Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 14-01-2020, ECLI:NL:GHARL:2020:422

De grieven van de man hebben betrekking op het gezag (grieven 1 en 2), de kinderalimentatie (grief 3) en de informatie- en consultatieplicht (grief 4). De man verzoekt het hof om bij beschikking uitvoerbaar bij voorraad:

I. de bestreden beschikking te vernietigen, in het bijzonder ter zake van het ouderlijk

gezag en de kinderalimentatie;

II. het verzoek van de vrouw om alleen te worden belast met het gezag over de kinderen

af te wijzen;

III. alsnog te bepalen dat de ouders gezamenlijk zullen zijn belast met het gezag over de

kinderen;

IV. alsnog te bepalen dat een informatie- en consultatieregeling wordt vastgesteld waarbij

de vrouw verplicht is om de man maandelijks op deugdelijke wijze per e-mail, brief,
sms, Whatsapp, of anderszins schriftelijk te informeren over de ontwikkelingen van
hun minderjarige kinderen op het gebied van – onder mogelijk meer – gezondheid,
schoolprestatie, vrijetijdsbesteding, sociaal leven, activiteiten en alle medische zaken,
daaronder begrepen het toezenden van recente foto’s en afschriften van
schoolrapporten alsmede de man bij iedere relevante gelegenheid
die zich voordoet op deugdelijke wijze wordt geconsulteerd door de vrouw met
bepaling dat de man binnen twee weken na deze beschikking voor het eerst wordt
geïnformeerd, althans een regeling die het hof juist acht, zulks op verbeurte van een
dwangsom van € 500,- voor iedere keer dat de vrouw in gebreke blijft om aan de
uitspraak te voldoen, een en ander zonder een maximum vast te stellen;

V. het verzoek van de vrouw om te bepalen dat de man zal bijdragen in de kosten en
verzorging van de kinderen af te wijzen;

VI. alsnog te bepalen dat een zodanige regeling wordt vastgesteld als het hof juist acht;

VII. de vrouw te veroordelen in de proceskosten van beide instanties.

Vast staat dat sprake is geweest van ernstig huiselijk geweld van de zijde van de man jegens de vrouw, waardoor de vrouw een dwarslaesie heeft opgelopen en in een rolstoel zit. Ook staat als niet betwist vast dat de man voor dat huiselijk geweld strafrechtelijk is veroordeeld tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf en een taakstraf. Hoewel het hof niet beschikt over het desbetreffende strafvonnis, begrijpt het hof uit de op de zitting gegeven toelichtingen dat de voorwaardelijke gevangenisstraf die de man opgelegd heeft gekregen is omgezet in een onvoorwaardelijke gevangenisstraf omdat de man zich niet aan de voorwaarden heeft gehouden, waaronder een gebieds- en contactverbod. Volgens de advocaat van de vrouw is de man -met enkelband en in strijd met de voorwaarden- in [F] op zoek gegaan naar de vrouw en de kinderen door daar foto's te maken van scholen en de kinderen te appen met de vraag of zij daar op school zaten. Gebleken is dat de gevangenisstraf inmiddels ten uitvoer is gelegd en dat de man op of omstreeks

19 november 2019 weer op vrije voeten is gesteld. Onduidelijk is of het contactverbod nog geldt. De advocaat van de man heeft toegelicht dat hij nog geen contact met de man heeft kunnen krijgen.
Namens de vrouw is benadrukt dat zij nog steeds erg bang is voor de man en dat zij zich met name zorgen maakt over zijn geestelijke gezondheid. Recent heeft de man uitgesproken dat hij 5 moorden zal plegen voor elk kind dat (hem) ontnomen is. De vrouw heeft een team van personen/instanties om zich heen die zich om haar veiligheid bekommeren. Als onderdeel van het in dat kader opgestelde veiligheidsplan, is de vrouw kort geleden met de kinderen verhuisd naar een andere geheime plaats. Het hof neemt in deze omstandigheden de zorgen over de veiligheid van de vrouw, al helemaal wanneer zij contact zou moeten hebben met de man, serieus. Bij gezamenlijk gezag zou de man over informatie kunnen gaan beschikken die veiligheidsrisico’s voor de vrouw en de kinderen meebrengen. Met de rechtbank is het hof daarom van oordeel dat op dit moment in redelijkheid van de vrouw niet kan worden verlangd het overleg te zoeken met de man over beslissingen aangaande de kinderen. Ten minste is hiervoor nodig dat de man hulpverlening voor zichzelf inschakelt om te werken aan de problematiek die van invloed is op zijn eerder gememoreerde gedrag, waarna eventueel toegewerkt zou kunnen worden naar een begin van herstel van het beschadigde vertrouwen. Op dit moment is daar geen concreet zicht op en dus ook niet op afdoende verbetering van de situatie binnen afzienbare termijn. Door niet ter zitting te verschijnen heeft de man het hof voorts de mogelijkheid onthouden om hem hierover persoonlijk te bevragen. Omdat de man geen enkel inzicht lijkt te hebben in de impact van zijn handelen, door ondanks alles wat er is gebeurd – ook via de kinderen - op zoek te blijven gaan naar hun verblijfplaats, is met hetgeen verder hiervoor is overwogen tevens voldaan aan de andere grond voor de gezagswijziging bedoeld in artikel 1:251a lid 1 aanhef en onder a BW.

De informatie- en consultatieregeling

Het hof zal de man niet-ontvankelijk verklaren in zijn verzoek op het punt van de informatie- en consultatieregeling (hiervoor vermeld bij 4.2 onder IV.) omdat op dat punt in de bestreden beschikking geen eindbeslissing is gegeven. Ter zitting van het hof is namens de vrouw in dit verband onbetwist toegelicht dat de rechtbank ter terechtzitting op
21 november 2019 (waarbij het aangehouden deel betreffende de omgang, de informatie- en consultatieregeling is behandeld alsmede het verzoek verlenging ondertoezichtstelling) mondeling uitspraak heeft gedaan op dat punt in de strekking dat de informatieverstrekking aan Stichting [D] wordt overgelaten.

De kinderalimentatie
5.5 Niet is in geschil dat de man als niet verzorgende ouder een uitkering ingevolge de Participatiewet ontvangt, tot op heden geen bijdrage heeft voldaan en ook niet bekend is met de (financiële) gegevens van de vrouw. Ook staat vast dat de vrouw een uitkering ingevolge de Participatiewet ontvangt en de kinderen behoeftig zijn. Door de Expertgroep Alimentatienormen wordt aanbevolen om in een dergelijk geval in beginsel uit te gaan van een minimumdraagkracht. De gedachte daarachter is dat iedereen, hoe weinig financiële middelen hij of zij ook beschikbaar heeft, wordt geacht een minimale bijdrage voor zijn kind(eren) te betalen. Het betalen van kinderalimentatie heeft nu eenmaal hoge prioriteit. Het hof ziet echter in dit geval aanleiding om van de wettelijke plicht tot het verstrekken van levensonderhoud en de aanbeveling in dezen af te wijken. Kinderen hebben recht op de bescherming en de zorg die nodig zijn voor hun welzijn. De belangen van het kind dienen bij alle beslissingen dan ook een eerste overweging te vormen. Gelet op de feiten en omstandigheden vindt het hof dat de belangen van de kinderen in de weg staan aan het opleggen van een verplichting aan de man tot het verstrekken van levensonderhoud. Het veiligheidsrisico voor de vrouw en de kinderen bij het bekend worden van de gegevens van de vrouw weegt het hof zwaarder dan de mogelijk en in elk geval geringe bijdrage die de man kan doen. Het hof zal daarom, gelet op deze zeer bijzondere omstandigheden van het geval, het verzoek van de vrouw betreffende de kinderalimentatie alsnog afwijzen. Nu door de man tot op heden geen bijdrage is betaald, zal voor de vrouw geen terugbetalingsverplichting ontstaan.

De proceskosten
5.6 Het hof ziet geen grond voor een proceskostenveroordeling als door de man verzocht en zal de proceskosten zoals gebruikelijk in zaken van familierechtelijke aard aldus compenseren dat ieder de eigen kosten van het geding draagt.