Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 05-10-2017, ECLI:NL:GHARL:2017:11532

Op 16 juli 2014 heeft de rechtbank Gelderland, zittingsplaats Arnhem, een beschikking gegeven ten aanzien van de verdeling van de door echtscheiding ontbonden huwelijksgoederengemeenschap van partijen. Bij die beschikking heeft de rechtbank - kort gezegd - de verdeling van de huwelijksgemeenschap vastgesteld, bepaald dat de man aan de vrouw wegens zijn overbedeling een bedrag van € 43.292,- moet voldoen, bepaald dat partijen draagplichtig zijn voor de gemeenschappelijke schulden, bepaald dat de man aan de vrouw op grond van vergoedingsrechten € 1.586,- moet voldoen en bepaald dat iedere partij de eigen kosten draagt. Het meer of anders verzochte is afgewezen.

Van voormelde beschikking is de man op 16 oktober 2014 bij dit hof in hoger beroep gekomen. De mondelinge behandeling daarvan heeft op 7 juli 2015 (onder zaaknummer 200.157.721) plaatsgevonden. Bij eindbeschikking van 1 oktober 2015 heeft het hof de beschikking van de rechtbank vernietigd, voor zover aan het oordeel van het hof onderworpen, en in zoverre – uitvoerbaar bij voorraad – opnieuw beschikkende bepaald dat de vrouw wegens overbedeling met betrekking tot bepaalde zaken een bedrag van € 958,- aan de man moet voldoen, dat de man draagplichtig is voor het depotsaldo op de ING-bankrekening met nummer [rekeningnummer] , de beschikking aangevuld in die zin dat de man ter zake van in die beschikking onder rov. 5.9 genoemde kosten aan de vrouw € 3.372,65 dient te betalen en de beschikking van de rechtbank voor het overige bekrachtigd. De kosten zijn gecompenseerd zo dat iedere partij de eigen kosten draagt en het meer of anders verzochte is afgewezen.

De mondelinge behandeling van het verzoek heeft op 29 juni 2017 plaatsgevonden. Partijen zijn in persoon verschenen, bijgestaan door hun advocaten. De man heeft aldaar mondeling verweer gevoerd.

Ingevolge artikel 390 Rv kan een beschikking op verzoek van de oorspronkelijke verzoeker of van een belanghebbende worden herroepen op de gronden genoemd in artikel 382 Rv, tenzij de aard van de beschikking zich daartegen verzet.

Ingevolge artikel 382 Rv (in verbinding met artikel 390 en 391 Rv) kan een beschikking waartegen geen gewoon rechtsmiddel meer kan worden aangewend worden herroepen indien:

a. het berust op bedrog door de wederpartij in het geding gepleegd,

b. berust op stukken, waarvan de valsheid na de beschikking is erkend of bij gewijsde is vastgesteld, of

c. de partij na de beschikking stukken van beslissende aard in handen heeft gekregen die door toedoen van de wederpartij waren achtergehouden.

Gelet op onder meer de bepalingen in de artikelen 383 en 384 Rv is de vrouw ontvankelijk in haar verzoek. Het hof kan echter enkel zijn beschikking van 1 oktober 2015 herroepen, niet (ook) de beschikking van de rechtbank van 16 juli 2014. Voor zover het verzoek van de vrouw betrekking heeft op de beschikking van de rechtbank zal het hof dit afwijzen.

Bij arrest van de strafkamer van dit hof van 3 mei 2016 (parketnummer 21-004080-15) is de man veroordeeld ter zake van valsheid in geschrift en opzettelijk gebruik maken van een vals geschrift, als bedoeld in artikel 225, eerste lid van het Wetboek van Strafrecht, als ware het echt en onvervalst. Tijdens de mondelinge behandeling heeft de man verklaard dat hij ten aanzien van de tot de ontbonden gemeenschap behorende inboedelgoederen valsheid in geschrifte heeft gepleegd en dat hij in de procedure bij het hof (zaaknummer 200.157.721) stukken heeft overgelegd waaruit zou blijken dat de man de gehele inboedel aan een derde had verkocht en geleverd. Dit laatste is echter niet het geval geweest. De man is hiervoor bij voormeld arrest van de strafkamer van het hof strafrechtelijk veroordeeld tot tachtig uur taakstraf. Zowel de beslissing van de rechtbank als die van het hof ten aanzien van de verdeling van de inboedel berusten (deels) op die valse stukken (rov. 2.14 tot en met 2.19 in de beschikking van de rechtbank en rov. 5.11 en 5.12. in de beschikking van het hof). Het hof is daarom van oordeel dat is voldaan aan het vereiste voor herroeping als bedoeld in artikel 382 onder b Rv.

Uit artikel 387 Rv volgt dat de rechter die de voor herroeping aangevoerde grond of gronden juist bevindt, het geding geheel of gedeeltelijk heropent. Het hof volgt de vrouw niet in haar stelling dat het geding geheel heropend dient te worden. De vrouw heeft naar het oordeel van het hof niet aangegeven of duidelijk gemaakt in welk opzicht de valse stukken invloed hebben gehad op hetgeen behoudens de beslissing ten aanzien van de inboedel verder is beslist. In de beschikking van het hof gaan de rechtsoverwegingen 5.11 en 5.12 specifiek over de inboedelgoederen en vormen een afgescheiden geheel, zonder dat daaruit enig verband blijkt met overige beslissingen die de verdeling betreffen. Het hof zal daarom het geding gedeeltelijk heropenen, namelijk voor zover dit betrekking heeft op de verdeling van de inboedelgoederen. Het hof zal partijen ten dien aanzien in de gelegenheid hun stellingen en verweren te wijzigen en aan te vullen, een en ander conform artikel 387 Rv.