Rechtbank Noord-Holland 04-04-2018, ECLI:NL:RBNHO:2018:2751

Het verloop van de procedure blijkt uit:

- het verzoekschrift, met bijlagen, van de vrouw, ingekomen op 13 februari 2017;

- het verweerschrift, met bijlagen, van de man, ingekomen op 11 april 2017;

- het F-formulier, met bijlagen, van de advocaat van de vrouw van 16 februari 2018;

- de brief, met bijlage, van de advocaat van de man van 13 februari 2018;

- de brief, met bijlagen, van de advocaat van de man van 22 februari 2018;

- de akte vermeerdering van verzoek van de vrouw, ingekomen op 23 februari 2018;

Partijen hebben tot augustus 2015 een affectieve relatie gehad.

De man heeft tegen de wijziging van het verzoek kort voor de mondelinge behandeling bezwaar gemaakt. Volgens de man is de behoefte van [minderjarige] maximaal € 264 per maand.

De rechtbank zal eerst de hoogte van de behoefte van [minderjarige] bepalen. Voor de vaststelling van de behoefte van het kind aan een kinderbijdrage pleegt de tabel ‘Eigen aandeel van ouders in de kosten van kinderen’ van het NIBUD, die behoort bij het rapport van de Expertgroep Alimentatienormen (hierna: Tremarapport) te worden aangehouden. Uitgangspunt van deze tabel is dat ouders een bepaald percentage van hun gezinsinkomen aan hun kinderen besteden. Het netto besteedbaar inkomen (NBI) bestaat uit het bruto inkomen uit arbeid, uitkering en/of vermogen, verminderd met de belastingen en premies die daarover verschuldigd zijn, waarbij tevens de relevante heffingskortingen in aanmerking worden genomen.

Indien, zoals in geval van partijen, sprake is van ouders die nooit in gezinsverband hebben samengeleefd, wordt de behoefte van een kind aldus bepaald dat het gemiddelde wordt genomen van de behoefte berekend op basis van het inkomen van de ene ouder en de behoefte berekend op basis van het inkomen van de andere ouder.

[minderjarige] is geboren op [geboortedatum] . Voor de berekening van haar behoefte is derhalve maatgevend de Tabel ‘eigen aandeel kosten van kinderen’ van 2016 en moet gerekend worden met vier punten.

Voor de berekening van de behoefte van [minderjarige] op basis van het inkomen van de man gaat de rechtbank, in navolging van de berekening van de vrouw, uit van een NBI van de man van € 2.702, en de hieraan gerelateerde behoefte van € 399 per maand.

Het vorenstaande betekent dat de behoefte van [minderjarige] volgens de toepasselijke Tremanormen in 2016 (€ 269 + € 399) : 2 = € 334 is. Met toepassing van de wettelijke indexering per 1 januari 2017 € 341.

De rechtbank moet vervolgens beoordelen of partijen over voldoende draagkracht beschikken om elk hun aandeel in deze behoefte te kunnen betalen.

Het bedrag aan draagkracht wordt volgens voornoemd Tremarapport vastgesteld aan de hand van de formule 70% x [NBI – (0,3 NBI + 905]. Deze benadering houdt in dat op het NBI 30% in mindering wordt gebracht in verband met forfaitaire woonlasten, dat rekening wordt gehouden met een bedrag van € 905 aan overige lasten en dat wordt uitgegaan van een draagkrachtpercentage van 70.

Het netto besteedbaar inkomen (NBI) bestaat uit het bruto inkomen uit arbeid, uitkering en/of vermogen, verminderd met de belastingen en premies die daarover verschuldigd zijn, waarbij tevens de relevante heffingskortingen in aanmerking worden genomen. Ook worden hierbij de netto uitgaven voor inkomensvoorzieningen, zoals de premie arbeidsongeschiktheidsverzekering, in aanmerking genomen. Geen rekening wordt gehouden met de fiscale gevolgen van het zijn van eigenaar van een woning en de bijtelling vanwege een auto van de zaak. Het NBI wordt vermeerderd met het kindgebonden budget waarop recht bestaat.

De man heeft zicht op het standpunt gesteld dat dat het in geval van de vrouw niet redelijk is om rekening te houden met de forfaitaire woonlast van 30%, omdat haar werkelijke woonlast wezenlijk lager is. De man bepleit daarom om rekening te houden met een woonlast van de vrouw van € 130 per maand. Hij heeft aangevoerd dat zijn eigen werkelijke woonlasten rond de forfaitaire woonlast van 30% liggen.

De advocaat van de vrouw heeft aangevoerd dat er een forfaitair systeem is ingevoerd om de kinderbijdrage te berekenen en dat er geen aanleiding is om in dit geval hiervan af te wijken. In aanvulling hierop heeft de vrouw verklaard dat zij bij haar ouders woont en lage woonlasten heeft, omdat haar ouders rekening met haar houden.

De man heeft aangevoerd dat er rekening mee moet worden gehouden dat hij maandelijks € 145,89 dient af te lossen op zijn studieschuld bij de DUO. Hij heeft bewijsstukken overgelegd dat de betreffende bedragen maandelijks van zijn rekening worden geïncasseerd.

Ter zitting heeft de vrouw het standpunt ingenomen dat geen rekening moet worden gehouden met deze schuld van de man. Volgens de advocaat van de vrouw is niet uitgesloten dat de man over vermogen beschikt waarmee hij deze schuld kan aflossen.

De rechtbank overweegt hierover als volgt. Indien en voor zover sprake is van niet vermijdbare en niet verwijtbare lasten als bedoeld in paragraaf 7.2 van de aanbevelingen van het Tremarapport kan daarmee rekening worden gehouden door het draagkrachtloos inkomen, zoals vermeld in de draagkrachtformule, te verhogen.

Ingevolge HR 29 september 1978, NJ 1979, 143 en daarop gevolgde - vaste - rechtspraak is bij de bepaling van de draagkracht uitgangspunt dat alle schulden van de onderhoudsplichtige van invloed zijn, onverschillig of zij zijn ontstaan voor of na het tijdstip waarop de onderhoudsplicht is komen vast te staan. Wel kan er reden zijn aan bepaalde schulden voor die draagkracht geen of minder gewicht toe te kennen.

Op grond van al het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat de man een kinderbijdrage voor [minderjarige] van € 109 per maand aan de vrouw moet betalen.

De rechtbank zal als ingangsdatum van de kinderbijdrage bepalen 27 augustus 2016, de datum waarop de vrouw de man kenbaar heeft gemaakt dat zij aan een onderhoudsbijdrage behoefte heeft. Vanaf die datum heeft de man er immers daadwerkelijk rekening mee kunnen houden dat een kinderbijdrage aan hem kan worden opgelegd.

Voorts wijst zij er - ten overvloede - op dat de hiervoor vastgestelde bijdrage jaarlijks van rechtswege wordt gewijzigd met het wettelijk vast te stellen indexeringspercentage.

De rechtbank heeft berekeningen gemaakt ten aanzien van het NBI van de vrouw in 2016, de behoefte van [minderjarige] en de verdeling van de kosten van [minderjarige] in 2017. Een exemplaar van deze berekeningen is aan deze beschikking gehecht.

Verklaart deze beschikking uitvoerbaar bij voorraad.

Wijst af het meer of anders verzochte.