Rechtbank Midden-Nederland 03-04-2019, ECLI:NL:RBMNE:2019:1322

Deze zaak gaat over schoolboeken, die [gedaagde] in 2015 besteld heeft. [eiseres] vordert nu betaling daarvoor, namelijk € 310,12 met rente en kosten.

In het dossier zitten de volgende stukken:

- de dagvaarding;

- het proces-verbaal van de rolzitting waar [gedaagde] verweer gevoerd heeft;

- de conclusie van repliek van [eiseres] .

[gedaagde] heeft de gelegenheid gekregen om nog eens te reageren, maar dat heeft zij niet gedaan.

[gedaagde] is geboren in 2000. Toen zij de boeken bestelde, was zij vijftien jaar oud, en dus minderjarig. Volgens haar was haar vader verantwoordelijk voor de betaling van deze nota. Daar heeft zij gelijk in. Op grond van artikel 1:404 van het Burgerlijk Wetboek (BW) zijn ouders verplicht om naar draagkracht te voorzien in de kosten van verzorging en opvoeding van hun minderjarige kinderen. Schoolboeken horen daar zeker bij.

[gedaagde] ontkent niet dat zij de boeken zelf besteld heeft. Dat wil zeggen dat zij zelf de overeenkomst met [eiseres] gesloten heeft. Dat mocht zij ook doen. In artikel 1:234 BW is het volgende bepaald:

1. Een minderjarige is, mits hij met toestemming van zijn wettelijke vertegenwoordiger handelt, bekwaam rechtshandelingen te verrichten, voor zover de wet niet anders bepaalt. (…)

3. De toestemming wordt aan de minderjarige verondersteld te zijn verleend, indien het een rechtshandeling betreft ten aanzien waarvan in het maatschappelijk verkeer gebruikelijk is dat minderjarigen van zijn leeftijd deze zelfstandig verrichten.

Het is niet ongebruikelijk dat een jongere van 15 zelf haar schoolboeken bestelt. Het spreekt echter niet vanzelf dat die jongere ook de bijbehorende betalingsverplichting op zich neemt. In beginsel zijn hun ouders verplicht om deze kosten te dragen. De meeste jongeren hebben ook niet zo veel inkomen dat zij dit soort lasten zelf kunnen betalen, en ouders geven hun wel vaak zakgeld en kleedgeld maar meestal geen boekengeld. Daarom mocht [eiseres] ervan uitgaan dat de ouders van [gedaagde] haar toestemming hadden gegeven om zelf de boeken te bestellen, maar niet zonder meer dat het de bedoeling was dat zij ook zelf de betalingsverplichting op zich nam. [eiseres] noemt geen omstandigheden waarom dat in dit geval anders zou zijn. Zij had de bestelling dus zo kunnen en moeten begrijpen dat [gedaagde] zelf de boeken bestelde, en dat haar ouders de betalingsverplichting op zich namen.

De vordering zal daarom worden afgewezen. Dat geldt dan vanzelf ook voor de rente en de buitengerechtelijke incassokosten. Omdat [eiseres] in het ongelijk gesteld wordt, zal zij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van [gedaagde] worden begroot op nul.