Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 31-10-2017, ECLI:NL:GHARL:2017:9414

Het hof blijft bij hetgeen is overwogen en beslist in de tussenbeschikking van

1 september 2016, voor zover hierna niet anders wordt overwogen of beslist.

Uit het deskundigenbericht blijkt onder meer het volgende. Op dit moment geldt een co-ouderschapsregeling tussen partijen, waarbij de kinderen de ene week bij de man en de andere week bij de vrouw verblijven. De deskundigen achten het in het belang van de kinderen dat deze regeling in stand blijft. Uit het bezoek aan de scholen van de kinderen bleek dat de scholen geen verschil merkten tussen de weken waarin de kinderen bij de man verblijven en de weken waarin zij bij de vrouw verblijven. Beide ouders zijn begaan met de kinderen en zorgen goed voor ze. De deskundigen achten het wenselijk dat [kind 1] bij de vrouw wordt ingeschreven en [kind 2] bij de man. In dat kader verdient het aanbeveling dat de hoofdverblijfplaats van [kind 1] bij de vrouw is en die van [kind 2] bij de man.

De deskundigen concluderen dat de ouders zich hebben ingespannen om te komen tot constructieve communicatie en een oplossing voor de gerezen problemen. Dat is helaas om hen moverende redenen en vanuit hun verschillende achtergronden te begrijpen redenen, slechts ten dele gelukt. De deskundigen adviseren het hof om het huidige co-ouderschap vast te leggen. Tevens wordt het hof geadviseerd te bepalen dat de ouders zich laten begeleiden door Krekel autisme-coaching, of een soortgelijke instantie ten behoeve van oudercoaching, met daarnaast training voor [kind 1] . De deskundigen zijn van mening dat de huidige co-ouderschapsregeling, gezien alle afwegingen, in het belang van de kinderen is.

Hoofdverblijfplaats en verdeling van de zorg- en opvoedingstaken

De man stelt dat het hoofdverblijf van de kinderen bij hem dient te worden bepaald en dat ter verdeling van de zorg- en opvoedingstaken een weekendregeling dient te worden vastgesteld. De man heeft weinig vertrouwen in de toekomst en vreest dat de vrouw zich opnieuw diskwalificerend over hem zal uitlaten zodra deze procedure is afgerond.

De vrouw betwist dat. Zij voert aan dat de man nagenoeg niet met haar communiceert. De vrouw probeert al lange tijd zo goed als mogelijk te communiceren met de man. De vrouw vreest dat de man essentiële informatie niet aan haar doorgeeft als het hoofdverblijf van (één van) de kinderen bij hem wordt bepaald. De vrouw stelt dat de co-ouderschapsregeling zoals deze nu geldt, dient te worden voortgezet.

Het hof begrijpt het verzoek van de vrouw aldus dat zij haar verzoek in hoger beroep voor zover het betreft de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken heeft gewijzigd in die zin dat zij thans verzoekt de bestreden beschikking op dit punt te bekrachtigen.

Ten aanzien van de hoofdverblijfplaats is het hof, anders dan het advies in het deskundigenbericht en anders dan de raad, van oordeel dat hierin geen wijziging dient plaats te vinden. Zowel tijdens de verschillende mondelinge behandelingen als tijdens de gesprekken met de deskundigen is gebleken dat de man een groot en fundamenteel probleem heeft met de vrouw, ingegeven door het feit dat hij gedurende langere tijd door de vrouw is weggehouden bij de kinderen. Het lukt de man niet op een respectvolle wijze met de vrouw te communiceren. Daarnaast is tijdens de procedure gebleken dat de man de vrouw niet altijd adequaat informeert, daar waar het gaat om belangrijke informatie ten aanzien van de kinderen. Zo is in de procedure gebleken dat informatie van de schoolarts pas bij het indienen van producties door de man bij de vrouw bekend is geworden. Door de houding van de man heeft het hof onvoldoende vertrouwen dat de man de vrouw op een juiste en adequate wijze zal informeren over [kind 2] of [kind 1] , mocht de hoofdverblijfplaats van [kind 2] of [kind 1] bij hem worden bepaald. Deze opstelling van de man acht het hof niet in het belang van de kinderen en maakt dat het hof de hoofdverblijfplaats van een van de kinderen niet bij de man zal bepalen. Andersom heeft het hof geen aanleiding om aan te nemen dat de vrouw de man in de toekomst niet adequaat zal informeren over de kinderen, nu zij de vader ook thans adequaat informeert over de kinderen.

Met het voorgaande faalt de eerste grief in het incidenteel hoger beroep.

Bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding

De vrouw verzoekt, indien de door de rechtbank co-ouderschapsregeling wordt gewijzigd, een door de man aan de vrouw te betalen bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding vast te stellen.

De man verzoekt op zijn beurt te bepalen dat de vrouw hem een bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van de kinderen € 13,- per maand dient te betalen. Hij voert in zijn tweede en derde grief aan dat, ondanks een co-ouderschap, de vrouw een bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van de kinderen aan hem dient te voldoen, gelet op het verschil in draagkracht tussen partijen. In zijn vierde grief voert de man aan dat, indien de hoofdverblijfplaats van (een van) de kinderen bij hem wordt bepaald en er een verdeling van de zorg- en opvoedingstaken wordt vastgesteld, een door de vrouw te betalen bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding dient te worden vastgesteld.

Het hof overweegt als volgt. Nu de door de rechtbank vastgestelde

co-ouderschapsregeling zal worden bekrachtigd en de hoofdverblijfplaats van de kinderen niet zal worden gewijzigd, komt het hof aan een inhoudelijke bespreking van het verzoek van de vrouw, alsmede aan een bespreking van de vierde grief van de man, niet toe.

Ten aanzien van de tweede en derde grief van de man overweegt het hof als volgt. Gebleken is dat de vrouw, naast de verblijfskosten voor de dagen dat de kinderen bij haar zijn, ook alle verblijfsoverstijgende kosten van de kinderen op zich neemt. De man voldoet slechts de verblijfskosten van de kinderen voor de dagen dat zij bij hem verblijven. Vaststaat dat de man reeds de helft van de kinderbijslag ontvangt. Daarnaast kan de man, nu de kinderen de helft van de tijd bij hem verblijven, aanspraak maken op de helft van het te ontvangen kindgebonden budget, zo is het hof uit algemeen kenbare informatie op de website van de belastingdienst gebleken. Gelet op deze inkomsten heeft de man, naar het oordeel van het hof, onvoldoende onderbouwd dat hij daarnaast nog behoefte heeft aan een bijdrage van de vrouw in de verblijfskosten van de kinderen. Het hof zal het verzoek van de man om een bijdrage van de vrouw in de kosten van verzorging en opvoeding van de kinderen vast te stellen daarom afwijzen.

Met het voorgaande falen de grieven twee tot en met vier in het incidenteel hoger beroep.

Bijdrage in de kosten van levensonderhoud

De man stelt in zijn vijfde grief in het incidenteel hoger beroep dat de vrouw

€ 628,- per maand dient bij te dragen in de kosten van zijn levensonderhoud in plaats van het door de rechtbank vastgestelde bedrag van € 210,- per maand. De rechtbank heeft volgens hem ten onrechte rekening gehouden met het door de vrouw opgevoerde bedrag van € 156,- per kind per maand als zijnde de helft van de kosten van de kinderen, aldus de man in zijn zesde grief. De vrouw betwist dat.

Naar het oordeel van het hof dient het verzoek van de man te worden afgewezen. Het hof overweegt daartoe als volgt. De door de man opgeworpen grieven ten aanzien van de partneralimentatie zijn verbonden aan de stellingen die hij heeft ingenomen in zijn grieven met betrekking tot de kinderalimentatie. Die stellingen zijn bovendien gebaseerd op een berekening waarbij het kindgebonden budget in mindering is gebracht op de behoefte van de kinderen, hetgeen een onjuiste benadering van het kindgebonden budget behelst. Nu, zoals hiervoor overwogen, ten aanzien van de kinderalimentatie, de bestreden beschikking niet zal worden gewijzigd, ziet het hof evenmin aanleiding tot wijziging van de partneralimentatie.

Daarmee falen de vijfde en zesde grief in het incidenteel hoger beroep.

in het incidenteel hoger beroep