Gerechtshof 's-Hertogenbosch 15-03-2018, ECLI:NL:GHSHE:2018:1139

De vrouw en [verweerster 2] hebben gesteld dat de rechtbank de man ten onrechte ontvankelijk heeft verklaard in zijn wijzigingsverzoek. Zij hebben gesteld, verkort weergegeven, dat het hof 's-Hertogenbosch bij beschikking van 19 december 2013 heeft overwogen dat met ingang van 1 januari 2013 sprake was van inkomensverlies aan de zijde van de man, dat het inkomensverlies niet voor herstel vatbaar was en dat de gedraging van de man die tot het inkomensverlies had geleid, verwijtbaar was. Dat leidde ertoe dat het hof de draagkracht van de man destijds heeft berekend op basis van het (fictieve) salaris van ongeveer € 100.000,- bruto per jaar dat de man in zijn baan verdiende. De vrouw en [verweerster 2] zijn van mening dat de omstandigheid dat de man met ingang van 1 maart 2016 werk heeft gevonden tegen een (lager) salaris van € 42.858,- bruto per jaar niet kan leiden tot ontvankelijkheid van de man in zijn wijzigingsverzoek, hetgeen naar hun mening ook geldt voor de door de man opgevoerde schulden.

De vrouw en [verweerster 2] zijn van mening dat er nog steeds van moet worden uitgegaan dat er sprake is van niet herstelbaar en verwijtbaar inkomensverlies aan de zijde van de man en dat de draagkracht van de man, ook thans nog, moet worden bepaald aan de hand van het oude fictieve, hogere, inkomen van de man.

De man heeft de stellingen van de vrouw en [verweerster 2] gemotiveerd betwist.

5.1.2.1. Het hof is van oordeel dat de man ontvankelijk is in zijn wijzigingsverzoek. Reeds het enkele feit dat de man met ingang van 1 maart 2016 een (nieuwe) baan heeft gevonden en is gaan werken als sales manager op basis van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, dient te worden gekwalificeerd als een gewijzigde omstandigheid die ertoe leidt dat de door de man te betalen onderhoudsbijdragen voor de kinderen opnieuw beoordeeld dient te worden.

5.1.2.2. Voor zover de vrouw en [verweerster 2] in hun incidenteel hoger beroep ook hebben bedoeld te verzoeken dat het oorspronkelijk verzoek van de man om de alimentatie te wijzigen op inhoudelijke gronden alsnog dient te worden afgewezen, overweegt het hof het navolgende.

De man heeft in eerste aanleg een verzoek tot wijziging van de onderhoudsbijdragen voor de kinderen ingediend, daartoe stellende dat het hem de afgelopen vier jaar, ondanks voldoende inspanning, niet is gelukt om opnieuw het oude inkomen te verwerven van € 100.000,- bruto per jaar, dat het hem met ingang van 1 maart 2016 wel is gelukt een nieuwe baan te vinden op basis van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd tegen een (lager) salaris van € 42.858,- bruto per jaar en dat voor de berekening van de draagkracht thans niet meer uitgegaan dient te worden van het hogere (fictieve) inkomen. Het hof is, evenals de rechtbank en anders dan de vrouw en [verweerster 2] hebben betoogd, van oordeel dat de man zich in de jaren na de beschikking van dit hof van 10 december 2013 afdoende heeft ingespannen om het oude inkomen van € 100.000,- bruto per jaar te genereren.

Het hof is, evenals de rechtbank, van oordeel dat de man, thans 46 jaar en tot voor kort reeds geruime tijd werkloos, mede gelet op voormelde inspanningen in de afgelopen jaren - welke inspanningen tevergeefs zijn gebleken -, niet meer kan worden afgerekend op het oude fictief inkomen van € 100.000,- bruto per jaar. In dit geval bestaat thans aanleiding om, gelet op voormelde omstandigheden, voor de berekening van de draagkracht van de man uit te gaan van de huidige realiteit en derhalve van het inkomen dat de man thans feitelijk verdient van € 42.858,- bruto per jaar, welk inkomen de man redelijkerwijs in de toekomst ook geacht kan worden te verwerven.

Nu de vrouw en [verweerster 2] geen grieven hebben gericht tegen de overwegingen van de rechtbank met betrekking tot de draagkracht van de man op basis van het actuele inkomen, evenmin als tegen de behoefte van Donny en de ingangsdatum van de gewijzigde onderhoudsbijdragen, dient de bestreden beschikking te worden bekrachtigd.