Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 15-05-2025, ECLI:NL:GHARL:2025:3019

Het verloop van de procedure blijkt uit:

• het beroepschrift met producties, ingekomen op 9 december 2024;

• het verweerschrift.

De mondelinge behandeling heeft op 25 april 2025 plaatsgevonden. Daarbij waren aanwezig:

• de man, bijgestaan door mr. R. van Kerkhof, als waarnemer van mr. Verschuren;

• de vrouw, bijgestaan door haar advocaat.

De man en de vrouw zijn met elkaar gehuwd [in] 2006 in [plaats1] (Syrië). De man heeft de Nederlandse en Syrische nationaliteit en de vrouw heeft de Nederlandse nationaliteit.

De man en de vrouw zijn de ouders van [de minderjarige] , geboren [in] 2015. De ouders oefenen gezamenlijk het ouderlijk gezag uit over [de minderjarige] .

Het huwelijk van partijen is op 26 maart 2019 ontbonden door inschrijving van de echtscheidingsbeschikking van 26 februari 2019 in de registers van de burgerlijke stand. In de echtscheidingsbeschikking is het door de ouders op 11 december 2018 ondertekende ouderschapsplan opgenomen.

In het ouderschapsplan is een co-ouderschapsregeling voor de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken overeengekomen op basis waarvan [de minderjarige] ongeveer de helft van de tijd bij de vrouw is en de andere helft van de tijd bij de man. Daarnaast hebben de ouders het volgende bepaald:

De vrouw ontving de kinderbijslag voor [de minderjarige] . Vanaf het vierde kwartaal van 2020 keert de Sociale Verzekeringsbank aan ieder van de ouders de helft van de kinderbijslag uit.

Omdat de vrouw de aanvrager is van de kinderbijslag, ontvangt zij ook het kindgebonden budget voor [de minderjarige] .

Bij de beschikking zijn de verzoeken van de man primair dat beide ouders eraan meewerken dat de man de hoofdaanvrager van de kinderbijslag wordt (zodat hij ook het kindgebonden budget ontvangt) en subsidiair de vrouw te veroordelen om de helft van het door haar ontvangen kindgebonden budget te delen met de man, afgewezen.

De vrouw voert verweer en vraagt het hof de verzoeken van de man af te wijzen dan wel de man niet-ontvankelijk te verklaren in zijn verzoeken in hoger beroep.

De man heeft de Syrische nationaliteit, zodat de zaak in internationaal karakter heeft. Het hof zal daarom eerst beoordelen of de Nederlandse rechter rechtsmacht heeft.

De verzoeken van de man betreffen de ouderlijke verantwoordelijkheid. Het gaat er namelijk om hoe en door welke ouder de toelage die de overheid toekent wordt besteed voor de verzorging en opvoeding van [de minderjarige] . Bevoegd is het gerecht op het grondgebied waarvan het kind zijn gewone verblijfplaats heeft op het tijdstip dat de zaak voor het eerst bij de rechter wordt ingediend ¹. Op dat moment had [de minderjarige] haar gewone verblijfplaats in Nederland, zodat de Nederlandse rechter op basis van artikel 7 van Brussel II-ter in deze zaak rechtsmacht toe komt.

De rechtbank heeft het Nederlandse recht van toepassing geacht. Nu tegen dit oordeel niet is gegriefd, staat de toepasselijkheid van Nederlands recht vast.

Wanneer er een geschil bestaat over de betekenis van een overeenkomst en de betekenis van een overeenkomst op een punt niet op voorhand eenduidig is, dient deze te worden uitgelegd. Deze uitleg geschiedt aan de hand van de zogenoemde Haviltex-maatstaf. Hierbij zijn niet alleen de bewoordingen van de overeenkomst van belang, maar komt het ook aan op de zin die partijen in de gegeven omstandigheden over en weer redelijkerwijze aan de bepalingen in de overeenkomst mochten toekennen en aan hetgeen zij op dat punt redelijkerwijs van elkaar mochten verwachten. Rekening moet worden gehouden met alle omstandigheden van het geval, gewaardeerd naar de maatstaven van redelijkheid en billijkheid. Te denken valt daarbij aan de bewoordingen en context van de bepalingen in de overeenkomst, waarbij die bepalingen niet als op zichzelf staand, maar in onderling verband moeten worden bezien.

Het hof is net als de rechtbank, en op dezelfde gronden als de rechtbank, die het hof na eigen onderzoek overneemt en tot de zijne maakt, van oordeel dat als de ouders het kindgebonden budget niet vergeten waren of van het kindgebonden budget op de hoogte waren geweest, zij gezien hun bedoeling om alles bij helfte te delen, ook het kindgebonden budget hadden gedeeld. Er is dan ook sprake van een leemte in de overeenkomst. Het hof zal deze op grond van de redelijkheid en de billijkheid aanvullen. Het hof houdt daarbij rekening met het volgende.

Als het kindgebonden budget bij helfte wordt gedeeld zullen de ouders regelmatig contact met elkaar moeten hebben over welke kosten voor [de minderjarige] moeten worden gemaakt en wie welke kosten draagt. Voor het hof is echter voldoende duidelijk dat ouders hiertoe niet in staat zijn zonder dat dit tot spanningen tussen hen leidt en [de minderjarige] daarmee belast wordt. Tijdens de mondelinge behandeling is gebleken dat de visies van de ouders over hun onderlinge communicatie sterk van elkaar verschillen. De vrouw heeft gemotiveerd uiteengezet dat de communicatie tussen de ouders moeizaam verloopt en dat [de minderjarige] daar last van heeft. De ouders verschillen ook van mening over welke uitgaven er voor [de minderjarige] gedaan moeten worden. Het hof vindt het belangrijk dat de zorgregeling kan voortduren zoals deze nu loopt en dat er geen verdere irritatie tussen de ouders ontstaat doordat de ouders gedwongen worden af te stemmen over de uitgaven voor [de minderjarige] . Op dit moment neemt de vrouw de verblijfsoverstijgende kosten op zich en niet gebleken is dat [de minderjarige] in die situatie tekortkomt. Het hof acht het gelet op het voorgaande dan ook niet in het belang van [de minderjarige] om daar verandering in aan te brengen. Naar het oordeel van het hof weegt het belang van [de minderjarige] bij de voortzetting van de huidige situatie zwaarder dan het door de man gestelde belang van [de minderjarige] dat haar ouders evenredig bijdragen aan haar kosten, omdat de huidige situatie duidelijk en stabiel is.

De man heeft laten weten dat hij een beperkt inkomen heeft en dat hij graag extra armslag wil hebben om leuke dingen met zijn dochter te kunnen doen. Tijdens de mondelinge behandeling heeft de vrouw in dat kader laten weten dat zij € 100,- per maand van het kindgebonden budget kan missen, waarmee de man voor [de minderjarige] kan doen wat hij wil en dat de vrouw de verblijfsoverstijgende kosten in dat geval op zich kan en zal blijven nemen. Dit hoeft dan ook niet tot extra overleg tussen de ouders te leiden.

Gelet op het voorgaande zal het hof de overeenkomst aanvullen met de afspraak tussen de ouders dat de moeder vanaf juni 2025 iedere maand € 100,- van het door haar voor [de minderjarige] te ontvangen kindgebonden budget aan de man zal afdragen. Het hof zal de beschikking vernietigen en beslissen als volgt.