Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 15-06-2023, ECLI:NL:GHARL:2023:5041

Het verloop van de procedure blijkt uit:

• het beroepschrift met producties, ingekomen op 30 augustus 2023;

• het verweerschrift van [verweerster] ;

• de beschikking van dit hof, locatie Leeuwarden, van 10 november 2022, waarbij deze zaak, in de stand waarin deze zich bevindt, naar dit hof, locatie Arnhem, is verwezen.

De mondelinge behandeling heeft op 23 mei 2023 plaatsgevonden. Aanwezig waren:

• [verzoeker] met zijn advocaat;

• namens [verweerster] haar advocaat;

• namens [naam1] de heer [naam2] .

[verweerster] is zelf niet naar de zitting gekomen.

Bij beschikking van 11 juni 1990 van de rechtbank Almelo is [verweerster] onder curatele gesteld wegens een geestelijke stoornis en is [de curatrice] (verder: [de curatrice] ) benoemd tot curatrice.

Bij beschikking van 26 februari 2013 heeft de kantonrechter [verzoeker] benoemd tot medecurator.

Bij beschikking van 5 november 2018 heeft de kantonrechter [de curatrice] met ingang van 6 november 2018 ontslagen als medecurator onder gelijktijdige benoeming van [naam1] tot medecurator.

Bij beschikking van 1 april 2020 heeft de kantonrechter [verzoeker] en [naam1] (verder gezamenlijk: de curatoren) een machtiging verleend voor het inschakelen van een advocaat omdat [verweerster] aansprakelijk is gesteld voor een fietsongeval op 16 oktober 2019 waarbij [verweerster] en een ander, genaamd [naam3] (hierna: [naam3] ), betrokken waren.

Op 26 mei 2021 is de rekening en verantwoording (verder: r&v) over 2020 bij de kantonrechter ingediend. Uit deze r&v is gebleken dat een bedrag van € 2.370,24 is betaald aan advocaatkosten.

De vader van [naam3] (verder: de vader) is een procedure begonnen bij de rechtbank Overijssel, zittingsplaats Almelo. Hij heeft zowel van [verweerster] als van de curatoren vergoeding van de door [naam3] geleden schade gevorderd. Aan zijn vordering heeft hij primair een onrechtmatige daad van [verweerster] ten grondslag gelegd en subsidiair schending van de zorgplichten door de curatoren jegens [naam3] . De curatoren hebben verweer gevoerd. In het vonnis van 14 juli 2021 heeft de rechtbank de vader niet-ontvankelijk verklaard in zijn vorderingen en hem veroordeeld in de proceskosten van de curatoren.

Op 25 augustus 2021 heeft een zitting plaatsgevonden bij de kantonrechter, waarbij de aansprakelijkheid van de curatoren voor de kosten ten gevolge van het ongeval is behandeld.

Bij de bestreden - uitvoerbaar bij voorraad verklaarde - beschikking heeft de kantonrechter ambtshalve:

• vastgesteld dat de curatoren niet als een goed curator hebben gehandeld door geen aansprakelijkheidsverzekering voor particulieren (verder: AVP-verzekering) af te sluiten voor [verweerster] ;

• de curatoren hoofdelijk veroordeeld tot betaling van € 2.370,24 aan [verweerster] .

[verzoeker] is in hoger beroep gekomen van de bestreden beschikking; [naam1] niet. Hij verzoekt het hof de bestreden beschikking te vernietigen.

[verweerster] voert verweer. Zij verzoekt het hof [verzoeker] niet-ontvankelijk te verklaren in zijn verzoek in hoger beroep, althans zijn verzoek in hoger beroep af te wijzen en de bestreden beschikking te bekrachtigen, eventueel onder aanvulling en verbetering van gronden.

[naam1] heeft geen verweer gevoerd.

Het hof zal de bestreden beschikking bekrachtigen voor zover die betrekking heeft op de vaststelling dat [verzoeker] niet als een goed curator heeft gehandeld. Het hof zal de bestreden beschikking vernietigen voor zover die betrekking heeft op de hoofdelijke veroordeling van [verzoeker] tot betaling van schadevergoeding aan [verweerster] . Het hof legt hierna uit waarom.

In deze procedure moet eerst worden vastgesteld of sprake is van slecht bewind door [verzoeker] . Indien het hof oordeelt dat daarvan sprake is, moet vervolgens worden vastgesteld of en zo ja, hoeveel schade [verweerster] daardoor heeft geleden (artikel 6:95 BW) . Voor de omvang van die schade zal het hof de huidige situatie vergelijken met de situatie in het geval geen sprake was geweest van slecht bewind door [verzoeker] .

Net als de kantonrechter is het hof van oordeel dat sprake is van slecht bewind door [verzoeker] , omdat hij heeft nagelaten een AVP-verzekering af te sluiten voor [verweerster] ; ook [naam1] heeft dat niet gedaan. Elk van de curatoren is verantwoordelijk voor een goed beheer van het vermogen van [verweerster] tijdens de curatele. Dat is ook het geval als [verzoeker] alleen op papier curator zou zijn en feitelijk geen werkzaamheden zou uitvoeren. Onderdeel van een goed beheer van het vermogen is dat de curatoren (jaarlijks) onderzoeken of de verzekeringen van [verweerster] op orde zijn en dat zij, zo nodig, verzekeringen voor [verweerster] afsluiten. Naar het oordeel van het hof behoort een AVP-verzekering in beginsel tot de noodzakelijke verzekeringen die in het kader van een goed beheer van het vermogen moeten worden afgesloten. Voor [verweerster] was een AVP-verzekering zeker noodzakelijk, aangezien zij functioneert op het niveau van een vierjarige en (ongemotoriseerd) deelneemt aan het verkeer. Doordat de curatoren geen AVP-verzekering hebben afgesloten voor [verweerster] , is [verzoeker] tekortgeschoten in de zorg die van een goed curator ten aanzien van het bewind mag worden verwacht. Die tekortkoming kan hem worden toegerekend, zodat hij aansprakelijk is voor schade die daardoor is veroorzaakt.

In de huidige situatie bedraagt de schade die door de tekortkoming van [verzoeker] is ontstaan € 307,24, namelijk het verschil tussen de advocaatkosten en de griffierechten die bij [verweerster] in rekening zijn gebracht (in totaal een bedrag van € 2.370,24) en het bedrag dat de vader blijkens het vonnis van 14 juli 2021 als proceskosten aan [verweerster] moet vergoeden (in totaal een bedrag van € 2.063,-). In het geval dat geen sprake was geweest van slecht bewind door [verzoeker] , had [verweerster] tien jaar lang (naar schatting) € 40,- per jaar aan premie voor een AVP-verzekering moeten betalen. Dit komt neer op in totaal € 400,-. Die kosten heeft [verweerster] niet gemaakt, omdat de AVP-verzekering niet is afgesloten. Dit levert dus een besparing van dit bedrag op. Het hof concludeert dat als de huidige situatie wordt vergeleken met de situatie in het geval geen sprake was geweest van slecht bewind door [verzoeker] , [verweerster] netto door de advocaatkosten en de griffierechten geen schade heeft geleden. Die conclusie leidt ertoe dat het hof de bestreden beschikking zal vernietigen voor zover die betrekking heeft op de hoofdelijke veroordeling van [verzoeker] tot betaling van schadevergoeding aan [verweerster] .