Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 04-08-2020, ECLI:NL:GHARL:2020:6162

Voor het verloop van het geding tot 11 februari 2020 verwijst het hof naar zijn tussenbeschikking van die datum.

Het verdere verloop blijkt uit:

- een journaalbericht van mr. Özdemir van 24 februari 2020 met productie;

- een journaalbericht van mr. Raaijmakers van 24 februari 2020 met productie;

- een journaalbericht van mr. Özdemir van 9 maart 2020;

- een journaalbericht van mr. Özdemir van 30 april 2020 met productie;

- een journaalbericht van mr. Özdemir van 26 mei 2020;

- een journaalbericht van mr. Raaijmakers van 3 juni 2020.

In verband met het coronavirus is de geplande voortzetting van de mondelinge behandeling niet doorgegaan. Partijen hebben bij voormelde journaalberichten van 26 mei 2020 en 3 juni 2020 ingestemd met een schriftelijke afdoening van de zaak. Het hof heeft partijen vervolgens in de gelegenheid gesteld aanvullende stukken in het geding te brengen en spreekaantekeningen over te leggen. Van die gelegenheid hebben partijen geen gebruik gemaakt.

Het hof blijft bij wat is overwogen en beslist in de (tussen)beschikking van 11 februari 2020 , voor zover hierna niet anders wordt overwogen of beslist.

• de jaaropgaven 2019 (van zowel de man, de vrouw als de stiefvader) ofwel, indien de stiefvader een eigen onderneming voert, zijn jaarstukken over de afgelopen drie jaren; en

• draagkrachtberekeningen kinderalimentatie conform het rapport alimentatienormen van de Expertgroep Alimentatienormen.

De man heeft het hof bij journaalbericht van 24 februari 2020 zijn jaaropgaven 2019 doen toekomen. De vrouw heeft het hof bij journaalbericht van 24 februari 2020 laten weten geen nadere stukken in het geding te zullen brengen, behalve een aanvullende reactie op het verzoek.

De man heeft het hof bij journaalbericht van 9 maart 2020 en bij brief met dagtekening 3 april 2020 – door het hof ontvangen bij journaalbericht van 30 april 2020 – laten weten dat een draagkrachtberekening anders dan op basis van een schatting niet kan worden gemaakt omdat de vrouw geen financiële gegevens wil verstrekken. De man verzoekt het hof aan deze weigering door de vrouw de gevolgtrekkingen te verbinden die het hof geraden acht, althans de kinderalimentatie vast te stellen op nihil.

Ingevolge artikel 22 Rv kan de rechter in elke stand van de procedure partijen of een van hen bevelen bepaalde stellingen toe te lichten of bepaalde, op de zaak betrekking hebbende bescheiden over te leggen. Partijen kunnen dit, indien daarvoor gewichtige redenen zijn, weigeren of de rechter mededelen dat uitsluitend hij kennis zal mogen nemen van de toelichting onderscheidenlijk de bescheiden. De rechter beslist of die weigering of beperking van de kennisneming gerechtvaardigd is. Indien de rechter beslist dat de weigering of beperking niet gerechtvaardigd is, kan hij daaruit de gevolgtrekking maken die hij geraden acht.

Deze draagkracht is vastgesteld aan de hand van de formule 70% [NBI - (0,3 NBI + € 950,- overige lasten], nu het een netto besteedbaar inkomen betreft dat hoger is dan € 1.625, per maand. Deze benadering houdt in dat aan de zijde van de man het draagkrachtloos inkomen wordt vastgesteld op 30% van het netto besteedbaar inkomen ter zake van forfaitaire woonlasten, vermeerderd met voormeld bedrag van € 950,- aan overige lasten, en dat van het resterende bedrag 70% beschikbaar is voor kinderalimentatie.

Het hof heeft bij deze berekening geen rekening gehouden met de door de man aangevoerde aflossing van € 500,- per maand aan zijn nieuwe echtgenote in verband met de verrekening van de kosten van de huishouding tussen hen, zoals opgenomen in de huwelijkse voorwaarden. Ingevolge artikel 1:400 lid 1 BW heeft de onderhoudsplicht van de man jegens zijn kinderen voorrang boven zijn onderhoudsplicht jegens zijn huidige echtgenote, uit welke laatste onderhoudsplicht de bijdrage van de man in de kosten van de huishouding voortvloeit.

Gelet op het voorgaande staat vast dat de man draagkracht heeft om een bijdrage in de kosten van opvoeding en verzorging van [kind 1] en [kind 2] te voldoen. Het hof moet vervolgens beoordelen welk gedeelte van zijn draagkracht de man als kinderalimentatie voor [kind 1] en [kind 2] dient aan te wenden. Daarvoor is de draagkracht van alle onderhoudsplichtigen (in dit geval de man, de vrouw en de stiefvader) van belang en de verhouding waarin eenieder tot de kinderen staat.

De vrouw heeft – ondanks de uitdrukkelijke opdracht van het hof en ondanks haar kennis van de mogelijke gevolgen van dit nalaten – geen enkele informatie overgelegd over haar inkomen en over het inkomen van de stiefvader. Het hof ziet geen rechtvaardiging voor de weigering van de vrouw in de redenen die zij hiervoor heeft aangevoerd, die er kort gezegd op neerkomen dat zij van mening is dat het hof onvoldoende diepgaand naar de financiële situatie van de man en de stellingen van de vrouw hierover heeft gekeken en daarmee de rechten van de vrouw en de kinderen onvoldoende heeft beschermd. Het hof zal hieraan de volgende gevolgtrekking verbinden.

Nu de financiële gegevens van de vrouw en de stiefvader ontbreken en de vrouw weigerachtig is om deze gegevens te overleggen, zal het hof bij het bepalen van de bijdrage van de man in de kosten voor verzorging en opvoeding van [kind 1] en [kind 2] aansluiten bij de minimale bijdrage zoals opgenomen in het rapport alimentatienormen van de Expertgroep Alimentatienormen, te weten € 25,- per kind per maand of in deze zaak€ 50,- in totaal per maand. Nu het hof bij gebrek aan kennis over het inkomen van de vrouw en van de stiefvader niet in staat is te berekenen of te schatten wat hun draagkracht is, is het hof evenmin in staat vast te stellen dat de man een groter gedeelte van zijn draagkracht dan deze minimale bijdrage dient aan te wenden als kinderalimentatie voor [kind 1] en [kind 2] .

Nu het hof om voornoemde reden zal bepalen dat de man als kinderalimentatie de minimale bijdrage aan de vrouw dient te voldoen, behoeven de overige stellingen van de vrouw met betrekking tot het inkomen van de man geen bespreking meer.

Voor zover de man in de periode vanaf 4 januari 2019 tot heden meer heeft betaald en of/meer op hem is verhaald dan de vast te stellen kinderalimentatie van € 25,- per kind per maand, kan van de vrouw in redelijkheid niet worden gevergd dat zij het meerdere terugbetaalt, gelet op het feit dat een bijdrage in de kosten van de verzorging en opvoeding van kinderen van maand tot maand pleegt te worden verbruikt.

Op grond van wat hiervoor is overwogen, zal het hof de bestreden beschikking vernietigen en beslissen als volgt.

Het hof zal de proceskosten in hoger beroep compenseren, nu partijen met elkaar gehuwd zijn geweest en de procedure de bijdrage aan de uit het huwelijk geboren kinderen betreft.