Rechtbank Rotterdam 16-01-2020, ECLI:NL:RBROT:2020:2593

De man voert hiertegen gemotiveerd verweer en verzoekt de vrouw te verbieden om met de minderjarige naar België te verhuizen.

Verder verzoekt de man primair bij wijze van zelfstandig verzoek – naar de rechtbank begrijpt – voorwaardelijk de verblijfplaats van de minderjarige te wijzigen en bij hem te bepalen indien de vrouw naar Antwerpen verhuist, dan wel subsidiair, wanneer de vrouw toestemming krijgt met de minderjarige naar Antwerpen te verhuizen, een regeling van de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken (hierna: zorgregeling) vast te stellen waarbij de minderjarige elk weekend bij hem is van zaterdag 12.00 uur tot zondag 17.00 uur alsmede gedurende drie weken in de zomervakantie en op alle Islamitische feestdagen.

De rechtbank is allereerst van oordeel dat de vrouw voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat de hoofdverblijfplaats van de minderjarige ook feitelijk bij de vrouw is en dat de vrouw zelf zorgdraagt voor de opvoeding en verzorging van de minderjarige.

De stelling van de man dat de ouders van de vrouw zouden zorgen voor de minderjarige, weerlegt de vrouw afdoende met de stelling dat haar ouders op vijf minuten afstand van haar wonen en dat zij met de minderjarige vier à vijf keer in de week bij haar ouders eet vanwege de gezelligheid. Deze omstandigheden zijn onvoldoende om daaruit te concluderen dat de ouders van de vrouw feitelijk zorgdragen voor de minderjarige.

De rechtbank overweegt als volgt. Tegenover het verzoek van de vrouw ten aanzien van het verlenen van vervangende toestemming voor verhuizing voert de man aan dat de vrouw haar verhuizing naar België niet goed heeft doordacht en het belang van de minderjarige bij een ongestoord en frequent contact met de man en zijn familie niet dan wel onvoldoende heeft onderkend. De vrouw zet de man met een verhuizing met de minderjarige naar Antwerpen fysiek en juridisch op afstand van de minderjarige, aldus de man.

De rechtbank is van oordeel dat de vrouw de noodzaak om met de minderjarige naar Antwerpen te verhuizen voldoende aannemelijk heeft gemaakt. Vaststaat dat de vrouw ruim twee jaar een nieuwe partner heeft. De vrouw en haar nieuwe partner zijn verloofd en hebben trouwplannen. De nieuwe partner van de vrouw woont in Antwerpen waar hij zijn eigen bedrijf heeft. De vrouw gaat in dat bedrijf werken en genereert daarmee haar eigen inkomen, waar zij in Nederland een uitkering heeft.

Ook is de rechtbank van oordeel dat de vrouw, mede gelet op het voorgaande, de verhuizing in voldoende mate heeft voorbereid. De vrouw kan met de minderjarige in Antwerpen bij haar nieuwe partner en zijn zoontje van vijf jaar wonen. De minderjarige is al diverse keren in België bij de nieuwe partner geweest, en kan het met hem en zijn zoontje goed vinden. Verder heeft de vrouw een netwerk in België. Op vijftien minuten rijden van waar de vrouw wil gaan wonen, woont haar zus met haar gezin, en in de buurt wonen ook nog een tante en een goede vriendin van de vrouw. Deze personen zijn voor de vrouw en de minderjarige bekend en vertrouwd. De vrouw heeft in Antwerpen een geschikte school voor de minderjarige gevonden waar de minderjarige al in januari 2020 zou kunnen starten. Dit is ook de school waar het zoontje van haar nieuwe partner naar toe gaat. Uit een brief van de huidige leerkracht van de minderjarige van 16 oktober 2019 blijkt dat het op school goed gaat met de minderjarige en dat zij voldoende stabiel en veerkrachtig is om de voorgenomen verandering ten gevolge van de verhuizing naar Antwerpen aan te kunnen.

Tot slot vindt de vrouw het voor de minderjarige van belang dat zij regelmatig contact heeft met de man, en heeft zij ter compensatie van de verhuizing ter zitting een weekendregeling aangeboden waarbij de man de minderjarige drie weekenden per maand bij zich heeft, maar dan niet altijd van zaterdag 12.00 uur tot zondag 17.00 uur, maar af en toe met een overnachting, waarbij de vrouw bereid is de minderjarige zelf te brengen en op te halen bij haar ouders.

Het voorgaande overziend, wegen het belang van de minderjarige en dat van de man op een ongestoord en frequent contact met elkaar en met zijn familie onvoldoende op tegen het belang van de vrouw bij een verhuizing met de minderjarige naar Antwerpen.

Alle belangen tegen elkaar afwegend, wordt het verzoek van de vrouw tot het verlenen van vervangende toestemming om met de minderjarige te verhuizen naar Antwerpen in België en de minderjarige op de [naam school] in Antwerpen in te schrijven, dan ook toegewezen. Omdat de vrouw vervangende toestemming tot verhuizing krijgt, zal het verzoek van de man tot een verbod van deze verhuizing worden afgewezen.

Ten aanzien van de zorgregeling overweegt de rechtbank als volgt.

De rechtbank acht het in het belang van de minderjarige dat zij ook in de gelegenheid is om een weekend met haar moeder, haar nieuwe partner en zijn zoontje door te brengen.

Het subsidiaire verzoek van de man om een zorgregeling te bepalen waarbij de minderjarige elk weekend bij de man verblijft, is naar het oordeel van de rechtbank dan ook niet in haar belang. Om de man te compenseren voor het contact dat hij bij een verhuizing van de minderjarige doordeweeks misloopt, zal de rechtbank als zorgregeling vaststellen dat de minderjarige driemaal per maand van zaterdag 12.00 uur tot zondag 17.00 uur bij de man mag verblijven. Het halen en brengen van de minderjarige wordt overeenkomstig het verzoek van de vrouw voor rekening van de vrouw bepaald.

De vrouw voert gemotiveerd verweer tegen het verzoek van de man om te bepalen dat de minderjarige gedurende alle Islamitische feestdagen bij de man zal verblijven, en verzoekt te bepalen dat de minderjarige de helft van die feestdagen bij de man zal verblijven. De rechtbank overweegt hierover als volgt.

De vrouw stelt onweersproken dat ook zij die feestdagen met de minderjarige en met haar familie viert. De rechtbank acht een gelijke verdeling van deze feestdagen over de ouders in het belang van de minderjarige, zodat zij deze feestdagen met zowel de man als de vrouw kan vieren. De rechtbank zal daarom het verzoek van vrouw toewijzen en dat van de man afwijzen.