager desgevraagd verklaard dat zijn hoger beroep is gericht tegen beide notarissen. Het hof stelt vast dat notaris [geïntimeerde 1] de akte van verdeling heeft gepasseerd in het protocol van notaris [geïntimeerde 2] . Op het afschrift van de akte staat daarom de stempel van notaris [geïntimeerde 2] . De verdelingsakte is geheel voorbereid en verzorgd door notaris [geïntimeerde 1] . Ook overigens heeft notaris [geïntimeerde 2] geen enkele betrokkenheid gehad bij de verdelingsakte en de daarbij behorende geldstromen. Het hof zal daarom, evenals de kamer, de klacht voor zover gericht tegen notaris [geïntimeerde 2] niet-ontvankelijk verklaren zodat uitsluitend nog het handelen van notaris [geïntimeerde 1] ter beoordeling voorligt.

In verband met hun onderlinge samenhang ziet het hof aanleiding om de klachtonderdelen 1, 2 en 6 gezamenlijk te bespreken.

Klager verwijt de notarissen dat de akte van verdeling niet gepasseerd had mogen worden omdat de onderliggende berekeningen niet klopten. Door toedoen van de ex-echtgenote is schade aan de woning ontstaan zodat klager benadeeld is. De notarissen hadden er daarnaast op moeten toezien dat bij de vaststelling van het bedrag dat klager aan de ex-echtgenote moest betalen wegens overbedeling de schenkingen van zijn moeder waren verdisconteerd. Zij hebben ten onrechte niet de beleggingsleer toegepast. Op de dag van de oplevering hadden de notarissen de staat van de woning moeten inspecteren. Dat zij dit niet hebben gedaan kan de notarissen, aldus klager, worden aangerekend. Notaris [geïntimeerde 1] heeft ten slotte ook gedreigd dat klager de verdelingsakte moest ondertekenen omdat hij anders zijn woning zou verliezen.

De notarissen hebben naar voren gebracht dat zowel klager als de ex-echtgenote bij het opstellen van het echtscheidingsconvenant zijn bijgestaan door een eigen advocaat. Op uitdrukkelijke uitnodiging van de notaris is klager bij gelegenheid van het passeren van de verdelingsakte zelf op kantoor verschenen. Hij werd hierbij begeleid door zijn broer als adviseur. Notaris [geïntimeerde 1] heeft in het bijzijn van een medewerker van kantoor ruim de tijd genomen om klager te informeren en zo nodig te waarschuwen. Klager is daarbij nadrukkelijk gewezen op de inhoud van de akte en de daaruit voortvloeiende juridische gevolgen. Op geen enkele wijze is klager onder druk gezet of bedreigd om de verdelingsakte te ondertekenen. Klager heeft deze stelling ook niet verder onderbouwd. Nadat klager overleg heeft gevoerd met zijn broer heeft hij aan notaris [geïntimeerde 1] te kennen gegeven dat hij akkoord was met het bedrag van € 90.000,- waarna de akte is gepasseerd. Klager heeft niet weersproken dat notaris [geïntimeerde 1] alles aan hem en zijn broer heeft uitgelegd.

Het hof stelt vast dat ook (ter zitting) in hoger beroep klager desgevraagd heeft verklaard dat de kern van zijn klacht tegen de notarissen is dat zij onvoldoende aan hun informatie- en bijzondere waarschuwingsplicht hebben voldaan. Het hof heeft geen aanleiding om aan de juistheid van het relaas van notaris [geïntimeerde 1] zoals weergegeven onder 5.6. te twijfelen. Op grond daarvan is het hof van oordeel dat notaris [geïntimeerde 1] aan zijn informatie- en bijzondere waarschuwingsplicht heeft voldaan. Wat klager heeft aangevoerd brengt het hof niet tot een ander oordeel. Notaris [geïntimeerde 1] is niet betrokken geweest bij de afspraken die zijn gemaakt in het echtscheidingsconvenant. Hij heeft de gemaakte afspraken slechts uitgevoerd. Dat klager mogelijk na het ondertekenen van de verdelingsakte spijt heeft van de gemaakte afspraken tussen hem en de ex-echtgenote kan notaris [geïntimeerde 1] niet worden aangerekend. Ook kan notaris [geïntimeerde 1] niet worden aangerekend dat klager mogelijk een onjuist beeld heeft (gehad) van wat hij van een notaris mocht verwachten. Het inspecteren van een woning voorafgaand aan een levering of het ter discussie stellen van de inhoud van het echtscheidingsconvenant hoort niet bij de taak van een notaris. Van enig onzorgvuldig handelen door notaris [geïntimeerde 1] is het hof niet gebleken. Met de kamer is het hof van oordeel dat de klachtonderdelen 1, 2 en 6 ongegrond zijn.

Het hof stelt vast dat de klachtonderdelen 3 en 4 niet zien op enig handelen of nalaten van notaris [geïntimeerde 1] . Deze klachten zijn daarom ongegrond.

Ook het verwijt van klager dat notaris [geïntimeerde 1] zijn Wwft-verplichtingen heeft geschonden zal door het hof bij gebreke aan enige relevante onderbouwing ongegrond worden verklaard.

Ten aanzien van het verwijt van klager dat de notarissen niet meer reageren op zijn e-mailberichten heeft notaris [geïntimeerde 1] desgevraagd ter zitting in hoger beroep verklaard dat zijn kantoor van klager meer dan tweehonderd e-mails heeft ontvangen die deels zeer onplezierig van aard waren. In zijn e-mailberichten, waarvan notaris [geïntimeerde 1] enkele voorbeelden heeft overgelegd, heeft klager, aldus notaris [geïntimeerde 1] , zich regelmatig op agressieve wijze uitgelaten waarbij allerlei onheuse aantijgingen zijn gedaan. Het valt notaris [geïntimeerde 1] zwaar om zijn lange notariële carrière op deze manier te moeten afsluiten.

Het hof stelt vast dat klager op geen enkele manier concreet heeft gemaakt op welke inhoudelijke e-mailberichten notaris [geïntimeerde 1] niet heeft gereageerd. Ook overigens is het hof niet gebleken dat notaris [geïntimeerde 1] niet is ingegaan op vragen van klager. Ter zitting in hoger beroep heeft klager het relaas van notaris [geïntimeerde 1] over de ontvangst van de grote hoeveelheid soms agressieve e-mails niet weersproken. Klager heeft desgevraagd alleen maar verklaard dat notaris [geïntimeerde 1] ook met zijn belangen rekening moest houden. Het hof is van oordeel dat notaris [geïntimeerde 1] dit binnen de reikwijdte van zijn beperkte opdracht in voldoende mate heeft gedaan. Dat notaris [geïntimeerde 1] mogelijk niet meer gereageerd heeft op alle aanhoudende berichten van klager acht het hof niet tuchtrechtelijk verwijtbaar. Ook deze klacht is daarom ongegrond. Het hof voegt daar het volgende nog aan toe. De toonzetting van de door klager verzonden e-mails, waarvan het hof enkele voorbeelden heeft gezien, heeft in de loop der tijd een zodanige toon aangenomen dat constructief contact nauwelijks nog mogelijk was. Van een behoorlijk handelend rechtzoekende mag worden verwacht dat hij zijn standpunten niet op agressieve of grievende wijze kenbaar maakt, ook in geval van verschil van inzicht. De wijze waarop klager zich in zijn correspondentie structureel en herhaaldelijk jegens notaris [geïntimeerde 1] heeft uitgelaten, is in dat licht onwenselijk en onaanvaardbaar.

Uit hetgeen hiervoor is overwogen volgt dat de beslissing van de kamer zal worden bevestigd en dat de in hoger beroep nieuw geformuleerde klachten onder 4.8 niet-ontvankelijk zullen worden verklaard.