Rechtbank Noord-Holland 14-11-2018, ECLI:NL:RBNHO:2018:9868

Het verloop van de procedure blijkt uit:

• de dagvaarding van 31 juli 2018, met producties;

• de incidentele conclusie houdende exceptie van onbevoegdheid;

• de conclusie van antwoord in het incident houdende exceptie van onbevoegdheid, met producties.

Ten slotte is vonnis bepaald in het incident.

Partijen hebben met elkaar een affectieve relatie gehad en samengewoond. Zij hebben op 6 oktober 1997 ten overstaan van een notaris een samenlevingsovereenkomst gesloten. In deze samenlevingsovereenkomst is onder meer bepaald:

Partijen hebben hun relatie per 28 november 2012 beëindigd. Op die datum is een notariële akte van Verdeling na beëindiging samenleving opgemaakt. In deze akte is onder meer bepaald:

1. de tot de inboedel behorende zaken als bedoeld in artikel 3:5 van het Burgerlijk Wetboek, waarvan blijkt uit een aan deze akte te hechten inboedellijst;

(…)

3. de vervoermiddelen, waaronder begrepen de fietsen, auto(‘s), caravan, boot en dergelijke zaken;

(…)”

De vordering van [naam 1] in de hoofdzaak ziet op de verdeling van de in de dagvaarding genoemde, volgens haar tot de gemeenschap behorende, voertuigen.

[naam 2] vordert dat de rechtbank [naam 1] niet-ontvankelijk verklaart in haar vorderingen, met veroordeling van [naam 1] in de proceskosten. [naam 2] legt daaraan ten grondslag dat de rechtbank op grond van artikel 11 van de samenlevingsovereenkomst niet bevoegd is van de vorderingen kennis te nemen. Uit die bepaling volgt dat alle geschillen die tussen partijen mochten opkomen betreffende de uitleg van de bepalingen van de samenlevingsovereenkomst, zullen worden voorgelegd aan een onpartijdig persoon. Ingevolge de laatste zin van artikel 11 wordt het oordeel van deze onpartijdige persoon beschouwd als een bindend advies. Nu onderhavig geschil voortvloeit uit de samenlevingsovereenkomst, is de rechtbank onbevoegd om hiervan kennis te nemen, aldus [naam 2] .

[naam 1] voert verweer. Zij betwist dat het onderhavige geschil betrekking heeft op de uitleg van de bepalingen van de samenlevingsovereenkomst. Het geschil ziet niet op de vermogensrechtelijke gevolgen van de samenleving, waarvoor de samenlevingsovereenkomst is aangegaan, maar op de vermogensrechtelijke gevolgen van de beëindiging van de samenleving, meer in het bijzonder de daaruit voortvloeiende verplichting tot het verdelen van nog niet verdeelde voertuigen. Deze gevolgen hebben partijen geregeld in de akte van Verdeling na beëindiging samenleving van 28 november 2012. [naam 2] heeft betwist dat deze voertuigen tot de gemeenschap van partijen hebben behoord. Uit niets blijkt dat aan de zijde van [naam 2] enige twijfel bestaat over de uitleg van de bepalingen van de samenlevingsovereenkomst of de akte van Verdeling na beëindiging samenleving, aldus [naam 1] .

Artikel 11 gaat over de uitleg van de bepalingen van de samenlevingsovereen-komst. In het onderhavige geschil gaat het niet – in ieder geval niet rechtstreeks – om de uitleg van de overeenkomst. Het geschil gaat over de omvang van de gemeenschap en de verdeling ervan. Op zijn minst hebben partijen hierdoor niet ondubbelzinnig afstand gedaan van hun recht op toegang tot de rechter. De rechtbank is dan ook bevoegd om van het geschil in de hoofdzaak kennis te nemen.

Het voorgaande leidt ertoe dat de incidentele vordering zal worden afgewezen.

Gelet op de relatie tussen partijen zullen de proceskosten tussen hen worden gecompenseerd in die zin dat iedere partij de eigen kosten draagt.

wijst de vordering af,

bepaalt dat elk van partijen de eigen proceskosten draagt.

bepaalt dat de zaak weer op de rol zal komen van 2 januari 2019 voor conclusie van antwoord aan de zijde van [naam 2] .