Gerechtshof 's-Hertogenbosch 11-07-2019, ECLI:NL:GHSHE:2019:2408

In de onderhavige zaak zijn gehoord:

De man heeft [minderjarige] , met toestemming van de moeder, op 1 april 2015 erkend, waarbij als geslachtnaam voor [minderjarige] is gekozen voor de geslachtsnaam ‘ [geslachtsnaam] ’.

De moeder en de man waren belast met het gezamenlijk ouderlijk gezag over [minderjarige] .

[minderjarige] heeft het hoofdverblijf bij de moeder.

Bij beschikking van 8 mei 2018 heeft de rechtbank Limburg, zittingsplaats Maastricht, voor zover in dezen van belang en zakelijk weergegeven, de erkenning van [minderjarige] door de man en de in het gezagsregister ten aanzien van [minderjarige] opgenomen aantekening met betrekking tot het gezamenlijk gezag van de moeder en de man vernietigd.

De man is van deze beschikking in hoger beroep gegaan.

In de procedure in hoger beroep met nummer 200.243.842/01 heeft het hof heden voormelde beschikking bekrachtigd.

De man voert, kort samengevat, het volgende aan.

De man en de moeder hebben met [minderjarige] tot het incident van 27 september 2016 in gezinsverband samengeleefd. Op genoemde datum is de situatie geëscaleerd, waarbij de moeder en haar ouders zich ernstig hebben misdragen richting de man, waarvan de man ook aangifte heeft gedaan bij de politie. Daarna heeft de man nog contact gehad met [minderjarige] in het kader van de door de voorzieningenrechter vastgestelde voorlopige omgangsregeling. Partijen hebben zich vervolgens nog enige tijd verzoend, maar na een tweede breuk heeft de moeder eenzijdig de omgang tussen de man en [minderjarige] opgeschort. Van september 2017 tot april 2018 heeft de man in voorarrest verbleven. De man vermoedt dat de moeder een aandeel heeft gehad voor de inbewaringstelling van de man. De man meent dan ook dat beide partijen een aandeel hebben gehad in de moeizame onderlinge relatie.

De man betwist dat hij als gevolg van het voorarrest in de omgang met [minderjarige] geen continuïteit en basisvertrouwen kon bieden. Hij was immers nog niet veroordeeld. Het strafproces loopt nog, maar de man ontkent betrokken te zijn bij enig strafbaar feit. Echter, als de continuïteit al in het gedrang is gekomen, heeft de man hier geen invloed op gehad.

Dat de erkenning van [minderjarige] door de man is vernietigd maakt de situatie niet anders. De persoon die volgens de moeder de biologische vader van [minderjarige] is, de heer [naam] , blijkt nu geen enkele rol van betekenis in het leven van [minderjarige] te hebben. Er is dus geen vaderfiguur in het leven [minderjarige] . De man is dit in het verleden altijd geweest, hoewel duidelijk was dat hij niet de verwekker was van [minderjarige] , en hij zou deze rol ook in toekomst graag blijven vervullen door een sociale vader voor hem te zijn. De man zal alles doen wat in zijn macht ligt om een constructieve relatie met de moeder op te bouwen en om de continuïteit van de contactregeling te waarborgen. Gezien de hiervoor omschreven omstandigheden en het feit dat de procedures lang hebben geduurd (waar de man geen invloed op had) kan niet op de man worden afgewenteld dat nu al enige tijd geen contact meer heeft plaatsgevonden tussen hem en [minderjarige] .

De vader betoogt dat er nu geen sprake meer is van spanningen tussen hem en de moeder en dat hij zijn leven weer op de rit heeft. Als het hof een raadsonderzoek nodig acht om de bestendigheid van de huidige situatie te beoordeling, staat de man daarvoor open.

De moeder voert, kort samengevat, het volgende aan.

De verstandhouding tussen partijen is totaal verstoord. De moeder heeft een andere lezing van de gebeurtenissen op 27 september 2016 en zij stelt dat ook haar vader hierbij letsel heeft opgelopen. De man heeft verder (in eerste instantie) geen openheid gegeven over zijn detentie. De moeder betwist dat zij een aandeel heeft gehad in de aanhouding van de man. Zij acht het kwalijk en merkwaardig dat de man haar hiervan beschuldigt. Door alle acties van de man en het circuit waarin hij zich begeeft, heeft de moeder geen enkele vertrouwen in een omgangsregeling. Partijen zijn er nooit zelf in geslaagd de voorlopige omgangsregeling in goede banen te leiden. Vanuit de gemeente heeft de moeder hulpverlening gehad.

De man stelt de moeder verantwoordelijk voor de ellende die het gevolg is van zijn eigen gedragingen. Vanaf augustus 2017 is er geen enkel contact meer geweest tussen de man en [minderjarige] . Daarvóór was omgang alleen mogelijk omdat zijn ouders dat faciliteerden. De moeder betwist dat de heer [naam] geen deel meer uitmaakt van het leven van [minderjarige] . De man heeft zijn stellingen daaromtrent in het geheel niet onderbouwd. De aanvankelijk ruime omgangsregeling (waarbij ook de ouders van de heer [naam] betrokken waren) is nu laagfrequent, vanwege het werk van de heer [naam] en de stage van de moeder. Het is [minderjarige] duidelijk wie de vaderfiguur is in zijn leven. Gezien alle gebeurtenissen is de situatie rondom [minderjarige] complex geworden. De moeder en de [naam] investeren nu veel in een gestructureerde omgangsregeling en zij staan daar positief in. Het onderlinge contact is goed. Gezien het voorgaande maar ook nu de moeder geen enkel vertrouwen meer heeft in de man, is er bij haar geen opening voor omgang tussen de man en [minderjarige] .

De man heeft onvoldoende laten zien dat hij, zoals hij stelt, in rustiger vaarwater is gekomen. De man roept maar iets, in de hoop bij het hof te kunnen aansturen op een nader raadsonderzoek. De man had daarvoor echter met meer moeten komen. Ook laat hij zich onvoldoende uit over hoe de omgang nu vormgegeven zou kunnen worden. De ruime omgangsregeling die de man in hoger beroep verzoekt, ligt in elk geval voor afwijzing gereed.

De raad heeft ter zitting het volgende geadviseerd.

De raad is bereid een nader onderzoek te verrichten als het hof dit nodig vindt, maar zelf ziet de raad in een dergelijk onderzoek geen toegevoegde waarde. Hoewel een aantal zaken opheldering vragen in het belang van [minderjarige] , hebben die geen betrekking op het voorliggende verzoek van de vader. Gezien de jonge leeftijd van [minderjarige] , de kwetsbaarheid van de moeder en het feit dat [minderjarige] en de man al zo lang geen omgang met elkaar hebben gehad, acht de raad een omgangsregeling tussen de man en [minderjarige] niet zijn belang. De raad weegt ook de spanningsvolle situatie tussen de moeder en de man mee: de man stelt weliswaar dat daarvan geen sprake meer is, maar op het moment dat de omgang zal starten zal die spanning weer naar voren komen.

Al het voorgaande, zowel afzonderlijk als in onderlinge samenhang beschouwd, leidt tot de conclusie van het hof dat de rechtbank het verzoek van de man om vaststelling van een omgangsregeling terecht heeft afgewezen.

Het hof zal de beschikking waarvan beroep derhalve bekrachtigen, voor zover aan het oordeel van het hof onderworpen.