Rechtbank Den Haag 17-10-2018, ECLI:NL:RBDHA:2018:12250

Het verloop van de procedure blijkt uit:

• de dagvaarding van 5 december 2017 met producties

• de conclusie van antwoord tevens eis in reconventie met producties;

• het vonnis van 21 maart 2018 waarbij een comparitie van partijen is gelast;

• het, buiten aanwezigheid van partijen opgemaakte, proces-verbaal van de comparitie van 10 juli 2018 met de daarin vermelde stukken; partijen hebben hierop bij brieven van 19 juli en 26 juli 2018 gereageerd.

Ten slotte is een datum voor vonnis bepaald.

Partijen hebben een affectieve relatie met elkaar gehad en ze hebben met elkaar samengewoond. Zij zijn de ouders van twee minderjarige kinderen.

Partijen hebben op enig moment een woning aan de [adres] in gezamenlijke eigendom verworven. Aan de woning was een gezamenlijke hypothecaire geldlening verbonden. Partijen hebben voorts samen een SpaarZeker verzekering (levensverzekering) afgesloten.

Per 1 september 2015 is de samenlevingsovereenkomst ontbonden.

Partijen zijn op 15 september 2015 feitelijk uit elkaar gegaan; de man is toen in de woning aan de [adres] blijven wonen. De vrouw heeft, van de gezamenlijke inboedel, slechts enkele goederen meegenomen.

De man heeft aan de bank verklaard de hypotheekschuld volledig te kunnen dragen.

Op 5 februari 2016 zijn partijen vervolgens het volgende overeengekomen:

In afwijking van de sideletter heeft de vrouw de helft van de maandelijkse hypotheekrente en van de premie van de SpaarZeker verzekering (een totaal door de vrouw te betalen bedrag van € 673 per maand) vanaf januari 2016 niet meer betaald, omdat zij meent jegens de man aanspraak te kunnen maken op een gebruiksvergoeding.

Op 28 juli 2016 hebben partijen de woning geleverd aan een derde; na de aflossing van de hypothecaire geldlening, de kosten van de makelaar en de notariskosten resteerde er een bedrag van € 41.526,98. Dit bedrag hebben partijen in depot onder de notaris gestort.

De gezamenlijke polis SpaarZeker verzekering is nog niet verdeeld. De waarde van deze polis bedraagt € 51.469,76. De maandelijkse premie bedraagt € 236,97.

Op 13 januari 2016 heeft de vrouw aan de man per e-mail geschreven:

Partijen hebben een gezamenlijke hond die met de kinderen meereist tussen de huizen van partijen.

a. de afwikkeling van hetgeen de notaris in depot heeft staan, zijnde € 41.526,98, in dier voege dat aan beide partijen de helft van het saldo wordt uitgekeerd;

b. de afwikkeling van de verdeling bij helfte van het spaarsaldo van de SpaarZeker verzekering met polisnummer [polisnummer] in die zin dat de man alle daarvoor benodigde formulieren op eerste verzoek en per ommegaande na ontvangst hiervan invult en ondertekent;

c. de vrouw uit de opbrengst van het vorenstaande aan de man een bedrag betaalt van

€ 25.000,00 conform het bepaalde in het samenlevingscontract na afwikkeling van hetgeen onder a en b is opgenomen;

11. alles op straffe van een dwangsom.

De man voert verweer.

De man voert verweer.

Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.

De man vordert samengevat - bij vonnis uitvoerbaar bij voorraad, de vrouw te veroordelen tot:

1. medewerking aan de uitbetaling van het gehele bedrag dat de notaris in depot heeft staan, zijnde € 41.526,98 (in verband met het door de man in de woning geïnvesteerde bedrag van € 50.000), aan de man, op straffe van een dwangsom;

2. medewerking aan de uitbetaling aan de man van een bedrag à € 8.473,02 van het spaarsaldo van de SpaarZeker verzekering (in verband met het restant van het door de man in de woning geïnvesteerde bedrag van € 50.000), op straffe van een dwangsom;

3. betaling aan de man van een bedrag à € 16.000,22 (in verband met de inleg van de man in de woning, de voor de SpaarZeker verzekering betaalde premies, de door de man betaalde hypotheeklasten, en kosten in verband met de onroerend zaakbelasting, de opstal- en inboedelverzekering, de hond, de hondenbelasting, de bankkosten en de roodstand van de en/of-rekening), vermeerderd met de wettelijke rente vanaf de dagvaarding tot aan de dag van voldoening.

De vrouw voert verweer.

Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.

Centraal in dit geding staat de financiële afwikkeling van de samenlevingsrelatie van partijen. Partijen strijden met name over de wijze waarop het depot en de polis Spaarzeker verzekering moeten worden verdeeld en pretenderen over een weer vorderingen op elkaar te hebben. De vorderingen in conventie en in reconventie hebben alle daarop betrekking en lenen zich voor gezamenlijke behandeling.

Na het uiteengaan van partijen is de man in de woning met de kinderen achtergebleven en is de vrouw daaruit vertrokken. Partijen hebben in de sideletter afgesproken dat de vrouw de helft van de hypotheekrente en de premie van de SpaarZeker verzekering voor haar rekening zou blijven nemen tot het moment waarop de woning zou worden overgedragen aan een derde. Deze afspraak bindt partijen en moest dus worden nagekomen. Vaststaat dat partijen hierover geen andere afspraak hebben gemaakt en ook is er nog geen gebruiksvergoeding door de rechter vastgesteld.

De vrouw heeft, tegenover de gemotiveerde betwisting door de man en met name gezien haar email van 13 januari 2016, onvoldoende onderbouwd dat zij de eigenaar is van de Peugeot. Haar verklaring ter zitting dat zij deze mail heeft geschreven op een moment dat partijen in onderhandeling waren en dat partijen toen hebben afgesproken dat de man de auto heeft aangeschaft, heeft de man bestreden en komt, gezien de tekst van de mail, overigens ook ongeloofwaardig voor, zodat hiervan niet wordt uitgegaan. De man heeft de Peugeot dus niet van de vrouw overgenomen en is haar om die reden geen vergoeding verschuldigd. Het onder VI gevorderde zal dus worden afgewezen.

In de vordering van de vrouw ligt besloten dat zij wenst dat de verdeling van de gezamenlijke inboedel wordt vastgesteld aldus dat ieder behoudt wat hij heeft. Zij heeft reeds nieuwe inboedel aangeschaft, maar ze wenst dat de man een vergoeding betaalt voor hetgeen hij heeft behouden. De man wil daarentegen de inboedelzaken fysiek verdelen en er geen geld voor betalen.

De rechtbank zal de verdeling van de gezamenlijke inboedel aldus vaststellen dat ieder behoudt wat hij heeft. Vaststaat dat het inboedelzaken van meer dan tien jaar oud zijn. Het enige, volgens de man, waardevolle, inboedelbestanddeel (een schilderij ter waarde van ongeveer € 2.000) wil geen van partijen hebben. De man heeft dit schilderij thans in zijn bezit. Bij die stand van zaken dient hij in redelijkheid voor de nog niet verdeelde inboedel nog een bedrag van € 1.500 aan de vrouw te betalen. Verder dient de man zijn toezegging dat hij foto’s aan de vrouw zal afgeven na te komen.

De door de man gevorderde kosten van de OZB over de jaren 2016 en 2017 en de opstalverzekering worden, als tegenover de betwisting door de vrouw onvoldoende onderbouwd, afgewezen.

Tussen partijen staat vast dat de man deze teruggaven heeft ontvangen en dat de vrouw over deze periode volledig heeft bijgedragen in de lasten van de woning. De man dient dan ook in beginsel de helft hiervan aan de vrouw te voldoen. De man heeft zich erop beroepen dat de vrouw de teruggaven van 2012-2013 volledig heeft ontvangen, zodat deze teruggaven tegen elkaar weggestreept kunnen worden. Tegenover de gemotiveerde betwisting door de vrouw is niet komen vast te staan dat de vrouw de teruggaven over 2012-2013 volledig heeft ontvangen, zodat de man reeds hierom de helft van de teruggaven over 2014-2015 à € 3.257 alsnog aan de vrouw moet voldoen.

Het voorgaande leidt tot de volgende conclusie. De man mag van het (gezamenlijke) depot van € 41.526,98 eerst zijn inleg van € 50.000 terugnemen, in verband met het aan hem toekomende vergoedingsrecht. Dit betekent dat het depot in zijn geheel aan de man moet worden uitgekeerd. De polis zal aan de man worden toegedeeld tegen verrekening van de waarde. Het restant van de inleg van € 50.000 (€ 8.473,02), kan van de waarde van de polis SpaarZeker verzekering à € 51.469,76 worden afgetrokken. Het restantbedrag van de polis (€ 42.996,74) komt partijen in beginsel bij helfte toe.

De vrouw heeft nog wettelijke rente gevorderd over de vergoeding van de door de man behouden inboedelzaken. Nu de verdeling van de inboedelzaken pas bij dit vonnis is vastgesteld, zal de wettelijke rente als ongegrond worden afgewezen.

Verder heeft de vrouw de wettelijke rente gevorderd over de door de man aan haar verschuldigde bedragen vanwege de belastingteruggaven. De man heeft deze, aan partijen samen toekomende, belastingteruggaven (over 2014 € 4.168 en over 2015 € 2.328) zelf gehouden omdat hij meende daarover te kunnen verrekenen. Nu is gesteld noch gebleken dat de vrouw de man in gebreke heeft gesteld, zal de wettelijke rente worden afgewezen.

Voor wat betreft de door de vrouw over de gebruiksvergoeding gevorderde rente geldt dat de man deze eerst met ingang van heden, met terugwerkende kracht, verschuldigd is geworden. Nu de gebruiksvergoeding meteen door verrekening wordt voldaan is ook in zoverre voor een veroordeling in de wettelijke rente geen reden.

Nu in de hoofdzaak wordt beslist heeft de vrouw bij afzonderlijke beoordeling van het incident geen belang meer. Deze vordering zal worden afgewezen.

Partijen hebben een affectieve relatie met elkaar gehad en zij hebben met elkaar samengewoond. Om die reden zullen de proceskosten in het incident en in de hoofdzaak, in conventie en in reconventie, tussen hen worden gecompenseerd op de hierna vermelde wijze.

wijst het gevorderde af;

compenseert de proceskosten aldus dat iedere partij de eigen kosten draagt;

stelt de verdeling van het depot en de polis SpaarZeker verzekering vast als volgt:

deelt de polis SpaarZeker verzekering toe aan de man en veroordeelt de man tot betaling aan de vrouw van een bedrag van € 24.603,12;

bepaalt dat ieder de inboedelzaken behoudt die hij thans heeft;

verklaart dit vonnis tot zover uitvoerbaar bij voorraad;

compenseert de proceskosten aldus dat iedere partij de eigen kosten draagt;

wijst het meer of anders gevorderde af.