Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 21-05-2019, ECLI:NL:GHARL:2019:4340

De moeder stelt zich op het standpunt dat uitbreiding van de omgang met [kind 1] en [kind 2] door de GI is gedwarsboomd, omdat de GI een, niet onderbouwde, negatieve visie heeft op haar pedagogische en persoonlijke mogelijkheden. Zij en de GI vinden geen aansluiting bij elkaar. Door vele wisselingen is er geen band met de voogd.

De moeder meent dat [kind 1] en [kind 2] er recht op hebben te worden begeleid door een GI die onbevangen in deze kwestie staat. Het vertrouwen van de moeder in de GI is geschaad doordat zij niet bij het leven van de kinderen wordt betrokken en het contact tussen haar en de kinderen wordt afgehouden. De moeder wordt nauwelijks gekend in beslissingen die de kinderen aangaan. Zij worden door de pleegouders streng gelovig opgevoed en zijn zonder overleg gedoopt.

Verder voelt de moeder zich belemmerd in de samenwerking met de GI doordat de grootmoeder van haar dochter [kind 3] geboren op [datum] 2014) werkt bij de GI en zij in deze GI geen vertrouwen meer heeft.

Volgens de moeder heeft het Leger des Heils Jeugdbescherming en Reclassering de kennis en kunde om haar en de kinderen op de juiste manier te begeleiden.

Zij voert aan dat de artikelen 1:259 en 1:328 van het Burgerlijk Wetboek (BW) analoog moeten worden toegepast. Het gaat in dit geval om een professionele voogdijinstelling die sneller en makkelijker vervangbaar is omdat er geen persoonlijke band met de kinderen is.

De rechtbank is volgens de moeder voorbij gegaan aan het belang van de kinderen.

Het hof overweegt als volgt. Voor zover de moeder heeft aangevoerd dat artikel 1:259 BW van toepassing is op de onderhavige situatie is het hof, evenals de rechtbank, van oordeel dat artikel 1:259 BW, dat ziet op situaties waarin sprake is van een ondertoezichtstelling, niet (analoog) kan worden toegepast als sprake is van voogdij. Het hof verwijst ter motivering van dat oordeel naar rechtsoverweging 3.3 van de bestreden beschikking, en maakt deze tot de zijne.

Op de onderhavige kwestie, waarin sprake is van voogdij, is artikel 1:328 BW toepasselijk.

In artikel 1:328 BW is bepaald dat de rechtbank de voogdij van een gecertificeerde instelling als bedoeld in artikel 1.1 van de Jeugdwet of van een rechtspersoon als bedoeld in artikel 302, tweede lid, kan beëindigen indien een minderjarige zodanig opgroeit dat hij in zijn ontwikkeling ernstig wordt bedreigd, en:

Uit hetgeen de moeder heeft aangevoerd blijkt naar het oordeel van het hof niet dat is voldaan aan de in artikel 1:328 BW genoemde criteria. De moeder heeft zich niet op het standpunt gesteld dat de kinderen zodanig opgroeien dat zij in hun ontwikkeling ernstig worden bedreigd. Evenmin is uit hetgeen de moeder heeft aangevoerd komen vast te staan dat de GI haar taken op een niet verantwoorde wijze uitoefent zoals bedoeld in artikel 4.1.1, tweede lid, van de Jeugdwet. In dit artikel is bepaald dat de jeugdhulpaanbieder en de gecertificeerde instelling zich op zodanige wijze organiseren, zich kwalitatief en kwantitatief zodanig van personeel en materieel voorzien en zorgdragen voor een zodanige verantwoordelijkheidstoedeling, dat een en ander leidt of redelijkerwijs moet leiden tot verantwoorde hulp. De jeugdhulpaanbieder en de gecertificeerde instelling betrekken hierbij de resultaten van overleg tussen jeugdhulpaanbieders, het college en cliëntenorganisaties. Voor zover het betreft jeugdhulp die verblijf van een jeugdige of ouder in een accommodatie gedurende ten minste een etmaal met zich brengt, draagt de jeugdhulpaanbieder er tevens zorg voor dat in de accommodatie geestelijke verzorging beschikbaar is, die zoveel mogelijk aansluit bij de godsdienst of levensovertuiging van de jeugdige of ouder.

Ten slotte is niet gebleken dat de GI nalaat de raad overeenkomstig artikel 1:305 BW op de hoogte te houden.