Rechtbank Noord-Holland 19-01-2022, ECLI:NL:RBNHO:2022:323

Het verloop van de procedure blijkt uit:

- het verzoek, met bijlagen, van de moeder, ingekomen op 3 juni 2021;

- een aanvulling verzoekschrift, met bijlagen, van de moeder, ingekomen op 23 september 2021;

- het bericht van de gezinsmanager, met bijlagen, ingekomen op 5 oktober 2021;

- een akte aanvulling c.q. wijziging verzoekschrift, met bijlagen, van de moeder, ingekomen op 3 december 2021.

De behandeling van de zaak heeft plaatsgevonden op de zitting van 15 december 2021 in aanwezigheid van de moeder, bijgestaan door mr. M.L. Molenaar, en de vader. Tevens was ter zitting als informant aanwezig [vertegenwoordiger van de raad] , namens de Raad voor de Kinderbescherming (hierna te noemen: de Raad) en [vertegenwoordiger van de GI] , namens de Jeugd & Gezinsbeschermers (hierna te noemen: de GI).

De kinderen [minderjarige 1] en [minderjarige 2] zijn, gelet op hun leeftijd, in de gelegenheid gesteld hun mening kenbaar te maken. Voornoemde kinderen hebben de rechtbank laten weten dat zij niet willen komen. Beide kinderen hebben een brief geschreven ( [minderjarige 1] zelfs twee). De rechtbank heeft tijdens de zitting kort verslag gedaan van de inhoud van de brieven van beide kinderen.

Partijen zijn getrouwd geweest. Het huwelijk is op [datum] ontbonden door inschrijving in de registers van de burgerlijke stand van de echtscheidingsbeschikking van deze rechtbank van 17 december 2009.

De minderjarige kinderen van partijen zijn:

- [minderjarige 1] (hierna te noemen: [minderjarige 1] ), geboren op [geboortedatum] in de gemeente [gemeente] ;

- [minderjarige 2] (hierna te noemen: [minderjarige 2] ), geboren op [geboortedatum] in de gemeente [gemeente] .

De ouders zijn gezamenlijk belast met het gezag over de kinderen. De hoofdverblijfplaats van [minderjarige 1] is bij de vader en de hoofdverblijfplaats van [minderjarige 2] is bij de moeder.

Bij beschikking van deze rechtbank van 17 december 2009 is onder meer tussen partijen de echtscheiding uitgesproken.

Bij beschikking van deze rechtbank van 10 september 2014, hersteld bij beschikking van 1 oktober 2014, is het tussen partijen overeengekomen ouderschapsplan van 30 juni 2009 en de daarop gemaakte toevoeging van mei/juli 2011 gewijzigd, in die zin dat tussen partijen en de kinderen een zorgregeling is vastgesteld. Verder is aan de moeder vervangende toestemming verleend om met de kinderen in de zomervakantie van 2015 drie weken op vakantie naar Canada te gaan.

Bij beschikking van deze rechtbank van 13 juli 2016 zijn voornoemde beschikkingen gewijzigd, in die zin dat de hoofdverblijfplaats van [minderjarige 1] bij de vader is vastgesteld. Verder is tussen de moeder en [minderjarige 1] een zorgregeling vastgesteld.

Bij beschikking van deze rechtbank van 12 juni 2019 is de beschikking van 10 oktober 2014 gewijzigd, in die zin dat tussen de vader en [minderjarige 2] een zorgregeling is vastgesteld. Verder is de beschikking van 13 juli 2016 gewijzigd, in die zin dat tussen de moeder en [minderjarige 1] een zorgregeling is vastgesteld.

Bij beschikking van het gerechtshof Amsterdam van 9 juni 2020 is de beschikking van deze rechtbank van 12 juni 2019 bekrachtigd, met dien verstande dat de vader [minderjarige 2] , in het weekend dat [minderjarige 2] bij hem verblijft, op vrijdagmiddag om 16.45 uur -of in onderling overleg later- bij de moeder ophaalt in plaats van direct uit school.

Bij beschikking van deze rechtbank van 20 september 2019, zijn de kinderen onder toezicht gesteld, welke ondertoezichtstelling nadien is verlengd en thans nog voortduurt tot 20 maart 2022.

3. Het verzoek

De moeder heeft verzocht de beschikking van deze rechtbank van 13 juli 2016 te wijzigen en de hoofdverblijfplaats van [minderjarige 1] bij haar vast te stellen.

Verder heeft de moeder verzocht de beschikking van 17 december 2009 en de nadien gemaakte afspraken aangaande de kosten van de kinderen te wijzigen en te bepalen dat de vader een bijdrage in de kosten van de opvoeding en verzorging van [minderjarige 1] dient te voldoen van € 291,-- per maand en ten behoeve van [minderjarige 2] € 295,-- per maand, dan wel een bijdrage als de rechtbank in goede justitie zal vermenen te behoren, met ingang van 1 maart 2021.

De moeder heeft bij aanvullend verzoekschrift verzocht de zorgregeling, zoals vastgelegd bij beschikking van 12 juni 2019, te wijzigen ten behoeve van [minderjarige 1] en [minderjarige 2] .

De moeder heeft, na aanvulling c.q. wijziging van het verzoekschrift, verzocht te bepalen dat:

- de beschikking van 13 juli 2016 wordt gewijzigd, in die zin dat [minderjarige 1] haar hoofdverblijfplaats bij de moeder zal hebben;

- de zorgregeling met betrekking tot beide kinderen, zoals vastgelegd bij beschikking van 12 juni 2019 te wijzigen, in die zin de kinderen bij de vader zijn op het moment dat de kinderen willen;

- de beschikking van 17 december 2009 en de nadien gemaakte afspraken aangaande de kosten van de kinderen te wijzigen en te bepalen dat de vader bij vooruitbetaling aan de moeder zal voldoen een bijdrage in de kosten van opvoeding en verzorging van [minderjarige 1] met ingang van 1 maart 2021 € 291,-- per maand, en met ingang van 16 oktober 2021 € 418,-- per maand;

- de beschikking van 17 december 2009 en de nadien gemaakte afspraken aangaande de kosten van de kinderen te wijzigen en te bepalen dat de vader bij vooruitbetaling aan de moeder zal voldoen een bijdrage in de kosten van opvoeding en verzorging van [minderjarige 2] met ingang van 1 maart 2021 € 295,-- per maand, en met ingang van 16 oktober 2021 € 486,-- per maand;

- de vader wordt veroordeeld tot afgifte van de in alinea 11 genoemde boeken op het adres van de moeder, binnen 5 dagen na de in deze te wijzen beschikking, op straffe van een dwangsom van € 250,-- per dag of dagdeel dat de vader hiermee in gebreke blijft;

- aan haar vervangende toestemming wordt verleend voor een verblijf van [minderjarige 1] in Canada van 24 december 2021 tot en met 6 januari 2022;

- de moeder wordt belast met het eenhoofdig gezag over beide kinderen.

De vader heeft op de zitting daartegen gemotiveerd verweer gevoerd.

De moeder heeft gesteld dat [minderjarige 1] sinds augustus 2020 bij haar woont en dat zij om het weekend van vrijdag tot woensdagochtend bij de vader verblijft. De moeder is van mening dat nu [minderjarige 1] de meeste tijd bij haar verblijft, [minderjarige 1] haar hoofdverblijfplaats bij de moeder moet hebben.

De vader heeft dit betwist en zich op het standpunt gesteld dat de moeder eigenhandig en zonder overleg [minderjarige 1] heeft ingeschreven op haar adres. De vader heeft verder naar voren gebracht dat [minderjarige 1] destijds aan hem heeft gevraagd of zij wat meer bij haar moeder mocht zijn. In overleg met de GI heeft de vader daarvoor toestemming gegeven, nu zij midden in de puberteit zit en zichzelf aan het ontwikkelen is tot jongvolwassene. Ook wilde hij [minderjarige 1] meer ruimte geven. De vader is van mening dat als het financiële plaatje door de wijziging van de hoofdverblijfplaats verandert, de situatie beter kan blijven zoals het altijd is geweest.

De GI heeft tijdens de zitting naar voren gebracht dat zij de gang van zaken betreurt. De GI heeft beide ouders het zeer dringende advies gegeven de situatie te laten zoals hij is om een gang naar de rechtbank te voorkomen. De GI is van mening dat een rechtszaak zeer belastend is voor de kinderen, met name een rechtszaak waarin zij een keuze lijken te moeten maken tussen hun beide ouders. Sinds september 2019 is de GI betrokken bij het gezin. [minderjarige 1] woonde destijds bij de vader en [minderjarige 2] bij zijn moeder. De reden voor de ondertoezichtstelling was de langdurige en voortdurende strijd tussen de ouders, waarmee de kinderen werden belast. Dat is tot op heden onveranderd. De strijd verhardt en de situatie is verergerd. De GI ziet op dit moment geen mogelijkheden meer om in te zetten op het verbeteren van de oudercommunicatie. De kinderen zitten klem tussen de ouders. Inmiddels woont [minderjarige 1] al een jaar bij de moeder. De GI is van mening dat een verzoek tot wijziging van de hoofdverblijfplaats niet noodzakelijk was, nu de vader akkoord ging met uitbreiding van de zorgregeling van [minderjarige 1] bij de moeder.

De Raad acht de situatie zorgelijk, nu er sprake is van een onduidelijke en onveilige situatie. De strijd tussen ouders gaat maar door en overleg tussen ouders lijkt niet mogelijk. De Raad is van mening dat er duidelijke afspraken over de hoofdverblijfplaats, de zorgregeling en het gezag moeten worden gemaakt, die door de GI moeten worden geborgd. Ook ziet de Raad nog mogelijkheden om ouders te verwijzen naar een hulpverleningstraject zoals het ‘Solo parallel Ouderschap’, nu dit in het belang van de kinderen wordt geacht. Partijen leren tijdens dit traject om zonder onderlinge communicatie of met een minimum aan communicatie hun kinderen op te voeden en te verzorgen.

Het verzoek van de moeder is gebaseerd op artikel 1:253a, tweede lid, onder b, van het Burgerlijk Wetboek (BW). De kinderrechter dient de vraag te beantwoorden of bij afweging van de belangen van alle betrokkenen, waarbij het belang van [minderjarige 1] het zwaarste dient te wegen, het belang van [minderjarige 1] meebrengt dat zij haar hoofdverblijfplaats bij de moeder zal hebben in plaats van bij de vader.

De rechtbank is van oordeel dat het belang van [minderjarige 1] , bij afweging van alle betrokken belangen, meebrengt dat zij haar hoofdverblijfplaats bij de moeder zal hebben, nu de feitelijke situatie al geruime tijd zo is en als gevolg van de vast te stellen zorgregeling zo zal blijven. De financiële gevolgen zijn niet relevant bij de vaststelling van de hoofdverblijfplaats door de rechtbank. De stelling van de vader dat de financiële situatie dan verandert, doet daarom niet ter zake.

De moeder heeft verzocht te bepalen dat de kinderen bij de vader verblijven op het moment dat de kinderen dit willen. Zij heeft daartoe aangevoerd dat de kinderen last hebben van de dwingende wijze waarop de vader in de omgangsweekenden, maar ook daarbuiten, met hen communiceert. Daarbij komt dat de vader druk uitvoert op de kinderen, met name [minderjarige 1] , om af te wijken van de overeengekomen zorgregeling en langer bij hem te blijven. In de herfstvakantie heeft een incident plaatsgevonden. De kinderen zijn vervolgens bij de vader weggelopen en weken niet meer bij de vader geweest. Inmiddels hebben de kinderen weer contact met de vader. De moeder is van mening dat de kinderen zelf moeten kunnen bepalen wanneer zij bij de vader verblijven. De laatste maand is de omgang flexibel. De kinderen zijn groter en kunnen beter voor zichzelf opkomen. Dit gaat prima.

De vader heeft naar voren gebracht dat de zorgregeling moet blijven zoals hij is, waarbij rekening moet worden gehouden met de wensen van [minderjarige 1] . Hij is van mening dat de kinderen moeten voelen dat zij de ruimte hebben om bij beide ouders te kunnen zijn.

De GI heeft naar voren gebracht dat de kinderen voorheen een vaste zorgregeling wilden, omdat er dan geen ruis meer zou zijn. Later heeft [minderjarige 2] aangegeven dat hij zelf wil bepalen wanneer hij naar de vader gaat. [minderjarige 1] geeft aan dat zij rust wil. Op dit moment vraagt de GI zich af of de kinderen de vrijheid en flexibiliteit aankunnen.

De Raad heeft geadviseerd de ‘oude’ zorgregeling te herstellen, waarbij [minderjarige 2] om het weekend bij de vader zal verblijven. Ook voor [minderjarige 1] acht de Raad het van belang dat er een zorgregeling wordt vastgesteld, waarbij de wensen van [minderjarige 1] wel in acht worden genomen.

De moeder heeft verzocht te bepalen dat zij wordt belast met het eenhoofdig gezag over beide kinderen De moeder heeft zich op het standpunt gesteld dat het niet de eerste keer is dat de vadergeen toestemming geeft voor een vakantie naar Canada dan wel misbruik maakt van zijn gezag. Ook in 2014 heeft de rechtbank vervangende toestemming moeten geven voor een vakantie naar Canada. Ook heeft de vader moeilijk gedaan over een schoolkeuze van [minderjarige 2] . [minderjarige 2] had een weloverwogen keuze gemaakt, maar de vader was het hier niet mee eens. [minderjarige 2] heeft hier veel last van gehad. Verder heeft de vader moeilijk gedaan over naar welke psycholoog [minderjarige 1] zou gaan. Uiteindelijk heeft de GI een knoop doorgehakt. Ook heeft de vader misbruik gemaakt van zijn gezag door [minderjarige 1] hangende de procedure weer bij hem in te schrijven. De moeder heeft dit voor nu zo gelaten in afwachting van de uitkomst van de procedure. De communicatie is inmiddels tot een dieptepunt gedaald.

De vader heeft naar voren gebracht dat de moeder niets met hem bespreekt. Er vindt geen overleg plaats en hij wordt volledig gepasseerd. Ook de vakantie naar Canada is door de moeder niet met de vader besproken. De vader wil dat partijen op een normale manier met elkaar zaken die over de kinderen gaan in onderling overleg regelen. De vader wenst een rol te blijven spelen in het leven van de kinderen.

De Raad heeft tijdens de zitting naar voren gebracht dat de vader geen misbruik heeft gemaakt van zijn gezag. De vader heeft volgens de Raad duidelijke argumenten naar voren gebracht waarom hij over bepaalde zaken anders denkt. De Raad is van mening dat het gezamenlijk gezag moet worden gehandhaafd. Indien partijen in een impasse geraken, kan de GI eventueel knopen doorhakken.

Op grond van artikel 1:253n, tweede lid, van het BW zijn de gronden van artikel 1:251a, eerste lid, van het BW van overeenkomstige toepassing. Hierin is bepaald dat de rechter het gezamenlijk gezag kan beëindigen en één van beide ouders met het gezag over een kind kan belasten, indien er een onaanvaardbaar risico is dat het kind klem of verloren zou raken tussen de ouders en niet te verwachten is dat hierin binnen afzienbare tijd voldoende verbetering komt of indien dit anderszins in het belang van het kind noodzakelijk is.

Gelet op het voorgaande zal de rechtbank het verzoek van de moeder afwijzen.

De moeder heeft verzocht de vader te veroordelen tot afgifte van de in alinea 11 genoemde schoolboeken van [minderjarige 1] op het adres van de moeder op straffe van een dwangsom.

De vader heeft tijdens de zitting toegezegd dat hij uiterlijk deze week de schoolboeken aan [minderjarige 1] zal geven.

De rechtbank zal het verzoek van de moeder afwijzen, nu zij geen belang meer heeft bij voornoemd verzoek.

De moeder heeft zich op het standpunt gesteld dat de gemaakte financiële afspraken tussen partijen niet soepel verlopen, nu de vader de telefoonabonnementen van de kinderen, het kleedgeld van [minderjarige 1] en haar ov-abonnement zomaar heeft stopgezet. Verder heeft de moeder naar voren gebracht dat zij de verblijfsoverstijgende kosten van [minderjarige 1] betaalt, nu [minderjarige 1] bij haar woont. De moeder wenst om die reden een kinderbijdrage ten laste van de vader vast te laten stellen.

De vader heeft dit betwist. Hij wil de financiële situatie laten zoals die is afgesproken. Hij betaalt alles voor [minderjarige 1] en de moeder betaalt alles voor [minderjarige 2] . De vader heeft daartoe aangevoerd dat hij altijd heeft betaald voor muziekles, skilessen, judo, zeilen en dat hij dit ook wil blijven doen. De vader heeft verder naar voren gebracht dat hij het niet eens is met de overgelegde berekening van de advocaat van de moeder.

De rechtbank stelt vast dat beide kinderen hun hoofdverblijf bij de moeder hebben en is om die reden van oordeel dat het op reguliere wijze bepalen van de kinderbijdrage passend is. Daarbij geldt dat de moeder alle verblijfsoverstijgende kosten van de kinderen moet voldoen en dat de vader een zorgkorting krijgt voor de dagen dat hij in natura bijdraagt aan de kosten van de kinderen gedurende de tijd dat zij bij hem verblijven. Een dergelijke regeling roept naar het oordeel van de rechtbank ook de minste discussie tussen partijen op.

De moeder heeft verzocht een kinderbijdrage ten behoeve van [minderjarige 1] vast te stellen van € 291,-- per maand met ingang van 1 maart 2021 en van € 418,-- per maand met ingang van 16 oktober 2021. Ten behoeve van [minderjarige 2] heeft de moeder verzocht een kinderbijdrage vast te stellen van € 295,-- per maand met ingang van 1 maart 2021 en van € 486,-- met ingang van 16 oktober 2021. De moeder heeft daartoe aangevoerd dat de vader per 1 maart 2021 is gestopt met het betalen van kosten van [minderjarige 1] , die hij voorheen nog wel betaalde en dat vanaf 16 oktober 2021 moet worden uitgegaan van een zorgkorting van 5%.

De rechtbank acht de door de moeder verzochte ingangsdatum van 1 maart 2021 redelijk, nu [minderjarige 1] feitelijk vanaf augustus 2020 bij de moeder verblijft en de vader sinds 1 maart 2021 is gestopt met het betalen van de kosten voor [minderjarige 1] . Vanaf die datum heeft de vader niet meer voldaan aan de afspraak tussen partijen dat de moeder alles voor [minderjarige 2] zou betalen en de vader alles voor [minderjarige 1] zou betalen.

De rechtbank moet vervolgens beoordelen of partijen over voldoende draagkracht beschikken om elk hun aandeel in deze behoefte te kunnen betalen.

Op het berekende aandeel dient de zorgkorting in mindering te worden gebracht. De rechtbank volgt ook in dit opzicht het Tremarapport, inhoudende dat het percentage van de zorgkorting afhankelijk is van de hoeveelheid omgang of zorg. De rechtbank zal uitgaan van een zorgkorting van 25%, nu de kinderen eenmaal per veertien dagen een weekend bij de vader zullen verblijven en de vakantieregeling ongewijzigd blijft. Daarnaast gaat de rechtbank ervan uit dat in de nabije toekomst op doordeweekse dagen spontane omgang tussen de vader en de kinderen zal gaan plaatsvinden.

Omdat de behoefte van [minderjarige 1] € 776,-- per maand bedraagt, beloopt de zorgkorting een bedrag van € 194,-- per maand. De behoefte van [minderjarige 2] bedraagt € 816,-- per maand waardoor de hoogte van de zorgkorting € 204,-- per maand bedraagt. De vader wordt geacht deze bedragen minimaal te besteden aan de kinderen bij de uitoefening van zijn zorgtaken.

Op grond van het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat de vader met ingang van 1 maart 2021 een kinderbijdrage voor [minderjarige 1] van € 247,-- per maand en voor [minderjarige 2] een bedrag van € 260,-- per maand aan de moeder moet betalen.
De rechtbank ziet geen aanleiding om, zoals door de moeder is verzocht, vanaf 16 oktober 2021 een zorgkorting van 5% te hanteren en met ingang van die datum een afwijkende kinderbijdrage vast te stellen. De periode tussen 16 oktober 2021 en de datum van de huidige beschikking bedraagt slechts drie maanden en rechtbank is niet meegegaan in het verzoek van de moeder om het contact tussen de vader en de kinderen door de kinderen te laten bepalen.

De rechtbank heeft berekeningen gemaakt ten aanzien van het NBI van partijen en de draagkracht van partijen. Een exemplaar van deze berekeningen is aan deze beschikking gehecht.

- [minderjarige 1] , geboren op [geboortedatum] in de gemeente [gemeente] , en

- [minderjarige 2] , geboren op [geboortedatum] in de gemeente [gemeente] ,

verblijven om het weekend gezamenlijk van vrijdagmiddag uit school dan wel vanaf 16.45 uur tot zondagavond na het eten bij de vader;

bepaalt, met wijziging van de beschikking van de voormalige rechtbank Alkmaar van 17 december 2009 en de nadien door partijen gemaakte afspraken aangaande de kosten van de kinderen, dat de vader een kinderbijdrage voor [minderjarige 1] van € 247,-- per maand en voor [minderjarige 2] van € 260,-- per maand, voor zover het de nog niet verstreken termijnen betreft, bij vooruitbetaling, aan de moeder moet voldoen, met ingang van 1 maart 2021;

verklaart deze beschikking uitvoerbaar bij voorraad;

wijst het meer of anders verzochte af.