Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 06-07-2021, ECLI:NL:GHARL:2021:6702

Het verloop van de procedure blijkt uit:

- het beroepschrift met productie(s), ingekomen op 26 mei 2020;

- een journaalbericht namens de vrouw van 15 juli 2020 met productie(s);

- een journaalbericht namens de vrouw van 30 april 2021 met productie(s).

De minderjarige [de minderjarige] (hierna: [de minderjarige] ), geboren [in] 2005, is in de gelegenheid gesteld haar mening kenbaar te maken met betrekking tot het verzoek, maar heeft daarvan geen gebruik gemaakt.

De mondelinge behandeling heeft op 10 mei 2021 plaatsgevonden. Verschenen is de vrouw, bijgestaan door haar advocaat.

De vrouw is de moeder van [de minderjarige] . [de minderjarige] is niet bij haar woonachtig. Het gezag over [de minderjarige] wordt uitgeoefend door een voogd.

Bij beschikking van 14 augustus 2019 heeft de rechtbank een onderzoek gelast door een deskundige naar de vraag welke conclusies kunnen worden getrokken uit de samenstelling van het bloed en/of andere daartoe bruikbare (lichaams)stoffen van de man en [de minderjarige] met betrekking tot de mogelijkheid dat de man de biologische vader is van [de minderjarige] en [de deskundige] B.V. tot deskundige benoemd. De man heeft niet meegewerkt aan dit onderzoek.

Bij de bestreden beschikking heeft de rechtbank de man als verwekker van [de minderjarige] beschouwd en aangenomen dat de man onderhoudsplichtig is voor [de minderjarige] .

Het bewind over de goederen van de vrouw is met ingang van 1 september 2020 opgeheven. De bewindvoerder is daardoor niet langer in de procedure betrokken.

In geschil is de bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van [de minderjarige] (hierna ook: kinderalimentatie). De rechtbank heeft in de beschikking van 26 februari 2020 het inleidend verzoek van de vrouw tot vaststelling van kinderalimentatie afgewezen.

De man heeft in hoger beroep geen verweer gevoerd.

Voor zover de vrouw heeft willen bestrijden dat dit uitgangspunt dient te worden gehanteerd, volgt het hof haar daarin niet. Vaste jurisprudentie van de rechtbanken en de gerechtshoven is dat voornoemd uitgangspunt wordt gehanteerd. Het hof verwijst in dat verband specifiek naar de uitspraak van het hof van 17 december 2019 (ECLI:NL:GHARL:2019:11051). Zoals het hof in die uitspraak heeft overwogen, is de strekking bij de berekening van de kinderalimentatie in het geval dat een kind uit huis is geplaatst dat rekening wordt gehouden met de pleegzorgvergoeding die de pleegouder ontvangt. De hoogte van de pleegzorgvergoeding wordt in beginsel geacht dekkend te zijn voor de kosten van verzorging en opvoeding van kinderen. Dit kan anders zijn in het geval van een hoog voormalig gezinsinkomen of in een situatie waarin voor een kind uitzonderlijk veel kosten moeten worden gemaakt. Voor zover de vrouw heeft gesteld dat de jurisprudentie – voor zover die er al is op dit punt - enkel ziet op de periode voor 2013, gebaseerd op de oude systematiek voor de vaststelling van kinderalimentatie, volgt het hof haar daarin dan ook niet.

Voor zover de vrouw heeft aangevoerd dat de behoefte dient te worden bepaald op basis van het inkomen van de pleegvader van [de minderjarige] , is het hof van oordeel dat zij die stelling, mede in het licht van wat hiervoor is overwogen, onvoldoende heeft onderbouwd. Nu de vrouw ook anderszins onvoldoende heeft onderbouwd dat van het hiervoor genoemde uitgangspunt dient te worden afgeweken, zal het hof dit hanteren bij de bepaling van de (resterende) behoefte van [de minderjarige] .

Het voorgaande betekent dat het hof met de rechtbank van oordeel is dat het verzoek van de vrouw tot vaststelling van een bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van [de minderjarige] dient te worden afgewezen.