Rechtbank Noord-Holland 27-06-2018, ECLI:NL:RBNHO:2018:5426

De behandeling van de zaak heeft plaatsgevonden op de zitting van 29 mei 2018. Op verzoek van verzoekster zijn partijen gescheiden gehoord. Om 9.15 uur zijn verschenen: de adoptiemoeder bijgestaan door mr. D.A. Segbedzi en de advocaat van verzoekster, mr. C.W.M. Neefjes. De adoptievader is met bericht van verhindering niet verschenen.

Om 11.15 uur zijn verschenen: verzoekster bijgestaan door mr. C.W.M. Neefjes en de advocaat van de adoptiemoeder mr. D.A. Segbedzi.

Ter onderbouwing van het verzoek heeft verzoekster het volgende aangevoerd. Haar adoptieouders zijn gescheiden toen zij ongeveer 2 jaar oud was. Met de toenmalige nieuwe relatie van de adoptiemoeder, [stiefvader] , had verzoekster een uitstekende band, anders dan met haar adoptiemoeder. Nadat [stiefvader] op [datum] overleed, verslechterde haar relatie met de adoptiemoeder nog verder. Sinds 2013 is er geen enkel contact meer tussen hen. Door de adoptie maar vooral door de wijze waarop zij sinds haar vroegste jeugd door de adoptiemoeder is behandeld, heeft zij ernstige psychische problemen gekregen, waardoor zij inmiddels al enige tijd gedeeltelijk arbeidsongeschikt is. Zij is geestelijk en fysiek mishandeld door de adoptiemoeder, die zich overdreven bezorgd voelde en niet toestond dat verzoekster op een normale wijze met haar klasgenootjes omging. De adoptiemoeder heeft verzoekster en haar omgeving jarenlang wijsgemaakt dat verzoekster ernstige medische aandoeningen had, hetgeen achteraf onjuist blijkt te zijn. Op 21 december 2016 heeft verzoekster aan de adoptiemoeder een aangetekende brief gestuurd met daarin de mededeling dat de adoptiemoeder de komende 25 jaar op geen enkele denkbare wijze contact met haar mag opnemen, omdat verzoekster er zeker van wilde zijn dat de adoptiemoeder niet in haar leven zou terugkeren. Verzoekster heeft in verband met dit alles al sinds 2012 psychologische hulp.

Voor verzoekster was het onmogelijk om tegen het claimgedrag van de adoptiemoeder in te gaan, omdat de adoptiemoeder de situatie altijd zo verdraaide dat zij zich kon opwerpen als slachtoffer van vermeend problematisch gedrag van verzoekster.

Verzoekster meent dat zij, met verwijzing naar de door haar overgelegde stukken, genoegzaam heeft aangetoond dat de adoptiemoeder haar van jongs af aan heeft voorgelogen, onnodig medisch heeft laten behandelen, allerlei onwaarheden over haar gezondheid heeft verspreid en zich op indringende en niet aflatende wijze met haar leven heeft bemoeid.

Omdat verzoekster zich nog steeds niet aan de invloed van de adoptiemoeder kan onttrekken, heeft zij een complexe chronische posttraumatische stress-stoornis. Het feit dat de adoptiemoeder nog steeds haar juridische moeder is, is een barrière voor behandeling, en voor zover mogelijk herstel, van de psychische klachten.

Op grond van het vorenstaande stelt verzoekster dat herroeping van de adoptie in haar belang moet worden geacht en dat het verzoek redelijk is.

Hoewel de wet voorschrijft dat een verzoek als het onderhavige moet worden gedaan binnen vijf jaar nadat de geadopteerde meerderjarig is geworden, kan uit de jurisprudentie worden opgemaakt dat die bepaling in strijd is met het EVRM. Verzoekster stelt dat ook na verloop van vijf jaar een dergelijk verzoek kan worden ingediend en toegewezen en verwijst daarvoor naar ECLI:NL:RBSGR:2011:BT8475.

De adoptiemoeder heeft ter zitting – samengevat – het volgende naar voren gebracht. Hoewel het een zeer ingrijpend verzoek is, verzet de adoptiemoeder zich niet tegen het verzoek van verzoekster. Het verbreken van het contact is beter voor de gezondheid van verzoekster en ook voor het welzijn van de adoptiemoeder zelf.

Verzoekster is ongeveer twee maanden na haar geboorte naar Nederland gekomen. Tot het moment dat verzoekster in haar zevende levensjaar in het ziekenhuis is geopereerd, was zij een leuk en lief kind en was er sprake van een goede verhouding. Na die ziekenhuisopname is zij een ander kind geworden, omdat die ziekenhuisperiode voor haar een traumatische ervaring was. Op de basisschool had verzoekster moeite om sociale contacten aan te gaan en te onderhouden. Verzoekster is verder superintelligent, maar ze heeft dyscalculie en daardoor ging rekenen moeizaam. Voor haar stiefvader, [stiefvader] , was verzoekster een prinsesje. Omdat de adoptiemoeder toen werkte, was hij altijd thuis voor haar. Zijn overlijden was een tweede traumatische ervaring in het leven van verzoekster. Een veel groter trauma nog dan het eerste. Verzoekster is altijd heel gesloten geweest. Hoewel de adoptiemoeder wel heeft geprobeerd daarover met haar te praten, konden ze dat niet. De situatie met verzoekster heeft een grote wissel op het leven van de adoptiemoeder getrokken. Ze denkt dat er geestelijk iets niet goed is met verzoekster. Zo bleef verzoekster na verbreking van haar relatie in november 2013, de adoptiemoeder eindeloos bellen en mailen met de vraag wat ze moest doen. Omdat de adoptiemoeder zich zorgen maakte, heeft zij toen de huisarts van verzoekster benaderd. Die heeft, anders dan de adoptiemoeder had verwacht, verzoekster daarover ingelicht. Het inschakelen van de huisarts heeft verzoekster de adoptiemoeder zeer kwalijk genomen. Op 31 december 2013 hebben ze elkaar voor het laatst gezien. Daarna hebben ze alleen nog een enkel contact gehad via de telefoon en de mail. De adoptiemoeder vindt de hele situatie vreselijk.

De rechtbank overweegt als volgt.

In beginsel is het stellen van termijnen geen ongerechtvaardigde inmenging in het door artikel 8 EVRM beschermde recht op “family life”, nu de in de wet gegeven termijnen noodzakelijk zijn in een democratische samenleving teneinde de rechtszekerheid te waarborgen en voorts ter bescherming van de belangen van de betrokkenen in de van toepassing zijnde wettelijke bepaling. In dit geval is het belang van verzoekster erin gelegen dat de juridische familieband tussen haar en de adoptiemoeder en de adoptievader wordt verbroken. Gelet op de hiervoor vermelde omstandigheden in deze zaak acht de rechtbank toepassing van de in genoemd artikel gestelde termijn naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar. Dat de overschrijding van de termijn zeer ruim is doet daar niet aan af. Een verzoek tot herroeping is een zeer ingrijpende keuze, waarvan goed voorstelbaar is dat die keuze op jonge leeftijd nog niet gemaakt kan worden en waarbij niet valt uit te sluiten dat een geadopteerde in de eerste jaren van meerderjarigheid onvoldoende in staat is de reikwijdte van een dergelijke keuze te overzien. Het afstand nemen van de adoptiemoeder en de adoptievader kan een langdurig proces zijn en daardoor leiden tot een - lange - termijnoverschrijding, zo ook in dit geval. De rechtbank is dan ook van oordeel dat toepassing van voornoemde termijn in deze zaak een ongerechtvaardigde inmenging in het gezinsleven in de zin van artikel 8, tweede lid, EVRM betekent. Evenmin is de rechtszekerheid in het geding. Nu de adoptiemoeder en de adoptievader het verzoek niet tegenspreken, leidt een afweging van belangen van betrokkenen niet tot een ander oordeel. De rechtbank laat in dit geval de termijn daarom buiten beschouwing. Verzoekster is ontvankelijk in haar verzoek.

herroeping adoptie