Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 12-09-2019, ECLI:NL:GHARL:2019:7518

De mondelinge behandeling heeft op 15 augustus 2019 plaatsgevonden. Verschenen zijn de moeder en haar advocaat mr. Flooren, mevrouw [D] namens de GI en namens de Raad voor de Kinderbescherming (hierna: de raad) is verschenen de heer [E] .

De vader en de moeder hebben samen drie nog minderjarige kinderen (hierna: de kinderen [verzoekster/B] dan wel [de minderjarige1] , [de minderjarige2] en [de minderjarige3] ):
- [de minderjarige1] , geboren [in] 2009;
- [de minderjarige2] , geboren [in] 2014 en
- [de minderjarige3] , geboren [in] 2017;
over wie zij gezamenlijk het ouderlijk gezag uitoefenen.

Uit een eerder huwelijk met mevrouw [G] heeft de vader twee kinderen:
- [de minderjarige6] , geboren [in] 2003 (hierna: [de minderjarige6] ) en
- [de minderjarige7] , geboren [in] 2004 (hierna: [de minderjarige7] ).

De kinderen [verzoekster/F] hebben in de jaren 2009-2016 deel uitgemaakt van het gezin van de moeder en de vader, de heer [B] , maar zijn vervolgens bij hun eigen vader, de heer [F] , gaan wonen.

De vader, de heer [B] , is op 26 oktober 2017 door de rechtbank veroordeeld tot een gevangenisstraf van vier jaren, waarvan één voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaren, in verband met kort gezegd seksueel misbruik en mishandeling van zijn stiefkinderen, de kinderen [verzoekster/F] . Het hoger beroep van de vader hiertegen loopt nog. De moeder is bij afzonderlijk vonnis van de rechtbank van 26 oktober 2017 vrijgesproken van hetgeen haar ten laste is gelegd ten aanzien van de kinderen [verzoekster/F] , te weten (medeplegen van) mishandeling.

De kinderen [verzoekster/B] zijn daags na de voormelde veroordeling van de vader op basis van een voorlopige ondertoezichtstelling en (spoed)machtiging tot uithuisplaatsing, geldig voor drie maanden, elders ondergebracht. [de minderjarige1] verblijft sinds 13 augustus 2018 in een gezinshuis. [de minderjarige2] en [de minderjarige3] verblijven sinds 21 maart 2018 in een pleeggezin.

In augustus 2018 en december 2018 heeft de GI naar aanleiding van grote zorgsignalen van de kinderen [verzoekster/B] aangifte gedaan bij de zedenpolitie van kindermishandeling door de ouders. Het politieonderzoek naar mogelijk strafbare feiten van de ouders jegens de kinderen [verzoekster/B] loopt nog.

In de hier bestreden beschikking van 19 december 2018 zijn de maatregelen van ondertoezichtstelling en machtiging tot uithuisplaatsing van de kinderen [verzoekster/B] verlengd met ingang van 16 januari 2019 tot uiterlijk 16 januari 2020.

Het geschil betreft de verlenging van de machtigingen tot uithuisplaatsing van de kinderen [verzoekster/B] ( [de minderjarige1] , [de minderjarige2] en [de minderjarige3] ) met ingang van 16 januari 2019 tot
16 januari 2020.

De moeder verzoekt het hof de bestreden beschikking te vernietigen voor zover het de beslissing tot verlenging van de uithuisplaatsing betreft, en, opnieuw rechtdoende, het verzoek van de GI om verlenging van de machtiging tot uithuisplaatsing van voornoemde minderjarigen alsnog af te wijzen.

De GI verzoekt het hof de bestreden beschikking te bekrachtigen en het verzoek van de moeder in hoger beroep af te wijzen.

Op grond van artikel 1:265b lid 1 van het Burgerlijk Wetboek (BW) kan de kinderrechter de gecertificeerde instelling, bedoeld in artikel 1.1 van de Jeugdwet, die belast is met de uitvoering van de ondertoezichtstelling, op haar verzoek machtigen de minderjarige gedurende dag en nacht uit huis te plaatsen indien dit noodzakelijk is in het belang van de verzorging en opvoeding van de minderjarige of tot onderzoek van diens geestelijke of lichamelijke gesteldheid.
Ingevolge artikel 1:265c lid 2 BW kan de kinderrechter op verzoek van de gecertificeerde instelling, de raad of het openbaar ministerie de duur van de machtiging tot uithuisplaatsing telkens met ten hoogste een jaar verlengen.

De drie grieven van de moeder keren zich tegen de overwegingen in de bestreden beschikking dat de zorgen over de ontwikkeling van de kinderen het afgelopen jaar eerder zijn toegenomen dan afgenomen, dat de zedenpolitie bezig is met een onderzoek en dat de kinderen nog in hun ontwikkeling worden bedreigd waardoor voortduring van de uithuisplaatsing een passende maatregel is. In de toelichting bij de grieven is onder meer opgemerkt dat de moeder zich niet serieus genomen voelt en dat zij nergens over wordt geïnformeerd. De aangiften van de GI in verband met mogelijk strafbare feiten ten aanzien van de kinderen [verzoekster/B] dateren van augustus en december 2018. De moeder wijst op het tijdsverloop en merkt op dat de politie haar heeft laten weten dat er geen onderzoek meer loopt. Voor zover de moeder bekend, betreffen de zorgen alleen de vader en is er geen reden waarom de kinderen [verzoekster/B] niet naar haar terug zouden kunnen keren. Het is volgens de moeder mede gelet op hun leeftijd niet in het belang van de kinderen dat zij opgroeien in een pleeggezin waarbij zij ook nog eens van elkaar zijn gescheiden. De moeder heeft in oktober 2018 een persoonlijkheidsonderzoek laten uitvoeren door drs. [H] en diens conclusie op bladzijde 7 van het rapport van 31 oktober 2018 luidt volgens de moeder dat zij 'alleszins redelijk opereert en naar de professionele mening van de onderzoeker haar ouderlijke taak kan hervatten'.

De GI heeft de grieven bestreden en daartoe onder meer een toelichting gegeven op de gang van zaken en ontwikkelingen sinds de uithuisplaatsing van de kinderen [B] .

Gelet op de stukken en het verhandelde ter zitting is het hof na eigen onderzoek met de kinderrechter van oordeel dat de in geding zijnde verlenging van de machtiging tot uithuisplaatsing van [de minderjarige1] , [de minderjarige2] en [de minderjarige3] noodzakelijk en gerechtvaardigd is in het belang van hun verzorging en opvoeding. In aanvulling op de overwegingen van de kinderrechter in de bestreden beschikking, die het hof overneemt en tot de zijne maakt, overweegt het hof daartoe nog het volgende.

Na de uithuisplaatsing van de kinderen [verzoekster/B] eind oktober 2017 zijn in de loop der tijd van verschillende kanten (gezinsvoogd, pleegouders, gezinshuisouders) onafhankelijk van elkaar bij de kinderen [verzoekster/B] signalen opgemerkt die zouden kunnen wijzen in de richting van seksueel misbruik en/of mishandeling van hen. Hoewel de GI in het belang van het onderzoek (de ouders moeten nog worden gehoord) geen mededeling heeft willen doen in deze procedure over de precieze aard van die signalen, zijn die wel van dien aard dat de jeugdbeschermers op basis daarvan contact hebben gezocht met de zedenpolitie en in juni 2018 de ouders heeft geïnformeerd dat in afwachting van het onderzoek de omgang tussen de ouders en de kinderen is opgeschort. Blijkens de stukken verliep die omgang eerder al niet op een voor de kinderen onbelaste wijze. In augustus 2018 heeft de GI aangifte gedaan bij de politie van mishandeling en vermoedens van seksueel grensoverschrijdend gedrag. Op basis van de aangifte van de GI heeft politieonderzoek plaatsgevonden en op 17 december 2018 is op verzoek van de politie opnieuw aangifte gedaan. Anders dan de moeder heeft aangevoerd blijkt uit de bij de brief van 20 augustus 2019 van de GI nagezonden stukken van de politie dat er op dit moment wel degelijk nog justitieel onderzoek loopt naar mogelijk strafbare feiten van de vader en de moeder jegens de kinderen [verzoekster/B] . De verdenkingen en zorgen betreffen dus niet alleen de vader.

Gelet op de ambivalente houding van de moeder richting de vader en haar eigen verantwoordelijkheid, zoals die ter zitting van het hof naar voren is gekomen, is het naar het oordeel van het hof zeer de vraag of de moeder in staat is nu wel de belangen van de kinderen voorop te stellen. Zij heeft nog steeds contact met de vader en twijfelt naar eigen zeggen aan hetgeen er zoal zou zijn gebeurd. Zij lijkt nauwelijks in staat de impact op al hetgeen met de oudste kinderen is gebeurd te overzien. Het hof is alles afwegende van oordeel dat de veiligheid van de kinderen bij terugkeer naar de moeder op dit moment onvoldoende gewaarborgd is en dat de resultaten van het lopende justitieel onderzoek afgewacht dienen te worden. Hetgeen de moeder voor het overige heeft aangevoerd, zoals de conclusie uit het rapport van drs. [H] van 31 oktober 2018, kan in het licht van wat hiervoor is overwogen niet tot een ander oordeel leiden.