Rechtbank Overijssel 18-02-2021, ECLI:NL:RBOVE:2021:994

De rechtbank heeft op 31 juli 2020 een beschikking gegeven in deze zaak, waarbij de beslissing is aangehouden.

De rechtbank heeft daarna kennisgenomen van de volgende stukken:

De voortzetting van de mondelinge behandeling van de zaak heeft met gesloten deuren plaatsgevonden op 27 januari 2021. Verschenen zijn:

Op 28 januari 2021 heeft een gesprek plaatsgevonden tussen de (kinder)rechter die deze beschikking wijst, en [minderjarige] , in aanwezigheid van H. van de Kamp, medewerker van de raad.

Op 18 februari 2021 heeft Trias jeugdhulp een e-mail met bijlage gezonden aan de rechtbank. Dit stuk maakte reeds onderdeel uit van de processtukken.

Voor de feiten wordt verwezen naar genoemde beschikking van 31 juli 2020.

Voornoemd kindgesprek heeft in aanwezigheid van de raadsmedewerker H. van de Kamp plaatsgevonden met instemming van partijen zowel voor wat betreft het voeren van dit gesprek als voor wat betreft het uitdrukkelijk vertrouwelijk karakter van de inhoud van dit gesprek jegens partijen, ondanks deze proceshandeling na afloop van de mondelinge behandeling.

De hoofdverblijfplaats van [minderjarige]

In geschil is de vraag of conform het advies van de raad in zijn rapport d.d.

10 november 2020 de hoofdverblijfplaats van [minderjarige] moet worden gehandhaafd dan wel of deze in het voetspoor van het voorliggende verzoek van de moeder moet worden gewijzigd en bij haar moet worden vastgesteld.

De kern van het betoog van de advocaat van de moeder is dat het raadsonderzoek niet beantwoordt aan de daaraan te stellen (procedurele) eisen en dat de uitkomst van dit onderzoek op gespannen voet staat met de uitdrukkelijke wens van de minderjarige en om tal van door haar uiteengezette redenen niet betrouwbaar is en dus niet doorslaggevend mag zijn, te minder nu het naar de opvatting van de moeder schort aan de opvoedingssituatie van [minderjarige] in het gezin van zijn vader, zij de pedagogisch betere ouder is en dat - samengevat - het belang van [minderjarige] (daarom) noopt tot wijziging van zijn hoofdverblijfplaats.

Anders dan de advocaat van de moeder omstandig heeft betoogd, kan niet worden gezegd dat de wijze van totstandkoming van het rapport en de uitkomst van het advies van de raad niet met voldoende waarborgen zijn omkleed en niet genoegzaam gemotiveerd zijn onderbouwd.

Voorop staat en logischerwijs niet onbegrijpelijk is dat de uitkomst van het advies in het raadsrapport op het eerste oog in het bijzonder de vraag oproept hoe dit advies zich verdraagt met het - in het rapport uitdrukkelijk vermelde - mantra van een inmiddels veertienjarige jongen die consequent zegt dat hij bij zijn moeder wil (gaan) wonen en stappen daartoe heeft gezet. Anders gezegd, wat maakt bij alle beschouwingen van de raad over de sterk verstoorde relatie tussen partijen en de aanzienlijke schade die dit bij de minderjarige kinderen (blijvend) veroorzaakt en afgezien van alle overige (juridisch valide) argumenten, dat in het belang van [minderjarige] moet worden geoordeeld dat [minderjarige] , anders dan zijn uitdrukkelijke wens, niet bij zijn moeder moet/mag/kan gaan wonen?

Om die reden heeft de (kinder)rechter, zoals hierboven vermeld in overleg met partijen en mede gelet op de e-mail van [minderjarige] , aanleiding gezien om daags na de mondelinge behandeling, in aanwezigheid van een raadsmedewerker, langdurig met [minderjarige] te spreken en door te vragen op tal van aspecten. [minderjarige] heeft verzocht om de inhoud van het gesprek naar aanleiding van circa vijftig door de kinderrechter vooraf geformuleerde vragen niet te delen met zijn ouders.

De rode draad uit dit gesprek is evenwel, geheel los van de overige (draagkrachtige) argumenten die de raad heeft aangedragen ter onderbouwing van zijn advies, dat [minderjarige] met de beperkingen die hem kenmerken, lijdt onder de grote geografische (en psychologische) afstand van zijn moeder sedert haar vertrek, waardoor een in zijn ogen goed lopende co-ouderschapsregeling abusievelijk is gestopt toen zijn moeder vanuit [plaats 1] naar [plaats 2] verhuisde, en dat hij zijn wens om bij zijn moeder te willen wonen niet handhaaft indien zijn moeder (alsnog) in (de zeer nabije omgeving van) [plaats 1] zou (komen) wonen. Dit stemt overeen met dienovereenkomstige bewoordingen van de raad in het rapport om terug te verhuizen, die de moeder als kwetsend beschouwt, terwijl dit wel het probleem blootlegt, zoals [minderjarige] dit ervaart. Een moeder die klaarblijkelijk wordt gemist, omdat zij op grote afstand elders woont.

Anders geformuleerd, ook met voorbijgaan aan het juridisch niet voorliggende geschil of de moeder met haar verhuizing naar [plaats 2] voldoet aan de criteria in de tot op zekere hoogte vergelijkbare casus in het zogenoemde ‘Zwitserlandarrest’ van de Hoge Raad - kort gezegd: wanneer is een verhuizing van een ouder (met een kind) juridisch toegestaan -, en zelfs met een - niet voor de hand liggende - bevestigende beantwoording van die vraag, kan niet worden gezegd dat in het onderhavige geval objectiveerbare argumenten in het belang van [minderjarige] nopen tot wijziging van zijn hoofdverblijfplaats. [minderjarige] heeft naar eigen zeggen een veilige plek bij zijn vader (en vriendin), heeft vrienden, is goed geworteld in [plaats 1] , heeft een doel voor ogen over zijn toekomst in het kader van een toekomstige loopbaan en heeft een [broer] met wie hij groot wordt. Op de man rust daarmee de verantwoordelijke taak rust beide, sterk verschillende jongens, evenveel aandacht, zorg en financiële mogelijkheden te blijven geven.

Mede tegen bovengenoemde achtergrond en alle overige aspecten van genoemd gesprek kan niet worden gezegd dat de wijze van totstandkoming van het raadsrapport en het daarin tot uitdrukking gebrachte, met argumenten onderbouwde advies niet met voldoende waarborgen zijn omkleed en het advies niet kunnen dragen. Dat brengt met zich dat de rechtbank zich verenigt met het advies van de raad, dit overneemt en dit tot het hare maakt.

De rechtbank is met de raad daarom van oordeel dat wijziging van de hoofdverblijfplaats niet in belang van [minderjarige] moet worden geoordeeld nu een eventuele wijziging in de kern niet oplost dat [minderjarige] lijdt onder een sterk loyaliteitsconflict en onder de wijze waarop zijn ouders met elkaar omgaan. Verhuizing zal de strijd tussen de ouders eerder versterken met een gaan trekken aan de kinderen en zet de (moeizame) zorgregeling met [broer] (mogelijk) onder druk.

De verdeling van het halen en brengen van [minderjarige] en [broer] en de kosten daarvan in het kader van de zorgregeling

In geschil is tussen de ouders de verdeling van het halen en brengen van [minderjarige] en [broer] in het kader van de uitvoering van de zorgregeling. De rechtbank overweegt daartoe als volgt. [minderjarige] en [broer] verblijven sinds de verhuizing van de moeder naar [plaats 2] in 2019 bij hun vader in [plaats 1] en hebben daar hun hoofdverblijfplaats. Het zwaartepunt van de zorg- en opvoedingstaken ligt sindsdien bij vader. [minderjarige] en [broer] verblijven samen om het weekend (1 weekend per 14 dagen) bij hun moeder in [plaats 2] . Gelet op het voorgaande en gelet op het feit dat de moeder ver weg woont, is de rechtbank van oordeel dat de moeder twee van de drie zorgweekenden het halen en brengen van [minderjarige] en [broer] voor haar rekening moet nemen, zolang beide jongens niet tezamen en/of zelfstandig (met de trein) op en neer kunnen reizen. De rechtbank zal daarom de in het ouderschapsplan van 9 juli 2019 opgenomen haal- en brengregeling in het kader van de zorgregeling wijzigen zoals hieronder staat vermeld en voor het overige in stand houden. De rechtbank zal daarbij tevens bepalen dat de moeder twee van de drie zorgweekenden de kosten van het halen en brengen betaalt dan wel de reiskosten van [minderjarige] en [broer] als zij tezamen en/of zelfstandig met de trein op en neer reizen.

De rechtbank zal het meer of anders verzochte afwijzen.

De proceskosten

Omdat de vader en de moeder gewezen echtelieden zijn, zal de rechtbank bepalen dat elk van ouders de eigen kosten draagt.

De rechtbank:

wijst af het verzoek van de moeder tot wijziging van de hoofdverblijfplaats van [minderjarige] ;

wijzigt de in het ouderschapsplan van 9 juli 2019 opgenomen haal- en brengregeling in het kader van de zorgregeling onder instandhouding van het overige en stelt als haal- en brengregeling in het kader van de zorgregeling de navolgende regeling vast:

de moeder neemt twee van de drie zorgweekenden het halen en brengen van [minderjarige] en [broer] voor haar rekening zolang beide jongens niet tezamen en/of zelfstandig (met de trein) op en neer kunnen reizen respectievelijk draagt twee van vorengenoemde drie weekenden de kosten van het halen en brengen danwel de reiskosten van [minderjarige] en [broer] als zij tezamen en of zelfstandig met de trein op en neer reizen;

verklaart deze beschikking uitvoerbaar bij voorraad;

compenseert de kosten van deze procedure in die zin dat iedere ouder de eigen kosten draagt;

wijst af het meer of anders verzochte.