Rechtbank Zeeland-West-Brabant 02-06-2025, ECLI:NL:RBZWB:2025:3517

De kinderrechter neemt de volgende stukken mee in de beoordeling:

• het verzoekschrift met bijlagen, ontvangen op 1 april 2025;

• de op 29 april 2025 van de GI ontvangen brief, gedateerd 23 april 2025 gericht aan de ouders, met producties;

• de op 12 mei 2025 van de GI ontvangen brief, gedateerd 9 mei 2025, met bijlagen;

• de op 16 mei 2025 van de GI ontvangen brief;

• de op 26 mei 2025 van de advocaat van de moeder ontvangen brief;

• het op 2 juni 2025 van de GI ontvangen emailbericht.

De zitting met gesloten deuren heeft plaatsgevonden op 2 juni 2025.

- twee vertegenwoordigsters van de GI, waarbij tevens de advocaat van de moeder is aangesloten.

• moeder en haar advocaat;

• de vader;

• een vertegenwoordigster van de Raad.

De kinderrechter heeft [minderjarige 1] , [minderjarige 2] en [minderjarige 3] naar hun mening gevraagd. [minderjarige 1] en [minderjarige 2] hebben hierover een gesprek gevoerd met de kinderrechter. [minderjarige 3] heeft van deze gelegenheid geen gebruik gemaakt. Tijdens de zitting heeft de kinderrechter samengevat wat [minderjarige 1] en [minderjarige 2] hebben verteld. De aanwezigen hebben daarop kunnen reageren.

De ouders zijn belast met het ouderlijk gezag over de minderjarigen.

Bij beschikking van 6 juni 2024 zijn [minderjarige 1] , [minderjarige 2] , [minderjarige 3] , [minderjarige 4] en [minderjarige 5] onder toezicht gesteld van de William Schrikker Stichting Jeugdbescherming en Jeugdreclassering met ingang van 6 juni 2024 tot 6 juni 2025.

Bij beschikking van 19 december 2024 is een machtiging verleend tot uithuisplaatsing van [minderjarige 3] en [minderjarige 5] tot 6 juni 2025, in een accommodatie van een jeugdhulpaanbieder, te weten een gezinshuis. Tevens is bij die beslissing een machtiging verleend tot uithuisplaatsing van [minderjarige 4] tot 6 juni 2025, in een accommodatie van een jeugdhulpaanbieder. Daarnaast is bij die beslissing een machtiging verleend tot uithuisplaatsing van [minderjarige 1] en [minderjarige 2] met ingang van 24 december 2024 tot 24 maart 2025 in een accommodatie van een jeugdhulpaanbieder en is de behandeling van het verzoek voor het overige aangehouden, in afwachting van een nadere mondelinge behandeling.

Bij beschikking van 18 maart 2025 is de machtiging tot uithuisplaatsing van [minderjarige 1] en [minderjarige 2] in een accommodatie van een jeugdhulpaanbieder verlengd met ingang van 24 maart 2025 tot 6 juni 2025.

De GI verzoekt de ondertoezichtstelling van [minderjarige 1] , [minderjarige 2] , [minderjarige 3] , [minderjarige 4] en [minderjarige 5] te verlengen voor de duur van een jaar.

Over de actuele situatie en de ontwikkeling van de minderjarigen meldt de GI als volgt.

De GI concludeert en heeft bij brief van 23 april 2025 aan de ouders als zodanig medegedeeld dat er geen mogelijkheid meer is tot terugplaatsing van [minderjarige 1] en [minderjarige 2] bij de moeder en daarmee ook niet voor [minderjarige 3] , [minderjarige 4] en [minderjarige 5] . Daarop heeft de GI toegelicht dat de afgelopen tijd, zowel voor als na de uithuisplaatsing, er diverse vormen van intensieve hulpverlening zijn ingezet, te weten [jeugdzorg] , [traject] , [naam 3] en na de uithuisplaatsing een intensief traject vanuit [naam 3] in combinatie met [hulpverlening] en verblijf van de kinderen elders. Tijdens dit traject is geïnvesteerd in het kunnen aansluiten bij moeder en dat te doen wat haar helpt om vooruitgang te laten zien (tot ontwikkeling te komen in haar rol als moeder). Verder is bij belangrijke gesprekken gezorgd voor een tolk en zijn schriftelijke stukken voor de moeder vertaald. Ook is met tekeningen gewerkt om het voor de moeder visueel te maken, waarmee zowel ingespeeld is op de lagere intelligentie als de mogelijke taalbarrière en is geprobeerd om een cultuur sensitieve vorm van hulpverlening in te zetten. Ondanks alle inzet wordt een te minimale verbetering gezien in de vaardigheden van moeder (als opvoeder) en dat de balans tussen de opvoedcapaciteiten van de ouders en de ontwikkelingsbehoefte van de kinderen onvoldoende is hersteld. Ook zijn er grote zorgen over de leerbaarheid van de ouders. De GI en ook Sterk Huis en [hulpverlening] verwachten daarin met de huidige hulpverlening geen verbetering binnen een voor de kinderen aanvaardbare termijn. Ook wordt het wonen van de kinderen bij de vader niet als optie gezien. Dit omdat de vader zich in de afgelopen jaren onbetrouwbaar heeft getoond in het nemen van zijn verantwoordelijk-heid naar en qua betrokkenheid bij de kinderen. Bovendien legt hij de verantwoordelijkheid voor de zorg voor de kinderen bij de moeder neer, waarvan is gebleken dat zij deze niet kan dragen. Zowel vóór als na de uithuisplaatsing is het de vader niet gelukt om zijn rol te vergroten om daarmee meer en structureel bij te dragen aan de zorg en opvoeding van de kinderen. De GI streeft er op dit moment naar om op basis van de uitkomst van het onderzoek door De Gezinsmanager een inschatting te maken of de kinderen baat hebben bij individuele behandeling/hulpverlening, wat zij nodig hebben van hun opvoeders en wat een passende rol van de ouders in het leven van de kinderen kan zijn als ouders op afstand.

De moeder verblijft op dit moment nog binnen Sterk Huis. De GI was in de ochtend van 2 juni 2025 nog de mening toegedaan dat de moeder nog wel enige tijd binnen een woonvoorziening van Sterk Huis zou kunnen blijven. In de loop van de middag, kort voor de voortzetting van de mondelinge behandeling, berichtte de GI dat Sterk Huis een einddatum aan het verblijf van de moeder in Sterk Huis heeft verbonden, te weten 1 juli 2025. Verder heeft Sterk Huis daarover opgemerkt dat de moeder staat ingeschreven voor het traject ‘ [naam traject] ’ vanuit [hulpverlening] , waarvoor echter een wachtlijst geldt. Daarnaast worden andere mogelijkheden, waaronder in het (familie)netwerk van de ouders onderzocht en zijn ook andere organisaties gespecialiseerd in LVB benaderd. Het is Sterk Huis op dit moment onbekend wat daarvan de stand van zaken is. De GI onderzoekt intussen ook de mogelijkheden om tussen de kinderen onderling en tussen hen en de oma structureel contact te laten plaats vinden en naar passende professionele ondersteuning om die contacten te begeleiden.

[minderjarige 1] heeft samengevat aangegeven dat hij zijn moeder elke dag op een vast tijdstip ziet en dat zij gedurende twee dagen per week samen eten. Hij wil ook bij haar kunnen logeren op zondag. Eigenlijk wil hij weer bij zijn moeder wonen. Ook zou hij graag met zijn andere broertjes en zusjes wekelijks contact willen hebben. Er is met hem en met zijn zusje [minderjarige 2] al gesproken over een vervolg behandelgroep, te weten [behandelgroep] . Hij wil ook weer naar school, echter is het bij zijn moeder kunnen wonen voor hem op dit moment het belangrijkst.

[minderjarige 2] heeft samengevat opgemerkt dat haar jeugdbeschermer, hoewel die dat zelf anders ziet, voor haar verkeerde keuzes heeft gemaakt. Daardoor gaat het mentaal slechter met haar en merkt zij dat zij op een aantal vlakken, waaronder ook school, minder gemotiveerd is. Toen zij en haar ouders en de andere kinderen nog in [plaats 1] woonden ging het veel beter. Echter door toedoen van de buren konden zij daar niet blijven wonen. Haar is verteld dat zij samen met [minderjarige 1] kan verhuizen naar een behandelgroep. Echter als zij niet bij haar moeder kan wonen wil zij liever bij een haar vertrouwd iemand wonen. Dat zou haar oma kunnen zijn, die woont echter in Duitsland, of anders bij de moeder van haar vriendin die in [woonplaats 1] woont.

Door de advocaat van de moeder is - samengevat - aangevoerd dat de moeder inziet dat een verlenging van de ondertoezichtstelling voor alle kinderen nog noodzakelijk is, rekening houdend met de nog steeds aanwezige zorgen, zoals in de stukken beschreven. Ten aanzien van de duur daarvan wenst hij zich te refereren aan het oordeel van de rechtbank. Voor zover betreffende het verzoek tot verlenging van de machtiging en uithuisplaatsing ligt dit anders. De moeder begrijpt dat een terugplaatsing van de 3 jongste kinderen, gelet op hun specifieke zorgbehoefte en hun kind eigen problematiek, op dit moment niet aan de orde kan zijn. Daarvan uitgaande kan zij achter het verzoek tot verlenging van de machtiging tot uithuisplaatsing staan voor de aldus verzochte periode waar dit ziet op [minderjarige 3] , [minderjarige 4] en [minderjarige 5] . Echter waar het [minderjarige 1] en [minderjarige 2] betreft valt uit de door de GI overgelegde stukken, meer specifiek de onderbouwing van het perspectiefbesluit, af te leiden dat de GI niet langer uit gaat van het opgroeien van deze twee kinderen bij de moeder. Ook spreekt de GI in die stukken over de toekomstige rol van de moeder (en de vader) letterlijk als die van ‘ouder op afstand’. Daarbij gaat de GI volledig voorbij aan het naar Europees recht geldende en als zodanig te hanteren uitgangspunt dat kinderen in beginsel bij (één van hun) ouders dienen op te groeien. Binnen een tijdsbestek van enkele weken is nu een besluit met ver strekkende gevolgen genomen. De advocaat van moeder stelt vast dat de moeder niet goed begrijpt wat er aan ten grondslag ligt en welke gevolgen dit gaat hebben. Het lijkt er op dat nauwelijks of geen moeite is gedaan een en ander met de moeder te communiceren in haar taal en op voor haar begrijpelijke wijze. Daarnaast dreigt de moeder nu plots haar woonfaciliteit te verliezen. Dat gebeurt abrupt en zonder enig zicht op passende huisvesting. Dat heeft gevolgen voor de moeder, die nu wellicht op daklozenopvang raakt aangewezen, maar ook voor de kinderen. Het gaat nu allemaal veel te snel en zonder gezond perspectief voor de moeder en de kinderen.

Om alle hiervóór genoemde redenen verdient de moeder een nieuwe kans om te laten zien middels een gezamenlijke plaatsing bij [traject] of daarmee vergelijkbaar traject dat ten aanzien van [minderjarige 1] en [minderjarige 2] in zorg- en opvoedkundig opzicht sprake is van goed genoeg ouderschap. De moeder is zo mogelijk bereid dit traject in een vrijwillig kader te doorlopen. Met voormelde toelichting stelt de advocaat van de moeder zich op het standpunt dat het verzoek tot verlenging van de machtiging tot uithuisplaatsing, in elk geval voor de minderjarigen [minderjarige 1] en [minderjarige 2] , dient te worden afgewezen, of althans dat de machtiging waar het deze twee minderjarigen betreft voor aanmerkelijk beperktere duur dient te worden verlengd. Daarbij speelt ook nadrukkelijk een rol dat de moeder wenst dat de Raad voor de Kinderbescherming een onderzoek gaat doen naar het perspectief van de kinderen en dat daarbij specifiek de mogelijkheid van een terugplaatsing van alleen [minderjarige 1] en [minderjarige 2] bij haar wordt betrokken.

Ingevolge artikel 1:260 lid 1 BW kan de kinderrechter, mits aan de grond, bedoeld in artikel 1:255 lid 1 BW is voldaan, de duur van de ondertoezichtstelling telkens verlengen met ten hoogste een jaar.

Op grond van artikel 1:265b lid 1 Burgerlijk Wetboek (BW) kan de kinderrechter de GI, die belast is met de uitvoering van de ondertoezichtstelling, op haar verzoek machtigen de minderjarige gedurende dag en nacht uit huis te plaatsen indien dit noodzakelijk is in het belang van de verzorging en opvoeding van de minderjarige of tot onderzoek van diens geestelijke of lichamelijke gesteldheid.

Op basis van artikel 1:265c lid 2 BW kan de rechter, mits aan de grond, bedoeld in artikel 1:265b lid 1 BW is voldaan, de duur van de machtiging uithuisplaatsing telkens verlengen met ten hoogste een jaar.

Op grond van de inhoud van de stukken en de mondelinge behandeling overweegt de kinderrechter in de eerste plaats dat daaruit in overtuigende mate blijkt dat er nog steeds zorgen zijn over de ouders, in dit geval de beschikbaarheid en capaciteiten van de moeder als ouder/opvoeder en de mate waarin zij in staat is te zorgen voor voldoende veiligheid, stabiliteit en voorspelbaarheid voor de kinderen. Die situatie maakt dat de (5) kinderen nog steeds zodanig in hun ontwikkeling worden bedreigd dat aan de wettelijke vereisten voor ondertoezichtstelling ook op dit moment wordt voldaan.

Daarnaast strekken de inhoud van de stukken en de mondelinge behandeling naar het oordeel van de kinderrechter tot de overtuiging dat een machtiging tot uithuisplaatsing in het belang van alle kinderen nog steeds noodzakelijk is. Wel maakt de kinderrechter uit oogpunt van de beoordeling van dit onderdeel van het verzoek nadrukkelijk onderscheid tussen de oudste twee kinderen ( [minderjarige 1] en [minderjarige 2] ) en de jongste drie kinderen ( [minderjarige 3] , [minderjarige 4] en [minderjarige 5] ). Dit omdat bij de jongste drie kinderen al sprake is van een mate van bestendigheid in noodzakelijke plaatsing anders dan bij een van de ouders en daarnaast bij [minderjarige 4] en [minderjarige 5] van bijzondere kind eigen problematiek is gebleken.

De kinderrechter stelt vast dat de GI in elk geval tot voor zeer kort is uitgegaan van de lijn dat specifiek ten aanzien van [minderjarige 1] en [minderjarige 2] er nog ruimte werd gezien om in samenspraak met alle betrokkenen de mogelijkheden in het kader van een traject van de moeder gezamenlijk met deze kinderen te onderzoeken. Uit de bij het voorliggend verzoek van de GI ingediende stukken, waaronder meer specifiek het verslag van Sterk Huis en de Onderbouwing Perspectiefbesluit, blijkt dat de GI een plaatsing van [minderjarige 1] en [minderjarige 2] bij de moeder of althans een daarop gerichte constructie kennelijk niet langer als mogelijkheid ziet. Dit blijkt ook uit het feit dat zij de uitkomst van het onderzoek door de Gezinsmanager wil gebruiken om onder meer te kunnen vaststellen wat een passende rol van de ouders in het leven van de kinderen kan zijn als ouders op afstand. Tevens constateert de kinderrechter dat de bedoelde actuele stukken inhoudelijk en qua opzet complex van aard zijn en dat dit het voor de moeder wellicht lastig maakt om de reikwijdte daarvan te kunnen overzien.

Op grond van de hiervóór beschreven feiten en omstandigheden dient de kinderrechter, gelet op de achtergrond van de moeder en de taalbarrière waarmee zij zich geconfronteerd weet, er rekening mee te houden dat de meest recente stukken, die door de GI zijn ingediend, nog niet/onvoldoende met haar (en met de vader) zijn besproken. Dit blijkt met name uit de reactie van de moeder en haar advocaat, waaruit de kinderrechter opmaakt dat de moeder ervan uit was gegaan dat zij alsnog een serieuze kans zou krijgen om middels een traject bij Sterk Huis te laten zien dat sprake is van goed genoeg ouderschap om in elk geval haar oudste kinderen [minderjarige 1] en [minderjarige 2] aan haar zorg en verantwoording toe te vertrouwen. Uit de uitlatingen van [minderjarige 1] en van [minderjarige 2] blijkt eveneens dat zij bij hun moeder willen wonen en dat zij ook erg begaan zijn met haar welbevinden. Daarbij komt dat pas op 2 juni 2025 is komen vast te staan dat Sterk Huis 1 juli 2025 als einddatum van moeders woon- en ondersteuningstraject heeft vastgesteld en als zodanig aan de moeder heeft medegedeeld. Niet is gebleken van de beschikbaarheid op dit moment van een andere woonoptie, wat betekent dat de moeder vanaf die datum feitelijk geen woonplek meer zal hebben.

Op grond van de actuele gegevens en bevindingen zou ervoor kunnen worden gekozen de hulp- en plaatsingstrajecten in het vervolg uitsluitend gericht te laten zijn op het belang van de kinderen in de verwachting dat dit voor hen uiteindelijk de meeste stabiliteit zal opleveren. Echter ook dient rekening te worden gehouden met de reële kans dat, indien het traject, voorzover dat nu nog enige ruimte biedt voor het onderzoeken van de mogelijkheid om [minderjarige 1] en [minderjarige 2] (op termijn) aan de zorg en verantwoording van de moeder toe te vertrouwen, wordt los gelaten, dit op ernstige wijze een nadelige invloed op het welzijn/de verdere ontwikkeling van (één van) deze minderjarigen zal hebben. Daarom acht de kinderrechter het in de gegeven omstandigheden in het belang van met name bedoelde twee minderjarigen aangewezen dat de GI de komende periode zal benutten om actief te zoeken naar een geschikte woonvoorziening voor de moeder waar zij contact met al haar kinderen kan hebben passend bij wat haalbaar en mogelijk is. Ook wenst de kinderrechter dat de GI de mogelijkheden onderzoekt om de moeder samen met in elk geval [minderjarige 1] en zo mogelijk ook [minderjarige 2] aan te melden en een intakeprocedure te laten doorlopen bij een GGZ instelling voor gezinspsychiatrie, waartoe als voorbeeld wordt benoemd [gezinspsychiatrie] te [plaats 3] , of een daarmee vergelijkbare GGZ instelling.

Met inachtneming van het voorgaande zal de kinderrechter de ondertoezicht-stelling van [minderjarige 1] , [minderjarige 2] , [minderjarige 3] , [minderjarige 4] en [minderjarige 5] verlengen voor een periode van één jaar.

De kinderrechter verklaart de hierna te geven tussenbeslissing uitvoerbaar bij voorraad, zoals is verzocht. Dat wil zeggen dat de beslissing direct geldt, ook als iemand in hoger beroep gaat.

verlengt de ondertoezichtstelling van [minderjarige 1] , [minderjarige 2] , [minderjarige 3] , [minderjarige 4] en [minderjarige 5] met ingang van 6 juni 2025 tot 6 juni 2026;

verlengt de machtiging tot uithuisplaatsing van [minderjarige 1] en [minderjarige 2] in een accommodatie van een jeugdhulpaanbieder met ingang van 6 juni 2025 tot 1 september 2025, zulks met inachtneming van hetgeen daarover in rechtsoverweging 9.10, derde alinea is opgemerkt;

verlengt de machtiging tot uithuisplaatsing van [minderjarige 4] in een accommodatie van een jeugdhulpaanbieder met ingang van 6 juni 2025 tot 6 juni 2026;

verlengt de machtiging tot uithuisplaatsing van [minderjarige 3] en [minderjarige 5] in een gezinsgerichte voorziening met ingang van 6 juni 2025 tot 6 juni 2026;

verklaart deze beschikking tot zover uitvoerbaar bij voorraad;

verzoekt de GI om vóór 1 augustus 2025 aan de rechtbank een schriftelijk verslag te sturen, als hiervóór in rechtsoverweging 9.10, vierde alinea bedoeld en de advocaat van de moeder om daarop binnen één week schriftelijk zijn reactie kenbaar te maken;

behoudt zich iedere verdere beslissing voor

• degenen aan wie een afschrift van de beschikking is verstrekt of verzonden, binnen drie maanden na de dag van de uitspraak;

• andere belanghebbenden, binnen drie maanden na de betekening van deze beschikking of binnen drie maanden nadat zij op andere wijze daarvan kennis hebben genomen.