Rechtbank Midden-Nederland 08-06-2018, ECLI:NL:RBMNE:2018:2462

inzake het verzoek van

Correspondentieadres:

Postbus [postbus]

[postcode] [vestigingsplaats] ,

verzoekster.

Het verzoek strekt tot machtiging betreffende het vermogen van de rechthebbende:

Geboren te [geboorteplaats] (Italië) op [1966] ,

wonende te [adres] ,

[postcode] [woonplaats]

hierna te noemen: rechthebbende.

Verzoekster heeft het verzoek gedaan in haar hoedanigheid van bewindvoerder.

Met ingang van 1 januari 2015 is de Regeling beloning curatoren, bewindvoerders en mentoren van toepassing. In deze regeling zijn de forfaitaire jaarbeloningen (inclusief onkostenvergoeding) opgenomen die de curator, bewindvoerder en/of mentor vanaf 2015 in rekening mag brengen.

Uit artikel 3 lid 6 van de Regeling beloning curatoren, bewindvoerders en mentoren volgt dat de bewindvoerder alleen ‘wegens uitzonderlijke omstandigheden’ recht heeft op een afwijkende beloning.

Blijkens de toelichting bij de Regeling beloning is de jaarbeloning een gemiddelde. Het ene bewind zal meer tijd kosten dan het andere en het kan ook voorkomen dat het ene jaar meer uren aan een rechthebbende moeten worden besteed en een ander jaar minder. In de toelichting op de Regeling beloning is tevens expliciet aangegeven dat extra beloning alleen mogelijk is in uitzonderlijke situaties en dat niet te snel mag worden overgegaan tot afwijking van de regeling. Verzoeken om extra beloning zullen worden getoetst aan dit criterium.

De kantonrechter is van oordeel dat het afleggen van een huisbezoek behoort tot de standaard werkzaamheden van een bewindvoerder en daarom niet als uitzonderlijk is aan te merken. Dat rechthebbende niet aanwezig was maakt dit niet anders.

De door de bewindvoerder verzochte reiskostenvergoeding van € 4,25 behoort tot de normale kantoorkosten en valt onder het normale tarief.

De kantonrechter merkt nog op dat professionele bewindvoerders geacht worden de Regeling beloning te kennen. Een professionele bewindvoerder behoort te weten dat hij alleen aanspraak kan maken op extra beloning als er sprake is van uitzonderlijke omstandigheden. Zo’n professionele bewindvoerder behoort ook te weten dat het bezoeken van zijn cliënt behoort tot de normale werkzaamheden.
Daar waar een van de doelstellingen van het forfaitaire tarief voor de beloning is het verminderen van de administratieve belasting van zowel bewindvoerders als het rechterlijke apparaat, betreurt de kantonrechter het dat de bewindvoerder verzoeken tot het toekennen van extra beloning doet terwijl zij weet, althans zou moeten weten, dat deze geen enkele kans van slagen hebben.

Het verzoek zal gelet op het voorgaande worden afgewezen.

De kantonrechter:

wijst af het verzoek tot het in rekening mogen brengen van extra kosten.