Gerechtshof Den Haag 13-11-2018, ECLI:NL:GHDHA:2018:3426

GERECHTSHOF DEN HAAG

Afdeling civiel, team familie

arrest in het incident d.d. 13 november 2018

Het geding

Beoordeling van het incident

1. Het hof gaat uit van de volgende feiten. Partijen hebben een affectieve relatie met elkaar gehad van 23 september 2002 tot juli 2015. Zij hebben gedurende de periode van augustus 2012 tot oktober 2015 met elkaar samengewoond.

2. Partijen hebben in gezamenlijke eigendom het appartementsrecht omvattende de bevoegdheid tot het uitsluitend gebruik van de woning op de tweede verdieping met balkons en verder toebehoren, plaatselijk bekend [adres] , hierna: de woning. Partijen zijn voor de financiering van deze woning destijds een hypothecaire geldlening aangegaan voor een bedrag van € 175.840,-. Partijen zijn hoofdelijk aansprakelijk voor deze geldlening.

3. De man heeft de woning eind 2015 verlaten. Partijen hebben destijds afgesproken dat de vrouw tot eind 2016 de tijd zou krijgen om te onderzoeken of zij het eigendomsaandeel van de man in de woning kon financieren onder ontslag van de man uit de hoofdelijke aansprakelijkheid voor de geldlening.

4. Bij vonnis van de voorzieningenrechter in de rechtbank Den Haag van 4 oktober 2017 is de vrouw veroordeeld om binnen twee weken na de betekening van dat vonnis aan haar onvoorwaardelijke en onherroepelijke medewerking te verlenen om de woning zo spoedig mogelijk te verkopen en te leveren aan een derde, waaronder dient te worden begrepen dat:

- de vrouw daartoe zo spoedig mogelijk de verkoopopdracht geeft aan NVM makelaarskantoor [adres] te Den Haag;

- de vrouw alle adviezen van de behandelend makelaar ter zake de bespoediging van de onderhandse verkoop van de woning opvolgt;

- de vrouw alle redelijke adviezen van de makelaar ter zake de prijsstelling van de woning en eventuele onderhoudswerkzaamheden (zowel het doen als het laten daarvan) tot het tijdstip

5. De vrouw is bij arrest van het hof Den Haag van 6 februari 2018 niet-ontvankelijk verklaard in haar hoger beroep tegen voornoemd vonnis van 4 oktober 2017, omdat dit hoger beroep tardief is ingesteld.

6. In het bestreden vonnis heeft de voorzieningenrechter:

in conventie:

- de vrouw veroordeeld om binnen twee weken na de betekening van het vonnis haar onvoorwaardelijke en onherroepelijke medewerking te verlenen teneinde de woning zo spoedig mogelijk te verkopen en te leveren aan een derde, waaronder dient te worden begrepen dat:

- het vonnis in zoverre uitvoerbaar bij voorraad verklaard;

- bepaald dat iedere partij de eigen kosten draagt;

- het meer of anders gevorderde afgewezen;

in reconventie:

- het gevorderde afgewezen;

- bepaald dat iedere partij de eigen kosten draagt.

7. De vrouw vordert dat het dit hof moge behagen bij arrest in het incident te beslissen dat de tenuitvoerlegging van het bestreden vonnis wordt geschorst.

8. De man voert verweer en vordert dat het dit hof moge behagen bij arrest, uitvoerbaar bij voorraad, de vrouw in haar vordering tot schorsing van het bestreden vonnis niet-ontvankelijk te verklaren althans het incident af te wijzen.

9. De vrouw voert ter onderbouwing van haar vordering tot schorsing van de uitvoerbaarverklaring bij voorraad van het bestreden vonnis aan dat zij meent dat het bestreden vonnis berust op zowel een feitelijke misslag (de miskenning van de feitelijke omstandigheden zoals geschetst door de vrouw) als een juridische grondslag (de miskenning van het tweesporenbeleid). Voorts voert zij aan dat de tenuitvoerlegging van het bestreden vonnis leidt tot een noodsituatie, omdat de tenuitvoerlegging van het vonnis voor de vrouw onomkeerbare gevolgen heeft als de woning wordt verkocht. De vrouw meent dat in een belangenafweging tenminste de uitkomst in hoger beroep moet en kan worden afgewacht. De vrouw verwijst ter toelichting op haar schorsingsverzoek naar hetgeen zij stelt bij haar grieven in de hoofdzaak.

10. De man voert verweer. Hij stelt dat zijn belang daarin is gelegen dat hij financieel onafhankelijk wenst te worden van de vrouw opdat hij zijn eigen leven op kan bouwen. De verkoop van de woning aan een derde wordt thans ernstig gefrustreerd door de vrouw en zolang de man met de vrouw hoofdelijk aansprakelijk is jegens de hypotheekhouder zal hij geen vervangende woning kunnen kopen. De man heeft een nieuwe partner met wie hij in maart 2018 een kind heeft gekregen. De nieuwe partner en het kind verblijven thans noodgedwongen in [volgt naam] tot het tijdstip dat de man over geschikte vervangende woonruimte beschikt. De weigerachtige houding van de vrouw heeft dan ook een ernstige inbreuk op de persoonlijkheidsrechten (recht op vrijheid/onafhankelijkheid) van de man, nu zijn gezinsleven hierdoor ernstig wordt geschaad en beperkt. Bovendien is de woning met ingang van september 2017 overgegaan van box I naar box III, hetgeen voor hem geen optimale fiscale situatie is.

11. Het hof overweegt als volgt. Bij de beoordeling van een incidentele vordering tot schorsing van de tenuitvoerlegging van een uitvoerbaar bij voorraad verklaard vonnis op de voet van artikel 351 Rv geldt in het licht van de rechtspraak van de Hoge Raad (HR 30 mei 2008, ECLI:NL:HR:2008:BC5012 en HR 20 maart 2015, ECLI:NL:HR:2015:688) het volgende:

12. Nu de rechter in eerste aanleg geen gemotiveerde beslissing heeft gegeven over de uitvoerbaarverklaring bij voorraad, dient het hof te oordelen met inachtneming van het in de vorige rechtsoverweging onder (I)-(III) vermelde. Het hof oordeelt als volgt.

13. Op de voet van artikel 25 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv), vult het hof de rechtsgrond aan in die zin dat naar het oordeel van het hof in deze sprake is van een juridische misslag waarop het bestreden vonnis rust. Het hof oordeelt daartoe als volgt.

14. Gesteld noch gebleken is dat de woning tussen partijen is verdeeld dan wel dat de wijze van verdeling van de woning is vastgesteld. Het verkopen van een goed als door de voorzieningenrechter bepaald en welk goed partijen in mede-eigendom toebehoort, is de facto een wijze van verdelen als bedoeld in artikel 3:185 BW. De beslissing van de voorzieningenrechter om de vrouw te veroordelen haar onvoorwaardelijke en onherroepelijke medewerking te verlenen teneinde de woning zo spoedig mogelijk te verkopen (en dus te leveren aan een derde), is een verdelingshandeling. Gezien het kader van een kortgedingprocedure, zijnde het treffen van een ordemaatregel, leent deze procedure zich er in beginsel niet voor dat de voorzieningenrechter een wijze van verdeling gelast in het kader van artikel 3:185 BW. Het is naar het oordeel van het hof echter niet aan de voorzieningenrechter om in het kader van een ordemaatregel een definitief einde aan de verdeling te maken. De geëigende weg hiertoe is die van een bodemprocedure.

15. Nu sprake is van een juridische misslag, wijst het hof het verzoek van de vrouw tot schorsing van de uitvoerbaarverklaring bij voorraad toe.

16. Derhalve wordt als volgt beslist.

Beslissing