Gerechtshof 's-Hertogenbosch 11-07-2019, ECLI:NL:GHSHE:2019:2416

Na de voortgezette mondelinge behandeling is nog ingekomen een brief van de GI d.d. 1 juli 2019.

De raad heeft ter zitting herhaald zich ten aanzien van de jongste twee kinderen, [minderjarige 4] en [minderjarige 3] , te kunnen vinden in de gezagsbeëindigende maatregel, gelet op het tijdsverloop en de goede ontwikkeling en hechting die zij aldaar doormaken.

Helaas is na het uitspreken van de maatregel ten aanzien van de oudste kinderen de situatie alleen maar verslechterd. Zij willen graag thuis wonen en zij worden herhaaldelijk geconfronteerd met wisselingen in hun woonsituatie. Zij wonen inmiddels ook niet meer bij elkaar waardoor zij ook daarin eens stuk stabiliteit moeten missen. De omgang met ouders is dan ook zeker voor de oudste kinderen van groot belang en de noodzakelijke uitbreiding daarvan komt niet goed van de grond. Hier moet op ingezet worden en in de visie van de raad kunnen de maatregelen van ondertoezichtstelling en uithuisplaatsing dan volstaan.

Voor de raad is het gebeurde rondom het alcoholgebruik en huiselijk geweld tussen de ouders een incident. De raad vindt het positief dat de politie door de ouders is gebeld, terwijl zij wisten dat het gebeurde dan uit zou komen. Zij hebben openheid van zaken gegeven en hebben naar de mening van de raad een terugval gehad, hetgeen verder niets zegt over structureel alcoholgebruik en/of herhaaldelijk geweld.

De GI heeft bij brief van 21 december 2018 aan het hof gemeld dat er met name rondom [minderjarige 1] zorgelijke ontwikkelingen zijn. Zij laat meer dan voorheen teruggetrokken gedrag zien, krijgt nu een HALT-traject naar aanleiding van winkeldiefstal en zij is heel beïnvloedbaar. [minderjarige 1] geeft zelf bij de GI aan zoveel mogelijk thuis te willen zijn of thuis te willen wonen. De GI schat in dat een pleeggezin geen optie is voor [minderjarige 1] , nu zij zich daar niet meer zal kunnen hechten. Het eerdere gastgezin waar [minderjarige 2] en [minderjarige 1] samen verbleven is ermee gestopt. Een gezinshuis heeft te lange wachtlijsten dus gedacht wordt aan een leefgroep van [instelling] . Voor [minderjarige 2] kan wel opnieuw gezocht worden naar een pleeggezin. Hij wil dan graag in een gezin dichtbij de ouders gaan wonen. Het is jammer dat de beide oudste kinderen niet samen kunnen blijven wonen.

Bij brief van de GI van 16 januari 2019 wordt aangegeven dat de GI zich kan vinden in het advies van de raad ten aanzien van de twee jongste kinderen en dat zij de redenering over de twee oudste kinderen kunnen volgen, maar toch teveel risico’s zien in het vernietigen van de gezagsbeëindiging ten aanzien van hen omdat er de komende periode weer een nieuw perspectief voor hen bepaald moet worden. Dat zal de nodige onrust mee brengen. De ouders kunnen niet meedenken over alternatieven voor thuisplaatsing. Spanning blijft op deze manier bestaan en onzekerheid voor de kinderen daarmee ook.

Ter zitting heeft de GI verklaard dat [minderjarige 2] thans in een gezinshuis verblijft met begeleiding vanuit een instelling. [minderjarige 1] verblijft op een behandelgroep bij [instelling] en zij maakt een moeilijke periode door. [minderjarige 1] zat niet op haar plek in het gezinshuis en was erg zoekende. [minderjarige 1] ging ieder weekend naar de ouders, maar dat is nu tijdelijk stopgezet, vanwege vele spanningen in de thuissituatie en zorgelijke uitspraken die zijn gedaan. De GI wenst de omgang graag uit te breiden maar ziet daar op dit moment geen mogelijkheden toe.

Er is nu vaak een ronde tafel gesprek, er zijn duidelijke en korte lijnen naar de ouders toe. Er komen nu dan ook niet meer steeds verschillende geluiden vanuit verschillende instanties bij de ouders terecht. Met ouders wordt getracht toe te werken naar structurele omgang, hetgeen lastig blijft omdat voor de ouders de focus ligt op thuisplaatsing van de kinderen. Dit blijft zorgen voor onduidelijkheid bij de kinderen.

Ten aanzien van het voorval, meent de GI dat geen sprake is van een incident maar juist van een steeds terugkerend patroon van alcoholgebruik en escalaties. Er is geen openheid hierover richting hulpverlening, waardoor de risico’s voor de kinderen blijven bestaan.

Het hof is met de raad van oordeel, gelet op de inhoud van met name de laatst ingekomen stukken en de recente ontwikkelingen die ter zitting zijn besproken, dat de bestreden beschikking ten aanzien van [minderjarige 3] en [minderjarige 4] dient te worden bekrachtigd.

Het hof acht het in het belang van [minderjarige 4] en [minderjarige 3] dat zij de plek die zij reeds jaren hebben in het pleeggezin kunnen continueren en dat zij duidelijkheid krijgen over deze plek, ook voor de toekomst. Ondanks de positieve ontwikkelingen die de ouders hebben doorgemaakt en nog steeds doormaken, is naar het oordeel van het hof de aanvaardbare termijn waarbinnen zij in staat zijn de verantwoordelijkheid over de verzorging en opvoeding van [minderjarige 3] en [minderjarige 4] weer op zich te nemen, ruimschoots verstreken. [minderjarige 3] en [minderjarige 4] ontwikkelen zich goed in het pleeggezin waar zij al van jongs af aan verblijven, zijn aldaar goed gehecht aan de pleegouders en vinden het er fijn. Het is in hun belang dat zij weten dat hun definitieve plek daar bij de pleegouders zal zijn, waarbij zij een goed contact met de ouders en hun oudere broer en zus zullen kunnen onderhouden. Het is ook voor hen van belang dat zij zich zullen kunnen identificeren met de Somalische cultuur, waarbij zij de taal en de gebruiken die daarbij horen aangeleerd krijgen door contact met alle overige leden van het stamgezin.

Ten aanzien van de twee oudste kinderen, [minderjarige 1] en [minderjarige 2] , is het hof van oordeel dat het in hun belang is dat het gezag van de ouders over hen wordt hersteld. [minderjarige 1] heeft tot twee keer toe zeer nadrukkelijk aan het hof te kennen gegeven dat zij en [minderjarige 2] heel graag terug willen naar de ouders en hen erg missen. [minderjarige 2] heeft geen gebruik gemaakt van zijn recht om door het hof gehoord te worden, doch hij heeft bij de raad en de GI meermaals aangegeven dat hij graag terug naar zijn ouders wil en dat hij denkt dat dit mogelijk moet zijn. Er zijn voor beide kinderen reeds vele wisselingen geweest in hun verblijfplaats en er is in tegenstelling tot bij de jongste kinderen ook geen zicht op een definitief verblijf in een vertrouwd pleeggezin. Voor [minderjarige 1] is een pleeggezin überhaupt niet meer aan de orde, vanwege haar belaste voorgeschiedenis en de beschadiging die zij daardoor heeft opgelopen. [minderjarige 1] lijdt onder de huidige situatie en heeft grote behoefte aan haar ouders. De logeermomenten in de weekenden, zoals zij die tot voor de bestreden uitspraak iedere week had, zijn haar thans afgenomen en dit doet haar groot verdriet. Niet alleen is [minderjarige 1] dit omgangscontact met haar ouders kwijt, maar ook is zij inmiddels gescheiden van haar broer [minderjarige 2] en moet zij die stabiele factor in haar onzekere en onrustige leven nu ook missen. Dit laatste geldt ook voor [minderjarige 2] . Er is voor [minderjarige 1] geen perspectief op verblijf in een pleeggezin waar zij lange tijd kan verblijven en zij is aangewezen op een behandelgroep. Uit de laatste berichtgeving van de GI is het hof wel gebleken dat het omgangscontact met de ouders ten aanzien van [minderjarige 1] weer is opgepakt.

Ondanks dat ook ten aanzien van [minderjarige 1] en [minderjarige 2] inmiddels sprake is van een langdurige uithuisplaatsing, is het hof met de raad niet overtuigd van een overschrijding van de aanvaardbare termijn ten aanzien van hen. Een dergelijke toets dient per kind te worden gedaan en kan dan ook per kind en per geval verschillen. De leeftijd en de situatie van de vier kinderen van dit gezin zijn ook zeer verschillend, zoals hierboven is vermeld. Voor de oudste twee kinderen is de mogelijkheid tot thuisplaatsing naar het oordeel van het hof nog onvoldoende onderzocht, waar dit gelet op hun leeftijd, gebrek aan blijvend perspectief elders en hun uitdrukkelijke wens tot thuisplaatsing wel dient te gebeuren.

Ook ten aanzien van [minderjarige 1] en [minderjarige 2] geldt, dat onderling contact tussen alle broers en zussen alsmede het contact met de ouders zo mogelijk geïntensiveerd dient te worden, teneinde de familieband in tact te laten en hen gedegen kennis te kunnen laten nemen van de Somalische cultuur en de taal en gebruiken die daarbij horen.

Een maatregel van ondertoezichtstelling in combinatie met een machtiging uithuisplaatsing kan naar het oordeel van het hof volstaan in het geval van [minderjarige 1] en [minderjarige 2] , waarbij de ouders als gezagsdragers betrokken blijven bij de (gezags)beslissingen die over de oudste kinderen genomen moeten worden en waarbij onderzocht wordt door de GI of er wellicht mogelijkheid bestaat (één van) hen op termijn thuis te plaatsen bij de ouders. Het hof acht het daarbij wel van belang dat ouders zullen accepteren dat thuisplaatsing op zeer korte termijn niet mogelijk is. Ook dienen de ouders niet uit te sluiten dat thuisplaatsing niet meer tot de mogelijkheden behoort en dat zij vanuit hun gezagsdragende positie ook mee zullen moeten denken over eventuele alternatieven voor [minderjarige 1] en [minderjarige 2] .

De maatregelen van ondertoezichtstelling en uithuisplaatsing zijn gedurende de procedure thans verlopen en het hof zal deze derhalve ambtshalve opnieuw uitspreken bij onderhavige beschikking, zodat de plaatsing van [minderjarige 1] en [minderjarige 2] gewaarborgd blijft na vernietiging van de bestreden beschikking ten aanzien van hen.

Onderzoek ex artikel 810 a lid 2 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv)