Gerechtshof 's-Hertogenbosch 30-08-2018, ECLI:NL:GHSHE:2018:3638

Het hof heeft voorts kennisgenomen van de inhoud van:

- het V-formulier d.d. 23 juli 2018 van de advocaat van de man, met bijlagen.

Partijen zijn de ouders van:

- [minderjarige] , geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 2011 (hierna: [minderjarige] ).

De man heeft [minderjarige] erkend en de vrouw heeft het gezag over [minderjarige] .

Bij de bestreden - uitvoerbaar bij voorraad verklaarde - beschikking is, voor zover thans van belang een omgangsregeling tussen de man en [minderjarige] bepaald inhoudende dat [minderjarige] eenmaal per veertien dagen van zaterdag tot zondag alsmede gedurende de helft van de vakanties en feestdagen bij de man zal verblijven, in onderling overleg tussen partijen nader te bepalen, waarbij de man zich ervoor inspant om oma vaderszijde zo vaak als mogelijk [minderjarige] te laten ophalen bij de vrouw, voor het overige zal [minderjarige] door de man worden opgehaald bij het station [plaats] . De vrouw zal [minderjarige] op zondag bij de man ophalen.

Verder is de door de man aan de vrouw te betalen bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van [minderjarige] (hierna ook: kinderalimentatie) met ingang van 29 april 2016 bepaald op € 25,- per maand. De proceskosten zijn tussen partijen gecompenseerd en het meer of anders verzochte is afgewezen.

De grieven van de vrouw hebben betrekking op het halen en brengen in het kader van de omgangsregeling en op de (hoogte van) de kinderalimentatie.

De vrouw heeft verzocht om de bestreden beschikking te vernietigen voor zover het betreft het halen en brengen en de kinderalimentatie, en opnieuw rechtdoende te bepalen dat het halen en brengen tussen de man en de vrouw zal worden verdeeld, waarbij de man zal zorgdragen voor het ophalen van [minderjarige] bij de vrouw aan het begin van de omgang en de vrouw zal zorgdragen voor het ophalen van [minderjarige] aan het einde van de omgang en te bepalen dat de man aan de vrouw met ingang van 29 april 2016 kinderalimentatie dient te voldoen ad € 95,- per maand, zo begrijpt het hof, telkens bij vooruitbetaling te voldoen.

Ter zitting heeft de vrouw toegelicht dat de man [minderjarige] inmiddels in het kader van de omgangsregeling bij de vrouw ophaalt en dat de vrouw [minderjarige] weer ophaalt bij de man. De vrouw wenst deze regeling vastgelegd te zien in een beschikking. Mr. Van Heerd kan daarmee instemmen, met de kanttekening dat een omgangregeling nooit statisch is. Het hof kan die constatering van mr. Van Heerd onderschrijven. Partijen kunnen in onderling overleg, indien in de toekomst de omstandigheden wijzigen, afwijkende afspraken over de omgang maken of, als dat niet lukt, om een wijziging verzoeken in geval van een wijziging van omstandigheden.

Het hof zal bepalen zoals door de vrouw verzocht.

Kinderalimentatie

De vrouw heeft in haar grieven met betrekking tot de kinderalimentatie, samengevat, aangevoerd dat de rechtbank de draagkracht van de man niet juist heeft bepaald. De rechtbank is van een onjuist inkomen uitgegaan en heeft ten onrechte rekening gehouden met een aflossing op een schuld.

De man heeft verweer gevoerd.

Het hof is van oordeel dat de grieven van de vrouw die zien op de kinderalimentatie niet slagen.

Ter zitting heeft de vrouw erkend dat zij met het inkomen van de man uit 2017 heeft gerekend, terwijl vaststaat dat de ingangsdatum van de kinderalimentatie in 2016 ligt. Dat is de reden dat de vrouw op een wat hogere draagkracht is uitgekomen dan waar de rechtbank rekening mee heeft gehouden.

Verder is het hof van oordeel dat rekening dient te worden gehouden met de door de man opgevoerde aflossing op een schuld. Het betreft een huwelijkse schuld en het valt de man gelet op de hoogte van zijn inkomen niet te verwijten dat hij, anders dan de vrouw, niet in staat is om de schuld af te kopen. De aflossing van

€ 100,- per maand wordt bovendien niet langer betwist.

De vrouw heeft ter zitting in hoger beroep nog een nieuwe grief geformuleerd, inhoudende dat er geen rekening dient te worden gehouden met een woonlast aan de zijde van de man, omdat hij bij zijn moeder woont en geen woonlast heeft. Wat er ook zij van deze - overigens betwiste - stelling, het hof zal deze grief terzijde stellen. De grief is immers in strijd met de zogeheten twee-conclusieregel pas ter zitting in hoger beroep aangevoerd, terwijl namens de man ter zitting dienaangaande is opgemerkt dat hij daardoor niet in staat is de relevante antwoorden te kunnen geven.

Conclusie