Gerechtshof Amsterdam 19-02-2019, ECLI:NL:GHAMS:2019:658

De vrouw is op 18 oktober 2018 in hoger beroep gekomen van de beschikking van 18 juli 2018.

De man heeft op 22 november 2018 een verweerschrift ingediend.

Bij het hof zijn voorts de volgende stukken ingekomen:

- een journaalbericht van de zijde van de vrouw van 27 december 2018 met bijlagen, ingekomen op 28 december 2018;

- een journaalbericht van de zijde van de man van 4 januari 2019 met bijlagen, ingekomen op 7 januari 2019.

De mondelinge behandeling heeft op 21 januari 2019 plaatsgevonden. Verschenen zijn:

- de vrouw, bijgestaan door haar advocaat;

- de man, bijgestaan door zijn advocaat.

Partijen zijn [in] 2014 (in gemeenschap van goederen) gehuwd. Uit hun huwelijk zijn geen kinderen geboren.

Bij beschikking van de rechtbank van 13 december 2018 is in de voorlopige voorzieningenprocedure het verzoek van de vrouw aan haar het uitsluitend gebruik van de echtelijke woning toe te kennen, afgewezen, en is een door de man aan de vrouw te betalen bijdrage in de kosten van haar levensonderhoud bepaald.

Partijen bewonen thans nog samen de echtelijke woning, gelegen aan [adres] , [postcode] te [plaats] (hierna: de woning).

Bij de bestreden beschikking is, op verzoek van beide partijen, tussen partijen de echtscheiding uitgesproken. De beslissing ten aanzien van de overige verzoeken van partijen, te weten de partneralimentatie en de verdeling van de huwelijksgoederengemeenschap, is aangehouden.

De vrouw verzoekt, met vernietiging van de bestreden beschikking, de echtscheiding eerst uit te spreken nadat op haar verzoek om te bepalen dat de vrouw gerechtigd is tot het voortgezet gebruik van de woning gedurende zes maanden na inschrijving van de echtscheidingsbeschikking in de registers van de burgerlijke stand, zal zijn beslist. De vrouw verzoekt tevens de proceskosten tussen partijen te compenseren aldus dat ieder van partijen de eigen kosten draagt.

De man verzoekt de vrouw niet ontvankelijk te verklaren in haar hoger beroep althans het hoger beroep ongegrond te verklaren en de bestreden beschikking te bekrachtigen. De man verzoekt tevens te bepalen dat het voortgezet gebruik van de woning aan partijen gezamenlijk zal worden toegekend tot en met eind april 2019, althans te bepalen dat het voortgezet gebruik aan de man wordt toegekend gedurende zes maanden na inschrijving van de echtscheidingsbeschikking in de registers van de burgerlijke stand. De man verzoekt tevens de vrouw te veroordelen tot betaling van een bedrag van € 1.086,- aan de man, zijnde de kosten van dit onderdeel van de procedure in hoger beroep.

Naar het oordeel van het hof heeft de vrouw middels voornoemde producties voldoende aangetoond dat zij ondanks haar inspanningen nog geen geschikte eigen woning heeft kunnen vinden. Gelet op de door de vrouw in het geding gebrachte verklaring van haar dochter dat zij onvoldoende ruimte heeft om haar moeder onderdak te bieden, neemt het hof aan dat zij evenmin (tijdelijk) bij haar dochter kan wonen. De vrouw heeft in die zin dan ook belang bij het voortgezet gebruik van de echtelijke woning. Het hof zal het verzoek van de vrouw evenwel afwijzen, en overweegt daartoe als volgt. De vrouw heeft tot op heden nagelaten aan de inschrijving van de echtscheidingsbeschikking haar medewerking te verlenen en heeft ook ter zitting in hoger beroep verklaard dat zij niet, zoals door de man is gevraagd, van zins is daaraan zo spoedig als mogelijk is wel haar medewerking te verlenen. Ter zitting in hoger beroep heeft de advocaat van de vrouw laten weten dat de vrouw overweegt, indien haar verzoek in hoger beroep tot vernietiging van de echtscheidingsbeschikking wordt afgewezen, cassatieberoep in te stellen, met als gevolg dat de - door de man vooral in verband met de duur van zijn partneralimentatieverplichting gewenste - inschrijving van de echtscheidingsbeschikking nog langer op zich zal laten wachten. Gelet hierop en mede in aanmerking genomen het feit dat de vrouw in eerste aanleg niet de toedeling van de woning aan haar heeft verzocht, doch heeft verzocht tot verdeling en verkoop van de woning over te gaan, acht het hof toekenning van het recht op gebruik van de echtelijke woning gedurende zes maanden na inschrijving van de echtscheidingsbeschikking in de registers van de burgerlijke stand aan de vrouw zodanig in strijd met het belang van de man, die de woning aan zich wenst te laten toedelen, dat dit verzoek van de vrouw dient te worden afgewezen. Daarbij komt dat de man heeft aangeboden dat de vrouw voorlopig tezamen met hem in de woning kan blijven wonen en dat hij bereid is met haar daarover verder te overleggen.

Het hof zal, overeenkomstig het verzoek van de man, de vrouw in de kosten van de procedure veroordelen, nu de vrouw van de beslissing inzake de echtscheiding nodeloos in hoger beroep is gekomen, zij er geen afdoende verklaring voor heeft gegeven dat zij het verzoek tot voortgezet gebruik van de woning niet in de bodemprocedure in eerste aanleg heeft ingediend en haar hoger beroep lijkt te zijn ingegeven door haar wens de totstandkoming van de echtscheiding te vertragen, om zodoende de wettelijke limiteringstermijn van vijf jaar te doorbreken. De proceskosten van de man worden overeenkomstig het forfaitaire liquidatietarief begroot op een bedrag van € 1.086,- ter zake van salaris van de advocaat (tarief II, 2 punten).

Dit alles leidt tot de volgende beslissing.