Rechtbank Rotterdam 19-12-2017, ECLI:NL:RBROT:2017:10931

De man verzoekt de echtscheiding tussen partijen uit te spreken. Hij stelt dat het huwelijk duurzaam is ontwricht.

De vrouw betwist de gestelde duurzame ontwrichting niet.

Door de man is geen ouderschapsplan overeenkomstig artikel 815, lid twee Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (hierna: Rv) overgelegd. Omdat de man voldoende heeft gemotiveerd dat het op dit moment redelijkerwijs niet mogelijk is een door beide partijen akkoord bevonden ouderschapsplan over te leggen, zal de rechtbank de man ontvangen in zijn verzoek tot echtscheiding.

Het verzoek tot echtscheiding wordt, als niet weersproken en op de wet gegrond, toegewezen.

Partijen hebben beiden verzocht te bepalen dat de hoofdverblijfplaats van de minderjarigen bij de vrouw zal zijn.

De rechtbank beslist conform de verzoeken, omdat deze verzoeken niet zijn weersproken en op de wet zijn gegrond. Niet is gebleken dat het belang van de minderjarigen zich hiertegen verzet.

De man verzoekt een regeling van de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken (hierna: zorgregeling) vast te stellen, inhoudende dat de kinderen één week per veertien dagen bij de man verblijven van woensdagmiddag na school tot en met de woensdagochtend die daarop volgt.

De vrouw voert gemotiveerd verweer. Zij verzoekt een zorgregeling vast te stellen, inhoudende dat de kinderen één weekend per veertien dagen van vrijdag na school tot maandag voor school bij de man verblijven.

Gebleken is dat de kinderen sinds het vertrek van de man uit de echtelijke woning (medio 2015) éénmaal per veertien dagen van vrijdag na school tot maandag voor school bij de man verblijven. De man betwist niet dat de kinderen hem, buiten voornoemde weekendregeling, ook regelmatig op andere dagen bezoeken. Deze zorgregeling loopt dus al geruime tijd en uit het kindgesprek met [naam minderjarige 2] en de brief van [naam minderjarige 1] is gebleken dat hiermee rust en regelmaat voor de kinderen is ontstaan. De rechtbank zal daarom bepalen dat de huidige zorgregeling in het belang van de kinderen voortgezet dient te worden. Daar komt bij dat niet is gebleken dat de communicatie tussen partijen zodanig goed verloopt dat er een basis bestaat om een co-ouderschapsregeling te bepalen. Dit houdt in dat de door de vrouw verzochte zorgregeling wordt toegewezen en het verzoek van de man ten aanzien van de co-ouderschapsregeling wordt afgewezen.

De man heeft zijn verzoek ten aanzien van de zorgregeling gedurende de vakanties en feestdagen ingetrokken. De vrouw heeft verzocht te bepalen dat de man en de kinderen in onderling overleg afspraken maken over de vakanties en feestdagen. Partijen zijn het erover eens dat de man en [naam minderjarige 1] , gelet op haar leeftijd, samen afspraken maken over de verdeling van de vakanties en feestdagen. Ten aanzien van [naam minderjarige 2] zullen partijen in onderling overleg afspraken maken over de verdeling van de vakanties en feestdagen. De man heeft ter zitting nogmaals de wens geuit om de kinderen tijdens de feestdagen één week bij zich te hebben. De vrouw zal de kinderen hier niet van weerhouden.

1. De kosten der gemeenschappelijke, casu quo gezamenlijke huishouding komen geheel ten laste van het gezamenlijk inkomen der echtgenoten en voorzover dit ontoereikend is om in gemelde kosten te voorzien, zijn de echtgenoten verplicht voor het ontbrekende naar evenredigheid van hun zuivere vermogens daartoe bij te dragen; onder de kosten van de gemeenschappelijke huishouding zijn te verstaan de kosten der huishouding indien de echtgenoten tezamen wonen; onder de kosten van de gezamenlijke huishouding zijn te verstaan, de gezamenlijke kosten der huishouding der beide echtgenoten, indien zij hetzij tijdelijk, hetzij blijvend van elkander verwijderd leven.

2. Voor zover het gezamenlijk inkomen echter onverteerd is gebleven voor de voorziening in gemelde kosten, komt dit onverteerd geblevene aan ieder der echtgenoten voor de helft toe en wel in vrije mede-eigendom, zodat verdeling daarvan te allen tijde na gezamenlijk overleg kan plaatsvinden; indien zodanige verdeling van het onverteerd geblevene heeft plaatsgevonden, kan daarop terzake van nagekomen baten en schulden niet worden teruggegrepen, zodat verrekening daarvan slechts in de toekomst ten laste van het gezamenlijk inkomen kan plaats vinden.

3. Winsten in de vorm van een zelfstandig uitgeoefend bedrijf, in de vorm van een maat- of vennootschap, of in de vorm van een vrij beroep verkregen, worden echter eerst tot het begrip “onverteerde inkomsten” gerangschikt, zodra deze winsten aan zodanig bedrijfs- of beroepsvermogen zijn onttrokken en in de privésfeer zijn gebracht.

4. Onder de in lid 1 van dit artikel bedoelde kosten zullen mede zijn begrepen de belastingen, welke ten laste van het inkomen plegen te worden gebracht en die niet het karakter van kapitaalsheffingen hebben of betrekking hebben op een bepaalde zaak van een der echtgenoten, de premiën van door een of beide echtgenoten afgesloten normale spaar- en studieverzekering voor de kinderen of verschuldigd voor normale levens- of lijfrenteverzekeringen voor oudedagsvoorziening van de echtgenoten of voor verzorging van de weduwe.

5. Tot de inkomsten zullen niet worden gerekend te behoren prijzen verkregen tengevolge van spel of weddenschappen en premiën, gevallen op loten of obligaties, welke bij de uitloting teniet zijn gegaan of afgelost, claims en bonussen van aandelen, wat deze laatste betreft echter alleen voorzover deze niet gepaard zijn gegaan aan toevoeging van een gelijk bedrag uit de winst aan de reserve, welke voor de uitkering der bonussen is aangesproken.

1. Indien aan de echtgenoten staande huwelijk zaken, andere dan bedoeld in artikel 2 opkomen, kan elk van de beide echtgenoten of hun erfgenamen door elk middel bewijzen dat die zaken hem in eigendom toebehoren.

2. De vorenbedoelde zaken, waarop noch de man, noch de vrouw eigendomsrecht kan bewijzen, zullen geacht worden aan ieder van hen voor de helft toe te behoren, met name zal de opleg van onverteerde inkomsten, zowel die uit arbeid als uit vermogen, onverschillig van wiens zijde afkomstig, zomede hetgeen door wederbelegging daarvoor in de plaats treedt, in alle gevallen aan ieder der echtgenoten voor de helft toebehoren, en wel in vrije mede-eigendom.

“

De man verzoekt de verdeling van de tussen partijen bestaande eenvoudige gemeenschappen vast te stellen, alsmede het bedrag vast te stellen dat partijen op grond van de tussen hen bestaande huwelijkse voorwaarden met elkaar dienen te verrekenen, met veroordeling van partijen tot verrichting van leveringshandelingen en tot het doen van de betalingen die uit die verdeling en verrekening voortkomen.

De vrouw verzoekt de eenvoudige gemeenschappen tussen partijen te verdelen en de huwelijkse voorwaarden af te wikkelen, met veroordeling van partijen tot verrichting van leveringshandelingen en tot het doen van betalingen die uit de verdeling en verrekening voortkomen.

Partijen zijn buiten iedere gemeenschap van goederen gehuwd. Zij zijn het erover eens dat de volgende eenvoudige gemeenschappen tussen hen bestaan:

1. de echtelijke woning aan de [adres 1] te Sliedrecht en de daaraan gekoppelde hypothecaire geldlening bij de Deutsche bank met het kenmerk [kenmerk] ;

2. de inboedelgoederen van de echtelijke woning;

3. het saldo op de en/of bankrekening van partijen met rekeningnummer [bankrekeningnummer 1] .

a. De echtelijke woning aan de [adres 1] te Sliedrecht en de daaraan gekoppelde hypothecaire geldlening bij de Deutsche bank met het kenmerk [kenmerk]

De vrouw wenst de echtelijke woning in beginsel toebedeeld te krijgen en de daarop rustende hypothecaire geldlening op haar naam voort te zetten. Partijen verschillen echter van mening over de waarde waartegen de echtelijke woning aan de vrouw toebedeeld dient te worden. Zij zijn het erover eens dat een makelaar de waarde van de echtelijke woning dient te bepalen. De waarde op het moment van taxatie is bepalend.

Ter zitting zijn partijen overeengekomen dat de vrouw binnen twee weken na de zittingsdatum drie makelaars zal selecteren en deze selectie aan de man zal doen toekomen, waarna de man binnen één week uit die selectie een makelaar zal kiezen. Daarna zullen partijen binnen twee weken de door de makelaar geleverde formulieren ten behoeve van de opdracht tot taxatie invullen en ondertekenen. Beide partijen zullen in de echtelijke woning aanwezig zijn op het moment dat de makelaar de echtelijke woning zal bezichtigen om tot een taxatiewaarde te kunnen komen. De taxatiekosten zullen door partijen bij helfte gedragen worden.

Partijen dienen vóór1 februari 2018 het taxatierapport aan de rechtbank over te leggen. Tevens dient de vrouw zich voor deze datum uit te laten over de vraag of zij de echtelijke woning voor de getaxeerde waarde toebedeeld wenst te krijgen. Tijdens de voortgezette mondelinge behandeling op 13 maart 2018 zal dit bestanddeel en de daarbij behorende verzoeken van de man verder besproken worden.

Partijen hebben overeenstemming bereikt over de verdeelsleutel ten aanzien van de waarde van de echtelijke woning bij toedeling aan de vrouw dan wel verkoop en levering aan een derde. De man heeft recht op een vergoeding van 50% van de taxatiewaarde of verkoopprijs van de woning, aangezien hij privégelden in de woning heeft geïnvesteerd. De andere 50% van de taxatiewaarde of verkoopprijs van de woning wordt na aftrek van de schuld ten aanzien van de hypothecaire geldlening van € 389.768,-, bij helfte gedeeld.

Partijen zijn overeengekomen dat de inboedelgoederen in onderling overleg verdeeld zullen worden, waarbij ieder van partijen goederen toebedeeld krijgt van een nagenoeg gelijke waarde. Hierdoor dient geen nadere verrekening plaats te vinden.

Partijen zijn het erover eens dat het saldo van deze bankrekening op 5 december 2016 van € 608,- bij helfte gedeeld dient te worden. De vrouw wenst de bankrekening uitsluitend op haar naam voort te zetten. De man gaat hiermee akkoord.

Omdat er nog geen definitieve beslissing over de echtelijke woning kan worden genomen, zal de beslissing ten aanzien van de verdeling van de eenvoudige gemeenschappen worden aanhouden.

De huwelijkse voorwaarden houden – kort gezegd – uitsluiting van iedere gemeenschap met een verrekenbeding ten aanzien van de overgespaarde inkomsten in. Tussen partijen is niet in geschil dat tijdens het huwelijk niet aan de verrekenplicht op grond van de huwelijkse voorwaarden is voldaan.

Partijen gaan uit van 6 december 2016 als peildatum. De samenstelling en de omvang van het te verrekenen vermogen dient te worden bepaald aan de hand van artikel 1:141 BW juncto artikel 1:142 lid 1 sub b BW. Op grond van deze artikelen is de peildatum de datum van indiening van het verzoekschrift tot echtscheiding, te weten 5 december 2016. De rechtbank zal, anders dan partijen, uitgaan van die laatste datum.

De volgende vermogensbestanddelen behoren op de peildatum tot het vermogen van (één van) partijen.

De woning is eigendom van de man. Op grond van artikel 1:141 lid 3 BW dient de waarde van de woning in beginsel in de verrekening betrokken te worden. De man stelt echter dat de bouw van de woning is gefinancierd met zijn privévermogen. De vrouw voert verweer. De vrouw stelt dat ten tijde van het huwelijk een grondige verbouwing aan de woning heeft plaatsgevonden die is gefinancierd met overgespaarde inkomsten. De man betwist dit.

Wanneer de verbouwing van een woning is betaald met geld dat tot het te verrekenen vermogen behoort, dan vormt dit geïnvesteerde geldbedrag de teller. De noemer dient de totale investering te zijn, te weten de waarde van de woning vóór de verbouwing vermeerderd met het ten aanzien van de verbouwing geïnvesteerde geldbedrag uit te verrekenen inkomsten. De daaruit voortkomende som dient vermenigvuldigd te worden met de waarde van de woning op de peildatum.

Uit het voorgaande volgt dat in het geval vast komt te staan dat de verbouwing van de woning is gefinancierd met overgespaard inkomen (en tot welk bedrag), zowel de huidige waarde van de woning als de waarde van de woning voor de verbouwing vastgesteld dient te worden. Hiertoe zal een taxatie door een makelaar nodig zijn.

De rechtbank geeft partijen in overweging om, evenals zij bij de echtelijke woning hebben gedaan, te trachten voorafgaand aan de zitting van 13 maart 2018 overeenstemming te bereiken over de verdeelsleutel ten aanzien van deze woning, zodat bewijsopdrachten en een taxatie van de woning op een peildatum in het verleden, kan worden vermeden.

De inboedelgoederen zijn eigendom van de man. Op grond van artikel 1:141 lid 3 BW dient de waarde van de goederen in de verrekening betrokken te worden. Uit de brief van de vrouw gedateerd 15 september 2017 is gebleken dat de vrouw het standpunt heeft verlaten dat de inboedelgoederen getaxeerd dienen te worden. De rechtbank gaat uit van de door de man gestelde, en door de vrouw niet weersproken, waarde van € 1.000,-. In de vermogensopstelling van het te verrekenen vermogen, zal aan de zijde van de man rekening worden gehouden met dit bedrag.

De percelen grond zijn eigendom van de man. Op grond van artikel 1:141 lid 3 BW dient de waarde van de percelen in de verrekening betrokken te worden. Partijen hebben de waarde gesteld op € 20.000,-. In de vermogensopstelling van het te verrekenen vermogen, zal aan de zijde van de man rekening worden gehouden met dit bedrag.

De loods en de twee woningen zijn eigendom van de man. Op grond van artikel 1:141 lid 3 BW dient de waarde van de loods en de twee woningen in de verrekening betrokken te worden. Partijen verschillen van mening over de waarde waartegen deze onroerende goederen in de verrekening betrokken dienen te worden. Zij zijn het erover eens dat een makelaar de waarde van de loods en de twee woning dient te bepalen. De waarde op het moment van taxatie is bepalend.

Ter zitting zijn partijen overeengekomen dat de vrouw binnen twee weken na de zittingsdatum drie makelaars zal selecteren en deze selectie aan de man zal doen toekomen, waarna de man binnen één week uit die selectie een makelaar zal kiezen. Daarna zullen partijen binnen twee weken de door de makelaar geleverde formulieren ten behoeve van de opdracht tot taxatie invullen en ondertekenen. Beide partijen zullen aanwezig zijn op het moment dat de makelaar de loods en de twee woningen zal bezichtigen om tot een taxatiewaarde te kunnen komen. De taxatiekosten zullen door partijen bij helfte gedragen worden.

Partijen dienen vóór 1 februari 2018 het taxatierapport aan de rechtbank over te leggen. Tijdens de voortgezette mondelinge behandeling op 13 maart 2018 zal dit bestanddeel verder besproken worden.

De woning is eigendom van de man. Op grond van artikel 1:141 lid 3 BW dient de waarde van de woning in de verrekening betrokken te worden. Partijen hebben de waarde gesteld op € 170.000,-. In de vermogensopstelling van het te verrekenen vermogen, zal aan de zijde van de man rekening worden gehouden met dit bedrag.

Partijen zijn het erover eens dat het saldo op de peildatum € 1.041,51 bedroeg en op grond van artikel 1:141 lid 3 BW tot het te verrekenen vermogen behoort. In de vermogensopstelling zal aan de zijde van de man rekening worden gehouden met dit bedrag.

Partijen zijn het erover eens dat het saldo op de peildatum € 10.037,22 bedroeg en op grond van artikel 1:141 lid 3 BW tot het te verrekenen vermogen behoort. In de vermogensopstelling zal aan de zijde van de man rekening worden gehouden met dit bedrag.

Partijen zijn het erover eens dat het saldo op de peildatum € 121.750,- bedroeg en op grond van artikel 1:141 lid 3 BW tot het te verrekenen vermogen behoort. In de vermogensopstelling zal aan de zijde van de man rekening worden gehouden met dit bedrag.

Gezien het bewijsvermoeden van artikel 1:141 lid 3 BW dienen de saldi op de peildatum in beginsel te worden aangemerkt als te verrekenen vermogen. De vrouw stelt echter dat de saldi op deze rekeningen niet in de verrekening dienen te worden betrokken, aangezien de saldi op de peildatum zijn gevoed uit haar privévermogen. De man voert verweer.

Nog daargelaten of de vrouw een bedrag van € 270.300,- heeft ontvangen uit de aandelentransactie van [naam bedrijf 1] en of zij dit bedrag op deze bankrekeningen heeft gestort, heeft de vrouw niet aangetoond dat op de betreffende rekeningen enkel bijschrijvingen hebben plaatsgevonden uit niet te verrekenen vermogen (haar privévermogen) en dat het saldo op de peildatum slechts daaruit is opgebouwd. De vrouw heeft ter zitting ook te kennen gegeven dat zij dit niet met bankafschriften kan bewijzen, omdat deze niet meer in haar bezit zijn. De vrouw heeft daarom geen bewijsaanbod gedaan. Dit komt voor rekening en risico van de vrouw. De vrouw heeft het bewijsvermoeden niet weerlegd. De saldi dienen op de peildatum in de verrekening betrokken te worden.

Uit het door de vrouw bij brief van 15 september 2017 overgelegde afschrift is onweersproken gebleken dat het saldo van de effectenrekening op de peildatum € 15.502,76 bedroeg. Partijen zijn het erover eens dat het saldo van de beleggingsrekening op de peildatum € 3.737,46 bedroeg. In de vermogensopstelling zal aan de zijde van de vrouw rekening worden gehouden met voornoemde saldi.

Gezien het bewijsvermoeden van artikel 1:141 lid 3 BW dient het volledige saldo te worden aangemerkt als te verrekenen vermogen. De man stelt echter dat het saldo op de peildatum gedeeltelijk in de verrekening dient te worden betrokken. Het saldo op de peildatum dient verminderd te worden met een bedrag van € 226.890,-, omdat de man dit bedrag in 1991 van zijn vader heeft geërfd en op deze bankrekening heeft gestort. De vrouw voert verweer.

Nog daargelaten of de man een bedrag van fl. 500.000,- / € 226.890,- van zijn vader heeft geërfd en dit geldbedrag op de bankrekening bij de Mora Banc heeft gestort, heeft de man niet aangetoond dat op de betreffende rekening enkel bijschrijvingen hebben plaatsgevonden uit niet te verrekenen vermogen (zijn privévermogen) en dat het saldo op de peildatum uitsluitend daaruit is gevormd. Vaststaat dat partijen tijdens het huwelijk ook overgespaarde inkomsten op deze rekening hebben gestort. Hierdoor is het eventuele privévermogen van de man vermengd geraakt met gelden die als overgespaarde inkomsten moeten worden aangemerkt. Het eventuele privévermogen van de man is hierdoor niet meer te herleiden. Dit komt voor rekening en risico van de man. De man heeft het bewijsvermoeden niet weerlegd. Het saldo op de peildatum dient in de verrekening betrokken te worden.

Gezien bovenstaande dient het totaal aanwezige saldo op de peildatum in de verrekening betrokken te worden. Partijen verschillen echter van mening over de hoogte van het saldo op de peildatum. De man stelt dat, anders dan uit de door hem overgelegde stukken blijkt (namelijk € 474.073,18) , het totaal saldo op de peildatum € 346.104,86 bedroeg. Dit komt omdat een van de fondsen met de naam [naam fonds] is afgewaardeerd tot nihil. De vrouw voert verweer.

De rechtbank is van oordeel dat uit de door de man overgelegde stukken niet blijkt dat het fonds met de naam [naam fonds] is afgewaardeerd tot nihil vanwege het faillissement dat in 2013 heeft plaatsgevonden van de [naam bedrijf 2] in Iowa. Uit het overgelegde bankoverzicht blijkt dat het saldo op de peildatum ten aanzien van het fonds met de naam [naam fonds] op 31 december 2015 € 127.968,32 bedroeg. Deze datum is gelegen na het door de man gestelde faillissement in het jaar 2013. Omdat uit de stellingen van de man blijkt dat hem pas recent is gebleken dat bedoeld fonds is afgewaardeerd tot nihil, zal hij tot 1 februari 2018 alsnog in de gelegenheid worden gesteld om nader te onderbouwen dat dit fonds op 5 december 2016 op nihil moet worden gewaardeerd. De vrouw wordt vervolgens vier weken in de gelegenheid gesteld hierop te reageren. Tijdens de voortgezette mondelinge behandeling op 13 maart 2018 zal dit bestanddeel verder besproken worden.

Partijen zijn het erover eens dat de saldi op de bankrekeningen met de nummers [bankrekeningnummer 5] , [bankrekeningnummer 6] , [bankrekeningnummer 7] , [bankrekeningnummer 8] , [bankrekeningnummer 1] , [bankrekeningnummer 5] , [bankrekeningnummer 6] , [bankrekeningnummer 7] en [bankrekeningnummer 8] buiten de verrekening dienen te blijven, omdat deze rekeningen op naam van de kinderen van partijen staan.

Partijen zijn het erover eens dat het saldo op de peildatum € 50,47 bedroeg en op grond van artikel 1:141 lid 3 BW tot het te verrekenen vermogen behoort. In de vermogensopstelling zal aan de zijde van de vrouw rekening worden gehouden met dit bedrag.

Onweersproken is dat uit het bankafschrift, overgelegd bij brief van de vrouw van 19 september 2017, blijkt dat deze bankrekening ten name van de vrouw is gesteld en dat het saldo op de peildatum € 30,21 bedroeg. In de vermogensopstelling zal aan de zijde van de vrouw rekening worden gehouden met dit bedrag.

De man stelt dat het saldo op de peildatum € 0,- bedroeg. De vrouw heeft de man ter zitting verzocht om opheldering te geven over wat er met het saldo op deze rekening is gebeurd. De man is hiertoe in de gelegenheid gesteld. Uit de bankafschriften, overgelegd bij brief van de man van 15 september 2017, is onweersproken gebleken dat de bankrekening in 2013 is opgeheven en dat het saldo van € 208.647,48 is overgeboekt (naar de bankrekeningen van de kinderen van partijen, naar de gezamenlijke bankrekening van partijen en naar de bankrekeningen van de man) waardoor het saldo op de peildatum € 0,- was. In de vermogensopstelling zal daarom geen rekening worden gehouden met enig saldo ten aanzien van deze bankrekening.

De reclamezuil is eigendom van de man. Op grond van artikel 1:141 lid 3 BW dient de waarde van de reclamezuil in beginsel in de verrekening betrokken te worden. De man stelt echter dat de reclamezuil deels is gefinancierd met zijn privévermogen. Een bedrag van € 102.000,- is in het jaar 2013 overgeboekt door de vennootschap van de man naar de op zijn naam gestelde bankrekening met de eindcijfers 761 ten titel van dividend. Volgens de man is dividend pas inkomen (en kan het overgespaard inkomen worden) als het naar de privésfeer is gehaald om als inkomen te dienen. Dat is in dat geval niet gebeurd, omdat het dividend direct is aangewend voor de aankoop van de reclamezuil. Daarnaast stelt de man dat hij een bedrag van € 77.019,- afkomstig uit de erfenis van zijn moeder heeft geïnvesteerd in de reclamezuil. De vrouw voert verweer. Voorts stelt de vrouw dat de reclamezuil deels is gefinancierd met haar privévermogen. De man betwist dit.

Ten aanzien van de eenmalige dividenduitkering van € 102.000,- wordt als volgt geoordeeld. Op grond van artikel 3 lid 3 van de huwelijkse voorwaarden betekent het uitkeren van dividend dat er gelden aan het bedrijfsvermogen worden onttrokken en in de privésfeer worden gebracht. Er wordt in artikel 3 lid 3 van de huwelijkse voorwaarden niet expliciet over dividend gesproken, omdat dit artikel ook ziet op andere bedrijfsvormen dan een besloten vennootschap, bijvoorbeeld een eenmanszaak. De rechtbank ziet onvoldoende aanknopingspunten voor de uitleg van de man. Vaststaat derhalve dat het bedrag van € 102.000,- niet afkomstig is uit het privévermogen, maar uit overgespaard inkomen.

Tussen partijen is niet in geschil dat de man uit de nalatenschap van zijn moeder een bedrag van € 77.019,- heeft ontvangen, echter niet is komen vast te staan dat voornoemd erfdeel is aangewend voor de aankoop van de reclamezuil. Uit de overgelegde stukken is gebleken dat de man op 8 januari 2013 een bedrag van € 77.193,- heeft overgeboekt van de bankrekening met de eindcijfers 103 naar de bankrekening met de eindcijfers 761. Van de bankrekening met de eindcijfers 761 is vervolgens een geldbedrag op de derdenrekening van de notaris gestort ter financiering van de reclamezuil. Naar het oordeel van de rechtbank heeft de man hiermee zijn stelling dat dit bedrag afkomstig is uit de erfenis die hij van zijn moeder heeft ontvangen niet onderbouwd. Vaststaat dat partijen op de rekening met de eindcijfers 103 tijdens het huwelijk ook overgespaarde inkomsten hebben gestort. Hierdoor is de erfenis van de man vermengd geraakt met de gelden die als overgespaarde inkomsten moeten worden aangemerkt. Het privévermogen van de man is hierdoor niet meer te herleiden. Dit komt voor rekening en risico van de man.

Concluderend heeft de man het bewijsvermoeden niet weerlegd dat de reclamezuil volledig is gefinancierd met overgespaard inkomen.

De vrouw verwijst in dit verband naar haar beleggingsrekening met de eindcijfers 822. Hiervoor is reeds geoordeeld dat het geld op deze rekening niet tot het privévermogen van de vrouw behoort. Hierdoor heeft de vrouw evenmin het bewijsvermoeden weerlegd dat de reclamezuil volledig is gefinancierd met overgespaard inkomen.

Omdat de rechtbank van oordeel is dat partijen geen privégelden in de reclamezuil hebben geïnvesteerd, behoeft de vraag over de aankoopprijs van de reclamezuil geen nadere bespreking. De waarde van de reclamezuil in het economische verkeer dient in de verrekening betrokken te worden.

Ter zitting zijn partijen overeengekomen dat de vrouw binnen twee weken na de zittingsdatum drie taxateurs zal selecteren en deze selectie aan de man doen toekomen, waarna de man binnen één week uit die selectie een taxateur zal kiezen. Daarna zullen partijen binnen twee weken de door de taxateur geleverde formulieren ten behoeve van de opdracht tot taxatie invullen en ondertekenen. De taxatiekosten zullen door partijen bij helfte gedragen worden. De taxateur dient per datum taxatie de waarde van de reclamezuil in het economisch verkeer te bepalen. De man heeft toegezegd dat de taxateur alle stukken ten aanzien van de reclamezuil zal verstrekken die hij of zij nodig heeft voor het uitvoeren van de taxatie.

Partijen dienen vóór 1 februari 2018 het taxatierapport aan de rechtbank over te leggen. Tijdens de voortgezette mondelinge behandeling zal dit bestanddeel verder besproken worden.

De vrouw heeft een vordering op haar vader van € 100.000,-. Op grond van artikel 1:141 lid 3 BW dient deze vordering in beginsel in de verrekening betrokken te worden. De vrouw stelt echter dat de vordering op haar vader niet tot het te verrekenen vermogen behoort, aangezien de verstrekte gelden afkomstig zijn van de beleggingsrekening bij de Rabobank met het nummer [nummer beleggingsrekening] . Deze beleggingsrekening is niet gevoed uit overgespaard inkomen van partijen maar uit privévermogen van de vrouw. De man voert verweer.

Hiervoor is reeds geoordeeld dat het geld op de bankrekening van de vrouw met de eindcijfers 822 niet tot het privévermogen van de vrouw behoort. De vrouw heeft het bewijsvermoeden niet weerlegd. In de vermogensopstelling zal aan de zijde van de vrouw rekening worden gehouden met de vordering van € 100.000,- die de vrouw op haar vader heeft.

De man is verzekeringsnemer ten aanzien van deze beleggingspolis. Op grond van artikel 1:141 lid 3 BW dient de waarde van de polis in de verrekening betrokken te worden. Partijen zijn het erover eens dat de afkoopwaarde per de datum van het indienen van het verzoekschrift in de verrekening betrokken dient te worden. Uit de door de man overgelegde stukken is onweersproken gebleken dat de afkoopwaarde per de datum van het indienen van het verzoekschrift € 152.490,- bedroeg. In de vermogensopstelling zal aan de zijde van de man rekening worden gehouden met dit bedrag.

10. De automobielen

a. De Mercedes GL 350

Deze auto is eigendom van de man. Op grond van artikel 1:141 lid 3 BW dient de waarde van de auto in de verrekening betrokken te worden. Partijen hebben de onderhandse verkoopwaarde gesteld op € 45.300,-. In de vermogensopstelling zal aan de zijde van de man rekening worden gehouden met dit bedrag.

Deze auto is eigendom van de man. Op grond van artikel 1:141 lid 3 BW dient de waarde van de auto in beginsel in de verrekening betrokken te worden. Partijen zijn het er echter over eens dat de aankoop hiervan slechts gedeeltelijk is gefinancierd met overgespaard inkomen waardoor de verkoopwaarde voor 48,38% in de verrekening betrokken dient te worden. Partijen hebben de verkoopwaarde gesteld op € 21.200,-. In de vermogensopstelling zal aan de zijde van de man rekening worden gehouden met een bedrag van € 10.257,-.

De auto’s zijn eigendom van de man. Op grond van artikel 1:141 lid 3 BW dient de waarde van de oldtimers in beginsel in de verrekening betrokken te worden. De man stelt echter dat hij de oldtimers heeft geërfd van zijn vader, waardoor de waarde van de oldtimers buiten de verrekening dient te worden gehouden. De vrouw voert verweer.

Naar het oordeel van de rechtbank heeft de man door middel van de overgelegde foto’s, de kentekenbewijzen en de verklaring van de broer van zijn vader het bewijsvermoeden weerlegd dat de oldtimers behoren tot het te verrekenen vermogen, aangezien hij zijn stelling dat hij deze heeft geërfd van zijn vader voldoende heeft onderbouwd. Dat de oldtimers niet voorkomen op de aangifte van het recht van successie van de vader van de man doet hier niet aan af. De waarde van de oldtimers dient in beginsel buiten de verrekening te worden gehouden.

De vrouw voert echter aan dat de oldtimers tijdens het huwelijk ingrijpend zijn gerestaureerd, hetgeen betaald is met overgespaarde inkomsten. Gelet op de investeringen die gedaan zijn uit overgespaarde inkomsten, behoort een bedrag van € 200.000,- volgens de vrouw tot het te verrekenen vermogen. De man betwist het door de vrouw gestelde en onderbouwt dit met stukken. De vrouw heeft gelet op de gegevens die nodig zijn om het bedrag te berekenen dat eventueel tot het te verrekenen vermogen behoort niet volledig aan haar stelplicht voldaan. De rechtbank stelt haar in de gelegenheid om uiterlijk 1 februari 2018 haar betoog op dit punt nader te onderbouwen. De man wordt vervolgens vier weken in de gelegenheid gesteld om hierop te reageren. Tijdens de voortgezette mondelinge behandeling die plaats zal vinden op 13 maart 2018, zal dit bestanddeel verder besproken worden.

In dit kader is niet alleen van belang het bedrag dat in de oldtimers is geïnvesteerd, maar ter beantwoording van de vraag voor welk deel de oldtimers tot het te verrekenen vermogen moeten worden gerekend, zijn ook van belang de gegevens die nodig zijn om de som toe te passen zoals deze is overwogen ten aanzien van de woning aan de [adres 2] te Sliedrecht. De huidige waarde van de oldtimers dient in dat geval door een taxateur bepaald te worden. Tevens dient in dat geval de waarde van de oldtimers voor de restauratie bepaald te worden.

Partijen zijn het erover eens dat deze auto’s eigendom zijn van de zoon van partijen, genaamd [naam] . Hierdoor dient de waarde van de desbetreffende auto’s buiten de verrekening te worden gehouden.

Deze auto is eigendom van de vrouw. Op grond van artikel 1:141 lid 3 BW dient de waarde van de auto in de verrekening betrokken te worden. Partijen hebben de verkoopwaarde gesteld op € 22.400,-. In de vermogensopstelling zal aan de zijde van de vrouw rekening worden gehouden met dit bedrag.

Deze auto is eigendom van de vrouw. Op grond van artikel 1:141 lid 3 BW dient de waarde van de auto in de verrekening betrokken te worden. Partijen hebben de verkoopwaarde gesteld op € 25.000,-. In de vermogensopstelling zal aan de zijde van de vrouw rekening worden gehouden met dit bedrag.

De scooter is eigendom van de man. Op grond van artikel 1:141 lid 3 BW dient de waarde van de auto in de verrekening betrokken te worden. Partijen hebben de waarde van de scooter gesteld op € 750,-. In de vermogensopstelling zal aan de zijde van de man rekening worden gehouden met dit bedrag.

Op grond van artikel 1:141 lid 3 BW dient de waarde van deze goederen in beginsel in de verrekening betrokken te worden mits de goederen tot het vermogen van één van partijen behoren. Partijen is genoegzaam bekend om welk merk en type goederen het daadwerkelijk gaat. De vrouw stelt en onderbouwt dat deze goederen tot het vermogen van de man behoren. De man betwist dit. Hij voert aan dat de goederen eigendom van zijn vennootschap zijn.

Naar het oordeel van de rechtbank heeft de man onvoldoende gemotiveerd betwist dat deze boot zijn eigendom is. De door de man overgelegde handelsvoorraadlijst van het jaar 2015 van [naam bedrijf 3] vermeldt weliswaar een Quicksilver met het nummer [nummer 1] , maar hieruit volgt niet dat dit de door de vrouw gestelde boot is van het merk Quicksilver, type Activ 675 Sundeck. Het had op de weg van de man, die bestuurder is van de vennootschap, gelegen om meer stukken dan enkel de handelsvoorraad over te leggen waaruit zijn stelling blijkt, mede in het licht van het feit dat op het registratiebewijs de Quiksilver op naam van de man is gesteld. De stelling van de man dat de Quiksilver op zijn naam is gesteld “om problemen bij privégebruik in het weekend te voorkomen” is daartoe onvoldoende. De man had de aankoopfactuur op naam van de vennootschap kunnen overleggen en de banktransactie waaruit de betaling door de vennootschap blijkt. Dit heeft hij echter niet gedaan. De rechtbank is derhalve van oordeel dat de stelling van de vrouw dat de Quiksilver eigendom van de man is, is komen vast te staan. De waarde van de Quicksilver dient in de verrekening betrokken te worden.

Mogelijk kunnen partijen in onderling overleg een waarde overeenkomen ten aanzien van de Quicksilver. Indien dit niet mogelijk is, dient ter bepaling van de waarde van de Quicksilver een taxateur benoemd te worden. De vrouw dient in dat geval vóór 15 januari 2018 drie taxateurs te selecteren en deze selectie aan de man doen toekomen, waarna de man binnen één week uit die selectie een taxateur zal kiezen. Daarna zullen partijen binnen één week de door de taxateur geleverde formulieren ten behoeve van de opdracht tot taxatie invullen en ondertekenen. Beide partijen zullen aanwezig zijn op het moment dat de boot bezichtigd zal worden om tot een taxatiewaarde te kunnen komen. De taxatiekosten zullen door partijen bij helfte gedragen worden. Partijen dienen uiterlijk tien dagen vóór de voortgezette mondelinge behandeling op 13 maart 2018 het taxatierapport aan de rechtbank over te leggen. Tijdens de voortgezette mondelinge behandeling zal dit bestanddeel verder besproken worden.

Uit de door de man overgelegde factuur van 2 juni 2015 is onweersproken gebleken dat de Mal Makma sloep bij Prins Watersport is aangeschaft door de onderneming van de man, genaamd [naam bedrijf 4] . Naar het oordeel van de rechtbank heeft de man hiermee de stelling van de vrouw inhoudende dat de sloep tot het vermogen van de man behoort voldoende gemotiveerd weersproken. De waarde van de Mal Makma sloep dient daarom niet in de verrekening betrokken te worden.

Tussen partijen is niet in geschil dat bij de echtelijke woning een waterscooter lag. Naar het oordeel van de rechtbank heeft de man de stelling van de vrouw inhoudende dat de waterscooter tot het vermogen van de man behoort onvoldoende gemotiveerd weersproken. Op de door de man overgelegde handelsvoorraadlijst van het jaar 2015 van [naam bedrijf 3] staan twee Seadoo waterscooters vermeld met de nummer [nummer 2] en [nummer 3] . Uit deze handelsvoorraadlijst blijkt niet dat het gaat om de waterscooter die bij de echtelijke woning lag. Het had als bestuurder van de vennootschap op de weg van de man gelegen om meer stukken dan enkel de handelsvoorraad over te leggen. De rechtbank is derhalve van oordeel dat de door partijen bedoelde waterscooter eigendom van de man is. De waarde van de waterscooter dient in de verrekening betrokken te worden.

Ter bepaling van de waarde van de waterscooter dient in beginsel een taxateur benoemd te worden. De man heeft echter onweersproken gesteld dat de waterscooter op 22 augustus 2017 (te weten na de peildatum) is gestolen is van het bedrijventerrein van [naam bedrijf 3] gevestigd aan de [adres 5] te Sliedrecht. De man heeft hiertoe een proces-verbaal van aangifte overgelegd. Hierdoor is het niet mogelijk om de waarde van de waterscooter door een taxateur te laten bepalen. Partijen dienen zich vóór 1 februari 2018 uit te laten over de wijze waarop de waarde van de waterscooter op de peildatum bepaald dient te worden. Mogelijk kunnen partijen in onderling overleg een waarde overeengekomen ten aanzien van de waterscooter.

De zaak zal worden aangehouden tot de voortgezette behandeling op 13 maart 2018. Partijen worden voor die tijd in de gelegenheid gesteld om de verzochte stukken in het geding te brengen. Op het moment dat de waarde van alle bestanddelen en de saldi van alle bankrekeningen bekend zijn, zal door de rechtbank een vermogensopstelling van de man en de vrouw gemaakt worden waar het te verrekenen vermogen uit blijkt.

Partijen zijn het erover eens dat er op de peildatum geen schuld was ten aanzien van de credit card. Het verzoek van de man ten aanzien van deze schuld zal daarom bij gebrek aan belang worden afgewezen.

De vrouw stelt dat zij conform artikel 3 van de huwelijkse voorwaarden jarenlang teveel heeft bijgedragen in de kosten van de huishouding, aangezien zij maandelijks de en/of rekening van partijen onevenredig heeft gevoed met haar privévermogen. De man voert verweer.

Gelet op hetgeen eerder is overwogen ten aanzien van het privévermogen van de vrouw bij de vaststelling van het te verrekenen vermogen, is de rechtbank van oordeel dat de vrouw geen privévermogen had. Hierdoor kan zij niet onevenredig veel hebben bijgedragen aan de kosten van de huishouding. De vordering van de vrouw zal worden afgewezen.

De man stelt dat op de rekening-courant van zijn vennootschap zakelijke uitgaven zijn geboekt die een privé karakter hebben, namelijk kosten van de huishouding zoals bedoeld in artikel 3 van de huwelijkse voorwaarden. Hierdoor dient de rekening-courantschuld volgens de man per de datum van het indienen van het echtscheidingsverzoek in de verrekening te worden betrokken. De vrouw voert verweer.

Aangezien schulden nimmer tot het te verrekenen vermogen behoren, omdat het verrekenbeding van overgespaarde inkomsten uitsluitend ziet op positieve vermogensbestanddelen, zal de rechtbank het verzoek van de man lezen in die zin dat hij verzoekt te bepalen dat vrouw voor de helft draagplichtig is voor de rekening-courantschuld van de man aan zijn vennootschap in het licht van de door hem in evenredigheid te veel voldane kosten van de huishouding.

Het verzoek van de man dient te worden onderbouwd met een totaaloverzicht van de kosten van de huishouding, een overzicht van de bijdragen die de beide echtgenoten hierin hebben gedaan hetgeen afgezet dient te worden tegen hun respectievelijke (netto) inkomsten en de vermogens van partijen. Omdat dit overzicht niet is overgelegd, is het verzoek van de man onvoldoende onderbouwd. Aangezien de man niet heeft voldaan aan zijn stelplicht dienaangaande zal het verzoek worden afgewezen.

- informatie over de stand van de pensioenvoorzieningen per 1 april 2017;

- de pensioenberekeningen zowel fiscaal als commercieel per 31 december 2015, per 31 december 2016 en per 1 april 2017, alsmede de man te bevelen informatie te verstrekken of na 1 april 2017 nog pensioen is opgebouwd;

- de pensioenbrieven;

- alle overige relevantie informatie die noodzakelijk is voor berekening van het vereveningsdeel van de vrouw.

De man voert gemotiveerd verweer.

Op grond van artikel 827 lid 1 onder f. Rv kan als nevenvoorziening in de echtscheidingsprocedure een andere voorziening worden verzocht dan opgesomd in de onderdelen a. tot met e. van voornoemd artikel mits deze voorziening voldoende samenhang vertoont met het verzoek tot echtscheiding en niet te verwachten is dat de behandeling daarvan tot onnodige vertraging van het geding zal leiden.

De rechtbank passeert de stelling van de man inhoudende dat er onvoldoende samenhang bestaat tussen (de afstorting dan wel afwikkeling van) het pensioen en de echtscheiding. Door de echtscheiding ontstaat er voor de vrouw een aanspraak op haar aandeel in het door de man opgebouwde pensioen. Hiermee is de samenhang gegeven. De behandeling van het verzoek met betrekking tot het pensioen leidt niet tot onnodige vertraging. Dat de man nog geen keuze (kenbaar) heeft gemaakt ten aanzien van het pensioen in eigen beheer en dat door hem nog geen stukken aan de vrouw zijn verstrekt althans in het geding zijn gebracht, kan wel vertragend werken. Dit komt echter voor rekening en risico van de man en kan de vrouw niet worden tegengeworpen. Aangezien de zaak toch wordt aangehouden ten aanzien van een aantal andere nevenvoorzieningen, wordt de vrouw in haar verzoek ontvangen.

Gelet op het voorgaande dient de man vóór 1 februari 2018 zijn keuze ten aanzien van het door hem opgebouwde pensioen in eigen beheer kenbaar te maken. Voorts beveelt de rechtbank de man vóór die datum de volgende bescheiden te overleggen op grond van artikel 22 Rv:

- de pensioenberekeningen zowel fiscaal als commercieel per 31 december 2015, per 31 december 2016 en per 1 april 2017;

- de pensioenbrieven, althans de pensioenovereenkomsten;

- informatie over het door de man opgebouwde pensioen vanaf 1 april 2017 tot en met heden;

- alle overige relevante informatie die noodzakelijk is voor berekening van het vereveningsdeel van de vrouw.

De vrouw krijgt vervolgens vier weken de gelegenheid om op deze stukken en informatie te reageren.

De man verzoekt, na wijziging van zijn verzoek, een door hem te betalen bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van de minderjarigen (hierna ook: kinderbijdrage) vast te stellen van € 273,46 per maand per kind.

a. de jaarstukken en kasstroomoverzichten van [naam bedrijf 5] over 2012 tot en met 2016 en voor zover de jaarstukken over 2016 nog niet definitief zijn, de conceptcijfers;

b. de jaarstukken en kasstroomoverzichten van alle deelnemingen, zoals opgesomd in alinea 48 van het aanvullende en gewijzigde verzoekschrift tevens overlegging producties d.d. 11 augustus 2017;

c. alle huurcontracten ten aanzien van de onroerende zaken, waaronder van de reclamezuil die de man in privé-eigendom heeft over de jaren 2012 tot en met 2017;

d. alle beëindigingscontracten c.q. opzegbrieven, waaronder van de reclamezuil;

e. bankafschriften en stukken waaruit de huurinkomsten blijken, alsmede de lasten verbonden aan de onroerende zaken.

De man voert gemotiveerd verweer.

- de jaarstukken en kasstroomoverzichten van [naam bedrijf 5] over 2012 tot en met 2016 en voor zover de jaarstukken over 2016 nog niet definitief zijn, de conceptcijfers;

- de jaarstukken en kasstroomoverzichten van alle deelnemingen, zoals opgesomd in alinea 48 van het aanvullende en gewijzigde verzoekschrift tevens overlegging producties d.d. 11 augustus 2017;

- de huurcontracten ten aanzien van de onroerende zaken over de jaren 2012 en 2017, waaronder de reclamezuil;

- de beëindigingscontracten/opzegbrieven ten aanzien van de reclamezuil.

De vrouw krijgt vervolgens een termijn van vier weken om hierop te reageren.

De vrouw krijgt vervolgens een termijn van vier weken om hierop te reageren.

Omdat nog geen eindbeslissing wordt gegeven, wordt thans ook nog geen beslissing genomen over de proceskosten.