Rechtbank Zeeland-West-Brabant 09-05-2018, ECLI:NL:RBZWB:2018:3189

De [echtgenoot] is op 4 februari 2018 overleden. De verzoekende instelling ( [verzoeker 1] ) blijkt/bleek niet bekend te zijn met eerder ingestelde bewind ten behoeve rechthebbende. In overleg met verzoekster (sub 1.a.) wordt het verzoek van de instelling thans beschouwd als een verzoek tot benoeming van een opvolgend bewindvoerder in combinatie met het verzoek tot instelling van mentorschap.

De kantonrechter acht de verzorgende instelling van rechthebbende ontvankelijk in haar verzoek. Rechthebbende was -na het overlijden van haar bewindvoerder (tevens echtgenoot)- zelf niet in staat een verzoek in te dienen terwijl de bloedverwanten, als bedoeld in artikel 1:432, eerste lid, BW, niet tot indiening van een verzoek bleken over te gaan.

In het lopende bewind ten behoeve van rechthebbende dient zo spoedig mogelijk een nieuwe bewindvoerder te worden benoemd. Voorts dient de kantonrechter op grond van artikel 1:452, eerste lid BW na het instellen van een mentorschap zo spoedig mogelijk een mentor te benoemen. Aan de orde is thans de beantwoording van de vraag:

wie tot (opvolgend) bewindvoerder respectievelijk mentor ten behoeve van rechthebbende dient te worden benoemd? Rechthebbende is -gelet op haar lichamelijke en geestelijke toestand- zelf niet in staat om haar voorkeur betreffende de -te benoemen- (rechts)persoon, uit te spreken. In de gevallen waarin geen sprake is van een uitdrukkelijke voorkeur van rechthebbende geldt op grond van artikel 1:435, lid 4 BW en op grond van artikel 1:452, lid 4 BW een wettelijke voorkeur tot benoeming van andere personen. Voor zover hiervan belang behoren tot deze “andere personen” de broers en de zus van rechthebbende. Het staat de kantonrechter vrij om hiervan af te wijken bij gebleken bezwaren tegen de benoeming van de wettelijk preferente bewindvoerder c.q. mentor. De kantonrechter zal dit afwijken dan wel moeten motiveren.

De kantonrechter stelt voorop dat hij bij zijn keuze inzake voormelde benoeming slechts één belang heeft te behartigen en dat is het belang van rechthebbende. Verzoekster sub 1.a. (de instelling) heeft zowel in haar verzoekschrift alsook tijdens de mondelinge behandeling van 19 april 2018 een duidelijke voorkeur uitgesproken voor de door haar voorgestelde onafhankelijke professionele bewindvoerder tevens mentor [bewindvoerder/mentor]

. Deze voorgestelde bewindvoerder tevens mentor heeft zich ook schriftelijk bereid verklaard om de taak van bewindvoerder respectievelijk mentor op zich te nemen. Tijdens de mondelinge behandeling heeft zij deze bereidheid nog eens bevestigd. De instelling motiveert haar keuze met de vaststelling dat de familie van rechthebbende niet op één lijn zit. In feite is er binnen de familie sprake van twee kampen. Verzoekster sub 1.b. (de zus) staat hierbij lijnrecht tegenover de beide broers van rechthebbende. Zij wil kennelijk niets met haar broers te maken hebben. De instelling erkent dat de zus in het verleden tijdens de ziekte en afwezigheid van de [echtgenoot] de belangen van rechthebbende heeft waargenomen, zowel wat betreft de zorginhoudelijke kant als ook wat betreft de financiële zaken. Zij nam hierbij ook mantelzorgtaken voor haar rekening. De zus heeft zich schriftelijk bereid verklaard om de taak van opvolgend bewindvoerder op zich te nemen.

Door en namens beide broers is tijdens de mondelinge behandeling aangevoerd dat zij zich niet verzetten tegen de benoeming van een onafhankelijke professionele bewindvoerder, zoals voorgesteld door de stichting, dit mede gelet op de familieomstandigheden. Zij hebben zakelijk weergegeven wel moeite met het tevens benoemen van deze bewindvoerder tot mentor. Volgens hen zijn door de instelling in het verleden foute behandelingen voor rechthebbende voorgesteld, die geleid zouden hebben tot een duidelijke verslechtering van de lichamelijke en geestelijke toestand van rechthebbende. Zij betwisten niet dat de voorgestelde bewindvoerder/mentor onpartijdig is. Zij stellen wel vast dat zij juist wordt voorgesteld vanuit de instelling. Zij vrezen dat zij -met de aanstelling/benoeming van deze mentor- als familie geen enkele invloed meer hebben op de behandeling van hun zus en dat zij ook geen inzage meer hebben in het medisch dossier van hun zus (rechthebbende). Zij verzoeken om die reden niet voormelde [naam mentor] te benoemen tot mentor maar haar broer ( [broer] ) en haar schoonzus ( [verzoekster 2] . Tijdens de zitting heeft deze schoonzus zich mondeling bereid verklaard om mentor te worden van rechthebbende.

De kantonrechter is ervan overtuigd dat zowel de zus (verzoekster sub 1.b.) als beide broers (inbegrepen de schoonzus) ieder voor zich het beste voor hebben als het gaat om de totale belangenbehartiging van rechthebbende. Feit is echter ook dat er sprake is van een volstrekt verstoorde relatie tussen de zus enerzijds en de broers anderzijds. Zij zitten ook niet op een lijn wat betreft de vraag wat het beste is voor rechthebbende. Benoeming van de zus tot bewindvoerder (en eventueel tot mentor) en/of de benoeming van de broer en schoonzus tot mentor zal -gelet op de huidige familieverhoudingen- volgens de kantonrechter leiden tot een hoop miscommunicatie tussen genoemde belanghebbenden. Dit laatste is naar het oordeel van de kantonrechter zeker niet in het belang van rechthebbende.

De kantonrechter zal hierna de door de instelling (verzoekster sub 1.a.) voorgestelde bewindvoerder tevens mentor, te weten: [naam mentor] , benoemen. De totale belangenbehartiging van rechthebbende komt hiermee ook bij één persoon te liggen. De kantonrechter heeft zich vergewist van de bereidheid van deze persoon en hij heeft ook een positief oordeel over de geschiktheid van -te benoemen- persoon. De kantonrechter heeft geen enkele reden om te twijfelen aan de onafhankelijke positie van deze persoon ten opzichte van de instelling. Het feit, dat de instelling haar heeft voorgesteld, doet daar niet aan af.