Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 05-12-2017, ECLI:NL:GHARL:2017:10965

Aan belanghebbende is voor het jaar 2013 een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd. Bij beschikking is belastingrente berekend.

De Inspecteur heeft bij in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar de bezwaren afgewezen.

Belanghebbende is tegen die uitspraken in beroep gekomen bij de rechtbank Gelderland (hierna: de Rechtbank). De Rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 15 november 2017. Van de zitting is een proces-verbaal opgemaakt, dat aan deze uitspraak is gehecht.

In 2007 heeft belanghebbende de woning [a-straat] 2034 te [Z] (hierna: de woning) gekocht voor € 210.000. Vanaf dat moment heeft hij in de woning gewoond. De woning is gefinancierd met een hypothecaire lening die op 1 januari 2013 en op 31 december 2013 € 206.000 bedroeg. In het onderhavige jaar 2013 heeft belanghebbende op deze lening € 10.299,96 aan rente betaald. De WOZ-waarde van de woning voor het jaar 2013 is € 209.000.

Belanghebbende is op 4 juni 2010 in het huwelijk getreden met [A] (hierna: de echtgenote). De echtgenote woonde in [B] en is daar na het huwelijk blijven wonen. Aanvankelijk is belanghebbende in de woning blijven wonen. In 2013 is hij verhuisd naar de woning van de echtgenote in [B] . Sinds augustus 2015 verblijft belanghebbende weer in de woning. In de Gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens (hierna: GBA) is vermeld dat belanghebbende tot 13 maart 2013 en vanaf 19 augustus 2016 op het adres van de woning woonde en dat hij van 13 maart 2013 tot 19 augustus 2016 in [B] op hetzelfde adres als zijn echtgenote woonde.

De Inspecteur heeft bij het vaststellen van de aanslag de aftrek voor eigenwoningrente niet geaccepteerd en het belastbare inkomen uit werk en woning vastgesteld op (€ 22.755 + € 10.299 =) € 33.054.

In geschil is of de woning in het onderhavige jaar voor belanghebbende een eigen woning was. Belanghebbende stelt primair dat de woning na zijn vertrek te koop stond, zodat deze op grond van artikel 3.111, tweede lid, van de Wet inkomstenbelasting 2001 (hierna: Wet IB 2001) als eigen woning is aan te merken. Subsidiair stelt belanghebbende dat hij tot 1 april 2013 in de woning woonde, zodat deze gedurende die tijd op grond van artikel 3.111, eerste lid, van de Wet IB 2001 een eigen woning was.

Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank en tot vermindering van de aanslag.

De Inspecteur concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de Rechtbank.

Belanghebbende stelt dat de woning in 2013 te koop stond. Hij wijst erop dat de huizenmarkt in 2013 erg slecht was. De woning zou wellicht kunnen worden verkocht voor € 189.000. Hij wilde de woning graag verkopen om verlost te zijn van dubbele woonlasten, maar hij wilde geen grote restschuld accepteren. Om de verkoopbaarheid van de woning te vergroten is hij de woning zelf gaan opknappen. Omdat zowel zijn financiële mogelijkheden als zijn beschikbare tijd beperkt waren, is ook het opknappen beperkt gebleven. Wel heeft hij in 2013 een aanvang gemaakt met het toonbaar maken van de woning voor de verkoop. Voorts wijst belanghebbende erop dat een potentiële koper een briefje in de brievenbus van de woning heeft gedaan met het verzoek contact op te nemen. Belanghebbende vond het bod van € 170.000 van deze potentiële koper echter te laag en het is niet tot een verkoop gekomen.

Het Hof stelt vast dat belanghebbende de woning in 2013 niet actief te koop heeft aangeboden. Hij wilde de woning wel verkopen, maar niet voor een prijs die overeenkwam met de marktwaarde op dat moment. Hij heeft wel enige activiteiten ontplooid om de woning beter verkoopbaar te maken, maar deze activiteiten waren in 2013 zeer beperkt van omvang. Ook daarna heeft belanghebbende gedurende de tijd dat de woning tot halverwege 2015 leeg stond, slechts enkele verbeteringen aangebracht. Uiteindelijk is de woning ook niet actief te koop aangeboden. Onder deze omstandigheden kan niet worden geoordeeld dat de woning in 2013 bestemd was voor verkoop.

Belanghebbende stelt subsidiair dat hij tot 1 april 2013, althans tot 13 maart 2013 in de woning woonde. Hij wijst erop dat hij tot 13 maart 2013 in de GBA stond ingeschreven op het adres van de woning. Het Hof acht, gelet op de verklaringen ter zitting en de inschrijving in de GBA aannemelijk dat belanghebbende tot 13 maart 2013 (dus 72 dagen in 2013) in de woning woonde. Dat belanghebbende daar langer woonde, acht het Hof niet aannemelijk.