Rechtbank Noord-Holland 11-07-2018, ECLI:NL:RBNHO:2018:5951

Het verloop van de procedure blijkt uit:

- het verzoekschrift, met bijlagen, van de vrouw, ingekomen op 23 mei 2018;

- de berichten, met bijlagen, van de advocaat van de vrouw, ingekomen op 31 mei 2018 en op 27 juni 2018.

Partijen hebben van 2007 tot ongeveer begin 2012 een affectieve relatie met elkaar gehad.

Uit deze relatie is geboren de minderjarige [minderjarige] :

- [minderjarige] , geboren op [geboortedatum] in [plaats] .

De man heeft de minderjarige erkend. De ouders hebben gezamenlijk het gezag over de minderjarige

3 Verzoek

De vrouw heeft verzocht om aan haar vervangende toestemming te verlenen voor medicamenteuze behandeling van [minderjarige] ter vermindering van zijn ADHD-klachten, althans een zodanige beslissing te nemen als de rechtbank juist acht.

Tijdens de zitting heeft de man hiertegen verweer gevoerd en naar voren gebracht dat hij niet achter het gebruik van ADHA-medicatie staat. Volgens de man is er sprake van doping en speed bij het gebruik van ADHD-medicatie. Ook vindt hij dit de makkelijkste weg. De man is van mening dat [minderjarige] aandacht, liefde en structuur nodig heeft. De man vindt dat [minderjarige] meer aandacht nodig heeft, hetgeen hij juist op speciaal onderwijs zal krijgen. Op speciaal onderwijs zijn de klassen veel kleiner en de docenten zijn getraind om met kinderen zoals [minderjarige] om te gaan. Daarbij komt dat zijn eigen ervaringen met medicijnen zoals Ritalin en Concerta niet goed zijn. De man heeft aangegeven dat hij ADHD als een gave ziet en dat het toch fijn zou zijn als na drie maanden op speciaal onderwijs blijkt dat er verbeteringen te zien zijn bij [minderjarige] zonder het gebruik van ADHA-medicatie.

De rechtbank stelt vast dat partijen het gezamenlijk gezag over [minderjarige] hebben. Dit betekent dat voor de medische behandeling van [minderjarige] , waarbij in deze zaak aan de orde is het verstrekken van ADHD-medicatie, de toestemming van beide ouders nodig is. Nu de man zijn toestemming heeft geweigerd, heeft de vrouw dit geschil op grond van artikel 1:253a, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek (BW) aan de rechtbank voorgelegd met het verzoek om aan haar vervangende toestemming te verlenen voor medicamenteuze behandeling van [minderjarige] ter vermindering van zijn ADHD-klachten. De rechtbank neem een zodanige beslissing als haar in het belang van het kind wenselijk voorkomt. Aan de rechtbank ligt dan ook de vraag voor of het verlenen van de vervangende toestemming voor het verlenen van een medicamenteuze behandeling in het belang van [minderjarige] wenselijk voorkomt.

Op basis van de overgelegde stukken en het verhandelde ter zitting is de rechtbank van oordeel dat deze vraag bevestigend moet worden beantwoord. Daarbij acht de rechtbank met name het volgende van belang.

Bij [minderjarige] is in 2017 de diagnose ADHD vastgesteld door Triversum. De man heeft de diagnose niet betwist, maar gesteld dat ADHD ook als -zoals de rechtbank begrijpt- gedragsprobleem kan worden gezien in plaats van als psychische stoornis. Zijn bezwaren tegen medicatie zien op het feit dat ADHD-medicijngebruik negatieve bijwerkingen kan hebben, hetgeen bij hem zelf aan de orde was, en eventuele schadelijke effecten op lange termijn niet bekend zijn.

De Raad heeft ter zitting aangegeven dat er helaas veel mythes bestaan over het gebruik van ADHD-medicatie en dat zij (mede daarom) ook de weerstand van de vader kan begrijpen gezien ook zijn eigen verleden. In Europa, en dus ook in Nederland, is de door Dr. [dokter] geadviseerde behandeling echter de voorliggende behandeling. De combinatie van gedragstherapie en medicatie heeft de beste resultaten en het overgrote deel van de kinderen reageert er goed op. Op de langere termijn helpt ADHD-medicatie niet, maar het helpt kinderen juist goed door de puberteit heen. In de eerste weken kunnen er bijwerkingen zijn, maar meestal verdwijnen die weer. De Raad vindt de door Dr. [dokter] geadviseerde ADHD-medicatie dan ook aan de orde, ook gezien het al lange voortraject en de huidige situatie op school.

De rechtbank stelt op basis van de stukken vast dat er bij [minderjarige] sprake is van ernstige gedragsproblematiek, die voornamelijk op school tot uiting komt. De schoolgang van [minderjarige] wordt hierdoor ernstig belemmerd. Uit de beschikbare informatie wordt duidelijk dat [minderjarige] vaak boos wordt op school en dat zelf ook vervelend vindt. De juf geeft aan dat zij ziet dat [minderjarige] niet lekker in zijn vel zit en niet blij overkomt. Ook Triversum geeft aan dat [minderjarige] sterk gehinderd wordt door interne en externe prikkels, impulsiviteit, vluchtigheid en boosheid, waar hij zelf weinig grip op krijgt. Hij ervaart daardoor veel machteloosheid, maar ook moedeloosheid. Ook heeft Triversum in het evaluatieverslag van 21 juni 2018 naar voren gebracht dat de behandelingen (psycho-educatie, ouderbegeleiding, begeleiding vanuit school, behandeling door een osteopaat en behandeling door een homeopaat) tot nu toe [minderjarige] nog onvoldoende helpen. Het gedrag van [minderjarige] leidt in het dagelijks leven tot veel negatieve feedback en correctie, met negatief effect op zijn stemming en zelfbeeld.

De rechtbank heeft, in tegenstelling tot de man, niet de verwachting, gelet op de ernst van de problematiek bij [minderjarige] , dat op korte termijn op andere wijze dan door behandeling met medicatie rust en verbetering kan komen in de situatie van [minderjarige] . De rechtbank weegt daarbij mee dat de Raad ter zitting heeft aangegeven dat bij [minderjarige] de nadruk ligt op impulsiviteit en niet- zoals dat vaak bij ADHD het geval is - bij aandacht/concentratie en dat extra aandacht in het geval van [minderjarige] dus niet de oplossing lijkt te zijn. De rechtbank acht ADHD-medicatie op dit moment dan ook aan de orde, nu alle vormen van behandeling tot nu toe niet, althans onvoldoende effect hebben gehad, om te trachten de neerwaartse spiraal waarin [minderjarige] zich al langere tijd bevindt, tot stilstand te brengen en [minderjarige] tot meer rust te laten komen.

De rechtbank is dan ook van oordeel dat het spoedig starten van behandeling in de vorm van medicatie in het belang van [minderjarige] is, zodat aan de vrouw de door haar verzochte toestemming dient te worden verleend.

verleent aan de vrouw vervangende toestemming om aan de minderjarige [minderjarige] , geboren op [geboortedatum] in [plaats] , ADHD-medicatie te verstrekken, zoals is geadviseerd door Triversum (e-mail van 25 april 2018);

verklaart deze beschikking uitvoerbaar bij voorraad.