Rechtbank Noord-Holland 11-09-2019, ECLI:NL:RBNHO:2019:8142

De behandeling van de zaak heeft plaatsgevonden op de zitting van 3 juli 2019 in aanwezigheid van partijen, de man bijgestaan door mr. N. Grijmans-Veenendaal, de moeder bijgestaan door mr. L.I. Boomsma-Shriber en [bijzondere curator] , bijzondere curator.

Ter zitting was tevens aanwezig [belanghebbende] , bijgestaan door mr. D.J.I. Kroezen.

Op 7 maart 2017 heeft [de man] de volgende oproep geplaatst op de website van de stichting “ [stichting] ”:

“Hallo lieve wensmoeders,

Ik ben een homoman uit [plaats] en zoek een lieve wensmoeder of lesbisch stel voor 50/50 co-ouderschap of donor+. Qua invulling sta ik voor veel open maar niet voor anoniem donorschap.
Ik heb al een tijdje geleden bewust voor het zetten van deze stap gekozen en zoek een vrouw/stel die niet meer in de oriëntatiefase zit maar die samen met een wensvader dit avontuur wil aangaan.
Spreekt dit jou/jullie aan, dan stuur me een berichtje met wat informatie over jezelf en wellicht kunnen wij elkaar onder het genot van een drankje/bakkie beter leren kennen.
Alvast enkele trefwoorden: begin 40, hoog opgeleid, vaste baan, sportief, niet-roker, kerngezond, leuk, grappig, serieus, positief ingesteld, betrouwbaar, harde werker, heb een vaste, monogame relatie met de liefste man van de wereld, uiteraard op alle SOAs getest (negatief) en een vruchtbaarheidsonderzoek gehad (positief).
Voor de duidelijkheid: mijn man is gek op kinderen en steunt mij in alle opzichten maar hij maakt geen deel uit van een co-ouderschap of donorschap.

Ik kijk met spanning uit naar jouw/jullie reactie.

Liefs, Wensvader [plaats] ”

“meer dan gewenst

[de moeder]

Di 4-4-2017, 16:04

Aan: [de man]

Hoi [de man] ,

Ik zag je aansprekelijke oproep staan op de site van [stichting] . Ik zag ook dat je bericht meer dan 450 keer is gelezen, wellicht heb je dus een wachtlijst ☺.

Ik bijna 36 jaar en sinds een tijd steeds serieuzer aan het nadenken over moeder worden. Het huisje, boompje, beestje verhaal is niet echt voor mij weggelegd, maar de kinderwens is er wel. De optie donorzaad via Denemarken te bestellen spookte door mijn hoofd, maar dat idee via een soort webwinkel te regelen gaat mij toch iets te ver. De volgende optie is de reguliere weg te volgen met als gevolg een ellenlange wachttijd en dan een kind op de wereld te zetten die zijn of haar vader niet kent vind ik best egocentrisch.

Ik ben daarom op zoek naar een leuke, ongecompliceerde en spontane man of mannen(stel) voor een Donor+constructie, want hoe mooi zou het zijn om een kind een omgeving te bieden waar een hoop liefde gegeven kan worden?

Even wat meer over mijzelf. Hoogopgeleid, werkzaam geweest in de museale en culturele sector en sinds twee jaar eigenaar van een Kaas- en delicatessenwinkel.

Ik ben woonachtig in [plaats] , een dorpje 10 minuten van [plaats] . Ik hou van het organiseren van etentjes met vrienden, ik sla geregeld een balletje op de tennisbaan en vind het leuk om er op uit te gaan, wandelen etc.

Wellicht dat deze mail je aanspreekt, als dat geval is dan lijkt het mij in ieder geval leuk elkaar eens te ontmoeten, om te onderzoeken of er een klik kan zijn.

In ieder geval vind ik het hartstikke goed dat je een oproep hebt geplaatst en wie weet wat dat zal brengen.

Hartelijke groet, [de moeder] ”

Op 6 augustus 2017 hebben beide partijen het co-ouderschapsplan ondertekend. Het voorblad van het co-ouderschapsplan draagt de naam:

“ [naam]

”

Bij brief van 1 augustus 2018, door [de man] ontvangen op 20 augustus 2018, antwoordt de moeder [de man] , voor zover ten deze van belang, als volgt:

“….. Wij hadden ieder apart een kinderwens, wij hebben elkaar een paar keer ontmoet …..

Vervolgens mailde jij een ouderschapsplan en omdat ik het ook belangrijk vind en vond dat een kind moet kunnen weten wie zijn of haar vader is leek het me een prima idee. Achteraf is dit onbezonnen en ondoordacht, want wij hebben immers nooit een gezin c.q. relatie gehad of samengewoond, daar is het ‘co-ouderschap’ immers op gebaseerd…..

De heisa in het ziekenhuis heeft niet bepaald bijgedragen aan mijn vertrouwen in jou en jullie eventuele motieven in deze. Mijn moeder heeft drie dagen nadat [minderjarige] werd geboren te goeder trouw geboorteaangifte gedaan, een verplichte formaliteit. Jij bent met de geboorte van [minderjarige] vader geworden, daar doet een papiertje niets aan af in het vader zijn. In die boosheid dreigde jullie naar de rechter te zullen gaan om het te krijgen zoals jullie het wilde. Het heeft mij aan het denken gezet, want ik was blijkbaar te goed van vertrouwen…..

Het feit dat jij niet de Nederlandse nationaliteit bezit komt daar nog als complicatie bij….. Later hoorde ik van de verpleging van het ziekenhuis dat jullie na de aanvaring met mijn moeder ook nog eens naar de balie waren gestapt om te vragen of mijn moeder wel bij de bevalling was en zij dus wel rechtsgeldig de aangifte van [minderjarige] bij de gemeente had gedaan. Ook die actie geeft te denken en ik twijfel aan de oprechtheid aan jullie kant…..|

Wij zitten niet op een lijn en [minderjarige] is amper 7 weken oud. Alle formele zaken schuif ik daarom vooruit. Ik ervaar spanning die je meebrengt bij je bezoek en dit heeft ook zijn weerslag op [minderjarige] . Het heeft tijd nodig om het vertrouwen te herstellen en verder te laten groeien. Je vraag om 3 keer per week uren langs te komen vind ik daarom nu te veel…..

Ik heb erover nagedacht en ik ben bang dat ik je hier niet meer in kan helpen dan af en toe updates en een foto te sturen…..

Ik hoop ook voor jou dat je dit een plekje kan geven wetende dat in de toekomst als [minderjarige] ouder is en wij ons inzetten weer op een lijn te komen je omgang met [minderjarige] frequenter zal kunnen zijn…..”

Vanaf 13 september 2018 is de moeder voor [de man] niet meer bereikbaar.

Vanaf 17 september 2018 ziet [de man] [minderjarige] niet meer.

o met ingang van de dag van de zitting waarbij [minderjarige] na een opbouwregeling van enkele weken uiteindelijk

o van woensdag 20.00 uur tot zondag 8.00 uur bij hem zal zijn, en

o gedurende de loop van de procedure in ieder geval twee dagen per week van 9.00 uur tot 17.00 uur;

[de man] heeft zijn stellingen als volgt onderbouwd:

Vervangende toestemming erkenning

[de man] stelt dat hij de verwekker is van [minderjarige] , hetgeen is bevestigd door de uitkomst van het rapport van [laboratorium] (zie 2.25). Verder stelt [de man] dat hij een nauwe persoonlijke band heeft met [minderjarige] en dat de moeder hem zonder redelijke grond weigert toestemming voor de erkenning van [minderjarige] te verlenen.

[de man] stelt voorts dat de erkenning de belangen van de moeder bij een ongestoorde verhouding met [minderjarige] niet schaadt en dat door de erkenning een evenwichtige sociaalpsychologische en emotionele ontwikkeling van [minderjarige] niet in het gedrang komt.

[de man] heeft er bewust voor gekozen om bij een vrouw van 35 jaar of ouder via zijn spermadonatie en de zelfinseminatie van de moeder een zwangerschap tot stand te laten komen. Hij is technisch gezien de donor van [minderjarige] hetgeen minimaal gelijk te stellen is met een verwekker, zodat hij ontvankelijk is in zijn verzoek.

[de man] heeft zijn bedoelingen voorafgaand aan de opstelling van het co-ouderschapsplan kenbaar gemaakt aan de moeder. De moeder heeft goed naar het concept co-ouderschapsplan gekeken, haar visie gegeven en haar wijzigingen ingebracht, hetgeen heeft geleid tot de totstandkoming van het definitieve co-ouderschapsplan, waarin is opgenomen dat [de man] , wanneer de moeder vijf maanden zwanger zou zijn, het kind waarvan zij zwanger was, mocht erkennen.

Gezag

Omgangsregeling

Ook hebben zij volgens [de man] in bedoeld plan afspraken gemaakt over de verdeling van de omgangsregeling, de hoofdverblijfplaats, een informatieregeling en de kosten van verzorging en opvoeding van het kind. [de man] is van mening dat het schema dat partijen voor de omgangsregeling hadden opgesteld in het co-ouderschapsplan inmiddels is achterhaald; de bestaande bezoeken zijn te kort en moeten van de moeder altijd in aanwezigheid van de grootouders (mz) plaatsvinden.

De door [de man] verzochte - opbouwende - omgangsregeling zal na verloop van een aantal weken leiden tot een aantal dagen durend verblijf van [minderjarige] bij hem. Dit is in het kader van de hechting tussen [minderjarige] en hem van groot belang. In het verleden was de richtlijn dat jonge kinderen frequent en kort contact met de andere ouder moesten hebben, maar inmiddels is wetenschappelijk komen vast te staan dat het niet overnachten bij de andere ouder de relatie tussen de vader en het kind onnodig onder druk kan zetten. Uit niets blijkt dat de vader kennelijk ongeschikt is of niet is staat wordt geacht om een uitgebreide omgang met [minderjarige] te hebben.

Voornaamswijziging

In artikel 3.7 van het co-ouderschapsplan is bepaald:

“ De voornaam van het kind wordt door de ouders gezamenlijk bepaald”.

Anders dan partijen zijn overeengekomen heeft de moeder eenzijdig en zonder overleg met [de man] de voornamen [voornamen] gegeven. [de man] stelt zich op grond van de tussen partijen gesloten overeenkomst op het standpunt dat de voornamen van [voornamen] , nadat hij het gezag over [minderjarige] heeft gekregen, moeten worden gewijzigd in [minderjarige] . Het standpunt van de moeder op dit punt heeft [de man] gemotiveerd weersproken.

Kostenveroordeling

De moeder heeft haar standpunten als volgt onderbouwd:

Vervangende toestemming erkenning

De moeder is van mening dat [de man] niet heeft aangetoond dat sprake is van een nauwe persoonlijke betrekking tussen hem en [minderjarige] om vervangende toestemming tot erkenning van [minderjarige] te kunnen krijgen. [de man] heeft tot op heden geen rol of taak gehad als verzorgende en opvoedende ouder en er is evenmin sprake geweest van een intensieve oppasregeling.

Er is volgens de moeder ook geen sprake van een contract of overeenkomst. Het co-ouderschapplan bevat nietige, onvolledige en onjuiste richtlijnen die volstrekt onzorgvuldig zijn geformuleerd en tot stand zijn gekomen. Het is niet mogelijk om voorafgaand aan de bevruchting toestemming te geven voor erkenning of gezag, zodat dit co-ouderschapsplan nietig is, dan wel vernietigbaar en niet in rechte afdwingbaar.

De moeder is van mening dat zij naar Nederlands recht als moeder het recht heeft om te beslissen aan wie zijn haar toestemming voor de erkenning van haar kind geeft. Zij heeft [belanghebbende] op zijn verzoek haar toestemming tot erkenning gegeven. [belanghebbende] en zij hebben sinds 25 februari 2002 een relatie en zijn, na de erkenning, met elkaar gehuwd. [belanghebbende] was de eerste die hoorde dat zij zwanger was, was nauw betrokken bij de zwangerschap, was aanwezig bij de bevalling en heeft de navelsteng van [minderjarige] doorgeknipt. Hij is vanaf de geboorte zeer betrokken geweest bij de verzorging en opvoeding van [minderjarige] . Door de erkenning van [minderjarige] door haar (inmiddels) echtgenoot is de meest wenselijke situatie voor [minderjarige] ontstaan. [minderjarige] heeft nu twee ouders die gezag over hem uitoefenen.

Het sociaal en juridisch ouderschap vallen samen met het gezamenlijk gezag dat door het huwelijk met [belanghebbende] is ontstaan. [belanghebbende] is de persoon met wie de moeder in staat is om op een goede manier en met het belang van [minderjarige] voorop beslissingen over [minderjarige] te nemen zonder dat er strijd ontstaat, hetgeen volgens haar niet mogelijk is wanneer zij het ouderschap over [minderjarige] met [de man] zou delen.

[de man] had ten tijde van de erkenning door [belanghebbende] nog geen verzoekschrift tot vervangende toestemming tot erkenning bij de rechtbank ingediend. Voor zover [de man] er van overtuigd was dat zij hem haar toestemming voor de erkenning van [minderjarige] wilde weigeren, had hij eerder een dergelijk verzoek moeten indienen. De advocaat van [de man] heeft haar immers reeds op 17 september 2018 schriftelijk meegedeeld dat [de man] van plan was een dergelijk verzoek bij de rechtbank in te dienen. Alleen dan had [de man] een beroep kunnen doen op het leerstuk “misbruik van recht” - waarbij de rechtbank dan moet vaststellen dat de moeder met het geven van haar toestemming aan haar toekomstige echtgenoot inderdaad het oogmerk had om de belangen van [de man] te schaden -. Dit oogmerk heeft [de man] niet aannemelijk gemaakt. De moeder heeft voor en tijdens haar zwangerschap bij [belanghebbende] gewoond en [belanghebbende] was reeds in de fase voorafgaand aan de inseminatie bekend bij [de man] . .

Omdat [de man] niet de Nederlandse maar de Duitse nationaliteit bezit, vreest de moeder dat [minderjarige] door de erkenning door [de man] automatisch de Duitse nationaliteit zal verkrijgen en dat dit voor [minderjarige] mogelijk negatieve gevolgen zal hebben.

Volgens de moeder is het altijd haar intentie geweest dat [de man] - als biologische ouder - niet als verzorgende dan wel opvoedende ouder zou participeren. Dit zou wel na verloop van tijd anders kunnen worden wanneer [minderjarige] ouder is en de verzorgende taken organisch zouden groeien wanneer er contact zou zijn tussen [minderjarige] en [de man] . Van een dergelijke rol is nu absoluut nog geen sprake.

De keuze van de moeder voor een bekende donor was er voor haar louter in gelegen dat zij wilde dat [minderjarige] zou weten wie het zaad voor zijn bevruchting had afgestaan, maar niet in het opvoeden van een kind samen met een volstrekt onbekende persoon, laat staan in een co-ouderschapsverband. De moeder heeft in haar testament een voogdijbenoeming opgenomen waarbij zij de beoogde voogd er attent op maakt dat er ten tijde van het opstellen van het testament een bezoekregeling bestaat met de biologische vader van [minderjarige] .

Gezag

Zorg- en opvoedtaken

Voornaamswijziging

Kostenveroordeling

Uit de uittreksels BRP blijkt dat [de man] burger is van de Bondsrepubliek Duitsland en dat de moeder, [minderjarige] en [belanghebbende] de Nederlandse nationaliteit bezitten.

Nu [de man] zijn gewone verblijfplaats in Nederland heeft, is de rechtbank bevoegd om op grond van het bepaalde in artikel 3 aanhef en onder a. van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering van het verzoek kennis te nemen.

Ontvankelijkheid

Artikel 1:205 BW geeft een limitatieve opsomming van degenen die een verzoek tot vernietiging van erkenning kunnen indienen op grond van het feit dat de erkenner niet de biologische vader is. De verwekker van het kind behoort daar niet toe. Van belang hierbij is dat in artikel I:204 lid 3 BW aan de verwekker de bevoegdheid is toegekend de minderjarige met vervangende toestemming van de rechter te erkennen. Erkenning door een ander kan dus door de verwekker worden aangetast, indien door de rechter nadien vervangende toestemming tot erkenning van de minderjarige aan de verwekker wordt verleend.

In de jurisprudentie (HR 12 november 2004, ECLI:NL:HR:2004:AQ7386) is uitgemaakt dat het mogelijk is dat de verwekker van een kind achteraf, met een beroep op misbruik van bevoegdheid door de moeder, de met toestemming van de moeder gedane erkenning van het kind kan aantasten, indien door de moeder toestemming tot erkenning door de niet-verwekker is gegeven met slechts het oogmerk de belangen van de verwekker te schaden (strikte maatstaf).
In gevallen waarin de verwekker niet of niet tijdig om vervangende toestemming heeft kunnen vragen, wordt een minder strikte maatstaf gehanteerd; in dat geval moet worden beoordeeld of de moeder - in aanmerking genomen de onevenredigheid tussen de belangen van de verwekker bij de erkenning en de daar tegenoverstaande belangen van de moeder (telkens in verband met de belangen van het kind) - in redelijkheid tot het verlenen van toestemming aan een ander dan de verwekker heeft kunnen komen.

De rechtbank acht [de man] , nu vaststaat dat hij de verwekker van [minderjarige] is (zie 2.25), ontvankelijk in zijn verzoek.

Gezien de strekking van de hiervoor weergegeven jurisprudentie zal de rechtbank eerst moeten beoordelen of de erkenning door [belanghebbende] kan worden aangetast door [de man] . Op die beoordeling is Nederlands recht van toepassing, nu die erkenning naar Nederlands recht heeft plaatsgevonden.

De rechtbank overweegt te dien aanzien als volgt.

De moeder wist dat [de man] de verwekker van [minderjarige] was, ook al heeft zij kort voor de zitting daarover haar twijfels geuit en was een DNA-onderzoek nodig om de bevestiging van het verwantschap tussen [de man] en [minderjarige] te verkrijgen.

Ook wist de moeder dat [de man] [minderjarige] graag wil erkennen en dat deze erkenning heel belangrijk voor hem is. Dit blijkt onder meer uit de oproep van [de man] op de site van de stichting [stichting] (zie onder 2.1), de inhoud van het door partijen ondertekende ouderschapsplan en zijn inspanningen jegens de moeder na de geboorte van [minderjarige] om zijn intenties als neergelegd in bedoeld co-ouderschapsplan te verwezenlijken.

Na de zitting in kort geding van 10 oktober 2018 zijn partijen een mediationtraject gestart. [de man] heeft, zoals gebruikelijk, tijdens dit mediationtraject geen juridische procedure aanhangig gemaakt, maar dit wel gedaan binnen drie weken na het beëindigen van de mediation.

Nu de moeder niet heeft gereageerd op het laatst gedane verzoek ter zake toestemming van [de man] dan wel zijn advocaat, de mediation per 30 januari 2019 is geëindigd, tijdens de mediation geen procedures gevoerd mochten worden en [belanghebbende] [minderjarige] per 16 januari 2019 heeft erkend, heeft [de man] de rechtbank niet tijdig om vervangende toestemming kunnen vragen en dient de minder strikte maatstaf toegepast te worden.

De rechtbank is van oordeel dat de moeder in redelijkheid niet tot het verlenen van toestemming aan [belanghebbende] tot erkenning van [minderjarige] heeft kunnen komen.

Met haar handelwijze, waaronder haar reactie d.d. 4 april 2017 op de oproep van [de man] (zie onder 2.2), de tussen partijen gedeelde intentie voor een gedeeld ouderschap, het door partijen overeengekomen ouderschapsplan en de betrokkenheid van [de man] bij de zwangerschap van de moeder, heeft de moeder bij [de man] de gerechtvaardigde verwachting gewekt van een door [de man] en de moeder gedeeld ouderschap, met inbegrip van de erkenning door [de man] van [minderjarige] .

Het lijkt erop dat de moeder met het door haar ingenomen standpunt thans - anders dan de schijn die zij ter zake als hiervoor aangegeven heeft gewekt - met terzijdestelling van [de man] [belanghebbende] een vaderrol in het leven van [minderjarige] wil toedichten, nu [belanghebbende] [minderjarige] inmiddels met haar toestemming heeft erkend. Dit klemt te meer daar dit gebeurde in een periode waarin [de man] en de moeder over alle aspecten van [minderjarige] , waaronder ook de erkenning en het gedeelde ouderschap, in mediation waren.

Het verweer van de moeder dat de erkenning door [belanghebbende] de erkenning van [minderjarige] door [de man] in de weg staat, wordt verworpen. Immers, de moeder heeft, gelet op de hiervoor geschetste feiten en omstandigheden, haar bevoegdheid misbruikt om toestemming aan [de man] te weigeren en toestemming aan [belanghebbende] te verlenen om [minderjarige] , met wie [de man] in een nauwe persoonlijke betrekking staat, te erkennen.

A. Vervangende toestemming erkenning

toepasselijk recht

Of de erkenning door een persoon familierechtelijke betrekkingen doet ontstaan tussen [de man] en het kind, wordt, wat betreft de bevoegdheid van die persoon en de voorwaarden voor erkenning, bepaald door het recht van de staat waarvan die persoon de nationaliteit bezit.

Nu [de man] burger is van de Bondsrepubliek Duitsland, is op grond van artikel 10:95 BW het Duitse recht van toepassing.

Op grond van het Bürgerliches Gesetzbuch (BDG) §1592 kan een man, minderjarig en meerderjarig, een kind erkennen, waarvan hij zegt de vader te zijn.

Op grond van § 1595 lid 1 BGB is goedkeuring van de moeder voor de erkenning vereist.

ontvankelijkheid

Het standpunt van de moeder dat de tussen partijen gesloten overeenkomst niet rechtsgeldig is wordt verworpen, nu zij de uitgebreid gemotiveerde stellingen op dit punt van [de man] over de aanleiding voor en de totstandkoming van deze overeenkomst en de verdere in dit kader door [de man] geschetste omstandigheden onvoldoende gemotiveerd heeft weersproken.

Deze overeenkomst zal dan ook als uitgangspunt worden gehanteerd, dit met inachtneming van de belangen van [minderjarige] .

Vervangende toestemming erkenning

De moeder heeft er belang bij dat zij een ongestoorde relatie met [minderjarige] kan hebben. Van schade aan de belangen van [minderjarige] in de zin van artikel 1:204 lid 3 BW is slechts sprake indien er ten gevolge van de erkenning voor het kind reële risico’s zijn dat hij wordt belemmerd in een evenwichtige sociaalpsychologische en emotionele ontwikkeling.

De moeder maakt [de man] in dit kader verwijten omtrent zijn gedrag vlak na de geboorte van [minderjarige] . Zij lijkt daarbij voorbij te gaan aan diens door de handelwijze van de moeder opgewekte gerechtvaardigde verwachtingen omtrent een gedeeld ouderschap en de erkenning van [minderjarige] door [de man] , zoals vastgelegd in het door beide partijen voor de conceptie overeengekomen en ondertekende co-ouderschapsplan, welke inhoud zij met haar brief van 1 augustus 2018 aan [de man] eenzijdig terzijde schoof.

Het verweer van de moeder dat deze overeenkomst niet rechtsgeldig zou zijn is in rechtsoverweging 6.12 op de aldaar genoemde gronden reeds gepasseerd.

De moeder lijkt [de man] uit haar leven te willen weren en zet daarmee de belangen van [minderjarige] niet op de eerste plaats.

Het relaas van de moeder dat zij het psychisch niet aan kan is onvoldoende om het verzoek van [de man] af te wijzen. Volgens de wetsgeschiedenis (TK,1996-1997, 24 649, nr.28, blz.8) is een zekere emotionele weerstand van de moeder onvoldoende om vervangende toestemming tot erkenning te weigeren. Van dit uitgangspunt kan worden afgeweken, indien duidelijk wordt dat de weerstand negatieve gevolgen voor de positie van het kind met zich brengt. Van de moeder mag worden verwacht dat zij daarmee aan de slag gaat. Ook hebben de door de moeder overgelegde verklaringen de rechtbank niet kunnen overtuigen dat door erkenning van [minderjarige] door [de man] de belangen van de moeder bij een ongestoorde verhouding met [minderjarige] of de belangen van [minderjarige] worden geschaad.

De omstandigheid dat [minderjarige] door de erkenning door [de man] automatisch mede de Duitse nationaliteit verkrijgt, zoals de moeder heeft aangegeven, kan evenmin leiden tot afwijzing van het verzoek.

Ten aanzien van het bezwaar van de moeder inhoudende dat erkenning gevolgen zou kunnen hebben voor het gezag over of de omgang met het kind overweegt de rechtbank dat het juist is dat erkenning [de man] een betere positie verschaft in het kader van een eventueel verzoek tot gezag over en/of omgang met [minderjarige] . Bij de beoordeling van dergelijke verzoeken zal ingevolge artikel 1:253c BW dan wel ingevolge artikel 1:377a BW wederom toetsing door de rechter dienen plaats te vinden, zodat dit bezwaar niet kan leiden tot een afwijzing van het verzoek tot vervangende toestemming tot erkenning.

De overige stellingen die door de moeder ten aanzien van de vervangende toestemming tot erkenning naar voren zijn gebracht, behoeven geen verdere bespreking nu zij niet tot een ander oordeel kunnen leiden.

Conclusie vervangende toestemming erkenning

Het verzoek van [de man] zal worden toegewezen. Dit heeft mede tot gevolg dat de erkenning van [minderjarige] door [belanghebbende] (met terugwerkende kracht) wordt doorgehaald, het gezamenlijk gezag van de moeder en [belanghebbende] vervalt en de moeder van rechtswege wordt belast met het eenhoofdig gezag over [minderjarige] .
De griffier dient zorg te dragen voor doorhaling van de betreffende aantekening in het gezagsregister.

Het voorgaande betekent dat op het verzoek van [de man] tot vernietiging van de erkenning van [minderjarige] door [belanghebbende] niet meer afzonderlijk hoeft te worden beslist.

kosten DNA-onderzoek

Nu uit het DNA-onderzoek is komen vast te staan dat [de man] de verwekker is van [minderjarige] en de moeder eerst kort voor de zitting haar twijfels heeft geuit over het verwantschap tussen de man en [minderjarige] , is de rechtbank van oordeel dat de moeder de kosten van het DNA-onderzoek dient te dragen en zal de rechtbank dienovereenkomstig beslissen.

Nu de kosten van het DNA-onderzoek via een betaling aan de rechtbank zijn voorgeschoten door de advocaat van de vader, zal de rechtbank bepalen dat de moeder deze kosten ten bedrage van € 630,00 binnen veertien dagen na de datum van deze beschikking zal betalen aan de griffier. De rechtbank ziet aanleiding de beslissing op dit punt uitvoerbaar bij voorraad te verklaren nu de uitkomst van dit onderzoek definitief vaststaat.

B. Gezag / Omgangsregeling

bevoegdheid en toepasselijk recht

Het verzoek betreft een geschil over het gezag & de omgangsregeling en valt als zodanig binnen het materiële toepassingsgebied van Verordening (EG) nr. 2201/2003 van de Raad van 27 november 2003 betreffende de bevoegdheid en de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in huwelijkszaken en inzake de ouderlijke verantwoordelijkheid (Brussel II-bis).

Ingevolge artikel 8, eerste lid, Brussel II-bis zijn ter zake van de ouderlijke verantwoordelijkheid bevoegd de gerechten van de lidstaat op het grondgebied waarvan het kind zijn gewone verblijfplaats heeft op het tijdstip dat de zaak bij het gerecht aanhangig wordt gemaakt.

Nu [minderjarige] zijn gewone verblijfplaats in Nederland heeft, is de Nederlandse rechter bevoegd om van het verzoek kennis te nemen.

Ingevolge artikel 17 van het Haags Kinderbeschermingsverdrag 1996 is Nederlands recht van toepassing.

C. Gezag

Gelet op het bepaalde in artikel 1:199 lid c BW is [de man] , zolang de vervangende toestemming tot erkenning nog niet geëffectueerd is, nog geen juridisch vader en is hij niet bevoegd een verzoek tot gezamenlijk gezag op grond van artikel 1:253c BW in te dienen.

De rechtbank zal dit verzoek aanhouden en de man in de gelegenheid stellen om na afloop van de in artikel 1:202 BW vermelde termijn het kind te erkennen en een recent afschrift van de geboorteakte van het kind met de latere vermelding van de erkenning aan de rechtbank toe te zenden.

D. Zorg- en opvoedtaken

Beide partijen hebben verzocht om een – van elkaar afwijkende - omgangsregeling vast te stellen.

[de man] heeft op dit moment ruim anderhalf jaar tweemaal per week op de maandag en de woensdag gedurende één uur contact met [minderjarige] , in het huis van de moeder, waarbij altijd familie van de moeder aanwezig is. Gelet op de familierechtelijke betrekking van [de man] met [minderjarige] en de leeftijd van [minderjarige] ligt een voorlopige uitbreiding van het contact in de rede. Nu de noodzaak van begeleiding door een derde van het contact van [de man] met [minderjarige] niet is gebleken, zal de rechtbank een tijdelijke omgangsregeling vaststellen waarbij [de man] tweemaal een dagdeel per week, op de maandag en de woensdag van 09.00 uur – 13.00 uur, onbegeleid omgang met [minderjarige] heeft en [de man] [minderjarige] ophaalt en weer thuis brengt. De reistijd van [de man] naar en van zijn woonplaats is hierin inbegrepen. De rechtbank bepaalt de ingangsdatum van de tijdelijke regeling op 23 september 2019.

De rechtbank ziet geen aanleiding deze regeling niet uitvoerbaar bij voorraad te verklaren zoals door de moeder is verzocht, nu het in het belang van [minderjarige] is dat hij zo spoedig mogelijk een zelfstandige band met [de man] opbouwt.

E. Voornaamswijziging

Op grond van artikel 1:4 lid 4 BW kan een voornaam van een persoon worden gewijzigd op verzoek van die persoon of zijn wettelijke vertegenwoordiger.

[de man] heeft, met een beroep op hetgeen partijen daaromtrent in het meergenoemde co-ouderschapsplan zijn overeengekomen, verzocht om de voornamen van [voornamen] te wijzigen in [voornaam] , wanneer hij belast wordt met het gezag over [minderjarige] .

De moeder heeft de stelling van [de man] , dat zij zonder overleg en toestemming van [de man] de voornamen [voornamen] heeft gegeven, onweersproken gelaten.

Nu [de man] nog niet met het gezag over [minderjarige] is belast, zal de beslissing op dit onderdeel eveneens worden aanhouden.

F. Kostenveroordeling

verleent [de man] vervangende toestemming tot erkenning van het kind

[minderjarige] , geboren op [geboortedatum] te [plaats] onder gelijktijdige doorhaling van de door [belanghebbende] gedane erkenning;

stelt, totdat nader wordt beslist, de volgende tijdelijke onbegeleide omgangsregeling vast:

de minderjarige [minderjarige] :

- [minderjarige] , geboren op [geboortedatum] te [plaats] ,

verblijft tweemaal per week op de maandag en de woensdag van 09.00 uur – 13.00 uur bij [de man] , waarbij [de man] [minderjarige] ophaalt en weer thuis brengt;